دانلود پروپوزال روانشناسی (هوش معنوی)

بخشی از بیان مسئله این پروپوزال:

سازه هوش معنوی ، یکی از مفاهیمی است که در پرتو توجه و علاقه جهانی روان شناسان به حوزه دین و معنویت، مطرح شده و توسعه یافته است(خدا بخشی کولائی و همکاران، 1392). از نظر امونز (2000) هوش معنوی، سازه های معنویت و هوش را درون یک سازه جدید ترکیب می کند و به عنوان کاربرد انطباقی اطلاعات معنوی با هدف تسهیل حل مسائل روزمره و دستیابی به هدف عمل می کند.

وقان (2002)معتقد است که هوش معنوی، یکی از انواع هوش های چندگانه است که به طور مستقل می توان رشد و توسعه یابد. هوش معنوی نیازمند شیوه های مختلف شناخت و وحدت زندگی درونی ذهن و روح با زندگی در دنیای هستی است. هوش معنوی می تواند به وسیله تلاش، جستجو و تمرین پرورش یابد. انسان برای کسب قدرت تشخیص در تصمیم گیری هایی که به رشد سلامت نفس و روان کمک می کند، نیازمند هوش معنوی است. مک شری و همکاران (2002) تاکید می کنند که هوش معنوی زیربنای باورهای فرد است که سبب اثرگذاری بر عملکرد وی می شود، به گونه ای که شکل واقعی زندگی را قالب بندی می کند. هوش معنوی باعث افزایش قدرت انعطاف پذیری و خود آگاهی انسان شده است؛ به طوری که در برابر مشکلات و سختی های زندگی، بردباری و صبوری بیشتری دارند. در واقع، هوش معنوی ظرفیتی برای الهام است و با شهود و نگرش کل نگر به جهان هستی، در جستجو پاسخی برای پرسش های بنیادی زندگی و نقد سنت ها و آداب و رسوم می باشد.

آگاهی هوشیارانه و سازگاری با وقایع و تجارب زندگی و پرورش خود آگاهی از جمله عوامل اصلی رشد هوش معنوی تلقی می شوند. علاوه بر این، بعضی از روش ها، راهبردها و تمرین ها برای رشد آن مفید تلقی می شوند: مثلان وگان معتقد است هوش معنوی از طریق افزایش وسعت نظر و گشودگی و داشتن نقطه نظرهای مختلف، حساسیت زیاد نسبت به تجارب و واقعیاتی نظیر حالت تعالی (ماورایی) و موضوع های معنوی، فهم عمیق تر نمادها و بازنمایی افسانه ها و کهن الگوهای ناهشیار کشف نشده افزایش می یابد. هوش معنوی را می توان با تمرین های مختلف توجه، تغییر هیجانات و تقویت کردن رفتار های اخلاقی نیز افزایش داد (نازل، 2004؛ به نقل از غباری بناب و همکاران، 1386).

برای آموزش هوش معنوی، مهد های قرآن جایگاه مناسبی است. در این سنین با توجه به علاقهء وافر کودکان‌ به قصه، می‌توان از طریق قصه‌گویی هوش‌ معنوی آنها را تقویت نمود. در این ارتباط، مرویس و برتراند (2003) می‌گویند مهدهای کودک به علت‌ تنوعی که می‌توانند در ‌‌ارائهء‌ برنامه‌های آموزشی خود داشته باشند، می‌توانند با استفاده از قصه‌ها و قصه‌گویی بسیاری از مهارت‌ها را‌ بـه کودکان آموزش دهند.

شماره 133