عنوان: اثر 8 هفته تمرینات ادراکی- حرکتی بر بهبود برخی قابلیت های حرکتی و شناختی کودکان مبتلا به اختلالات هماهنگی رشدی
همه بندهای یک پروپوزال استاندارد: دارد
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 37 صفحه
شماره: 578
علیرغم دارا بودن سطح هوشی متوسط و بالاتر در کودکان، نارسایی حرکتی تأثیر بسزایی بر سایر عملکردهای تحصیلی و اجتماعی آنها می گذارد. از آنجا که تشخیص نیازهای آموزشی خاص در مراحل ابتدایی اهمیت بسزایی در کمک به کودک و پیشگیری از ایجاد آسیب های دائمی به او دارد و با توجه به اینکه کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی نوعی معلولیت پنهان دارند، آسیب پذیری آنها در برابر عدم تشخیص به موقع و اشتباه در تشخیص و یا مداخله نامربوط بسیار بالاست(ابراهیمی ثانی، 1389).
کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در یادگیری و انجام یک فعالیت حرکتی که از آنها انتظار می رود، رفتار حرکتی ناموزون و بیکفایتی از خود نشان می دهند. این اختلال، پیشرفت تحصیلی و سایر فعالیت های روزمره فرد را دچار مشکل میکند (علیزاده، 1375).
در این سندرم علیرغم سالم بودن سیستم عصبی- حرکتی، حرکات به صورت هماهنگ و ماهرانه انجام نمی گیرد و در اجرای هدفمند حرکات ناتوانی دیده میشود که البته همهی فعالیتهای روزمره زندگی متأثر از مهارتهای هدفمند حرکتی هست (پدرتی ؛ زورتن ؛1990).
این کودکان ممکن است در شناخت یا درک و یادگیری مشکلات مهمی داشته باشند مهارتهای حرکتی به کودک امکان میدهد تا کنترل بیشتری بر زندگی خود پیدا کند. توانایی ادراکی- حرکتی که نتیجه رشد عصبی و تجارب یادگیری گذشته فرد هستند معمولاً تا حدودی قبل از ورود به مدرسه تکامل مییابند. اما به علت کمبود تجارب مفید دوران کودکی و بروز اختلال هایی در روند رشد طبیعی، مشکلاتی برای کودکان به وجود می آورد و در نتیجه مهارتهای حرکتی درشت و ظریف، هماهنگی حرکتی و حتی زبان جریان طبیعی را طی نمی کنند و فرد دچار مشکل می شود.
نتایج تحقیق حاضر هم از منظر تئوری میتواند دانش پایه ما را در خصوص چگونگی اثرگذاری این فعالیتها بر قابلیتهای حركتی و شناختی این دسته از افراد بسط دهد و هم از نقطهنظر كاربردی میتواند خطوط راهنمایی را برای مربیان و افرادی كه با این دسته از کودکان كار میکنند ترسیم كند. لذا غنی نمودن تجارب حرکتی کودک در زمینههای مختلف حرکتی ادراکی، هماهنگی حرکتی، توانایی وی را در درک و شناخت هدف های حیطه شناختی، حیطه عاطفی و حیطه روانی حرکتی افزایش خواهد داد.
به طوری که آموزش بالینی در فرآیند پیشگیری اصلاح و درمان با فراهم ساختن فعالیتهای حرکتی معنیداری که به طور متوالی سازمان داده میشود، جهت کمک به کودکان مبتلا به اختلالهای هماهنگی حرکتی در گسترش جریان یادگیری و سایر فعالیتهای روزمره فرد، مفید و موثر خواهد بود.
تشخیص کودکان با اختلال هماهنگی رشدی، و ارائه راهبردها و تدابیر مناسب آموزشی و اجرایی و بودجهبندی مناسب برای پیشگیری و درمان این اختلالات ضرورت دارد. ضمناً با توجه به اهمیت رشد و تکامل کودکان در ابعاد عاطفی، شناختی و روانی- حرکتی و نیز تأثیر رشد توانایی های ادراکی- حرکتی کودک بر یادگیری در تمام ابعاد زندگی، نتایج این تحقیق می تواند در راستای سلامتی کودکان جامعه در مدارس و نیز در هر مکانی که به نوعی بر تعلیم و تربیت حرکتی کودکان سروکار دارند، مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین نتایج این تحقیق می تواند به مربیان و معلمان ورزش به ویژه در دوران ابتدایی کمک کند. با توجه به آنچه بیان شد و با توجه به کمبود مطالعات در زمینه ادراکی- حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با وجود ضعفی که در این مهارت دارند (ابراهیمی ثانی، 1389).
همچنین کم توجهی به دوره های حساس در رشد کودکان در برنامه آموزش پرورش کشور، به نظر می رسد یک برنامه رشدی منتخب می تواند تأثیر مطلوبی بر توانایی-های ادراکی- حرکتی آنها داشته باشد، به این منظور، این کودکان را شناسایی و سپس با استفاده از تمرین های ادراکی- حرکتی سعی می شود، در صورت امکان تأخیر ادراکی- حرکتی آنها را برطرف نماییم.
قیمت با تخفیف ویژه:
