زیبایی شناسی آن شعبه‌ای از فلسفه است که به پژوهش مفهومی و نظری در زمینه هنر و تجربه زیبایی شناختی اختصاص دارد. خصوصیات زیبایی شناختی را می‌توان به منزله خصوصیاتی انگاشت که آثار هنری به نحو بارزی از آن‌ها برخوردارند یا خصوصیاتی که تجربه زیبایی شناختی اساسا معطوف به آنهاست. حوزه زیبایی شناختی فلسفی دارای سه کانون تمرکز است: 1. نخستین کانون تمرکز مشتمل بر نوعی شیوه عمل یا فعالیت یا موضوع شناسی است. یعنی شیوه پرداختن به هنر یا فعالیت‌های مربوط به پدید آوردن و درک هنر یا آن اشیاء گوناگونی که آثار هنری شمرده می‌شوند.(هنر)
2. مشتمل بر نوعی خصوصیت، ویژگی یا جنبه چیزها، یعنی آنچه مربوط به زیبایی شناسی است. از قبیل زیبایی، ظرافت یا پویایی (خصوصیات زیبایی شناسی) 3. مشتمل بر نوعی نگرش، ادراک یا تجربه چیزی که باز هم می‌توان برچسب زیبایی شناختی بر آن زد(تجربه زیبایی شناختی)(لوینسون، ترجمه مجیدی،1387، ص 10).
ارسطو شناخت ما از زیبایی شناسی ارسطو عمدتا مبتنی بر مجموعه کوچکی از یادداشت‌های درسی اوست که به نام poetics به دست ما رسیده است. متن این اثر مغشوش و بحث‌ها موجز و معما آمیز است و شاید هیچ اثری در تاریخ زیبایی شناسی تا بدین‌اندازه مسائل پر درد سر و تاویل بردار عرضه نکرده است و شاید هیچ اثری در نقد ادبی، چه در نظر و چه در عمل، تاثیری تا بدین‌اندازه ژرف ننهاده باشد. یک شیء زیبا یک مخلوق زنده یا هر ساختار دارای اجزایی، نه فقط باید ترتیب منظمی از اجزاء داشته باشد، بلکه باید‌اندازه‌ای داشته باشد که عارضی نباشد(بیردزلی،ترجمه حنایی کاشانی،1392).
امر زیبایی خواه موجود زندهای باشد خواه چیزی باشد مرکب از اجزاء ناچار باید که بین اجزاء آن نظمی و ترتیبی وجود داشته باشد. همچنین باید حدی و‌اندازه‌ای معین داشته باشد، چون زیبایی شرطش داشتن‌اندازه معین و همچنین نظم است. چون هنرها نوعی لذت زیبایی شناختی به دنبال دارند از این رو می‌توان گفت همان گونه که فیلسوفان در سایه لذت علمی به پی جویی علم میشتابند به همین نحو ایشان با ملاحظه اثر هنری و لذت بردن از آن به ساحتی از دانش دست مییابند (ضمیران،1377،ص 116).
برودی برودی بین حوزه‌های مختلف تجربه ارزشی متفاوت قائل شده است، به نظر او این حوزها عبارتند از ارزش اقتصادی، سلامت جسمانی و تفریحی و اجتماعی، اخلاقی، زیبایی شناسی و مذهبی. او معتقد است اگرچه بعد زیبایی شناسی به جهات متعدد نیرومندترین عامل در تجربه ارزشی ماست اما در مدارس ما کمترین توجه به آن معطوف شده است (برودی،1973،ص7). تجربه ناشی از رویارویی با تصویرهای ذهنی که بار ارزشی دارند تجربه زیبایی شناسی نامیده می‌شوند و نوع ویژه‌ای از تصویرهای ذهنی دخیل در داد و ستد زیبایی شناسی را می‌توان تصورات زیبایی شناسی یا اشیاء زیبایی شناسی نامید (برودی،1972،ص 28).