از دهه 1960 تفكر مستقل سازي تلفن، از حالت ثابت و به‌كارگيري آن در مكان‌هاي مختلف در كشورهاي اسكانديناوي گسترش يافت. كشورهاي سوئد، دانمارك و نيز فنلاند از پيشگامان تلفن‌هاي سيار اتومبيل در جهان بودند كه در اواخر دهه 1960 به بازارجهاني عرضه شد و در پي اين موفقيت، كشورهاي اسكانديناوي در صدد برآمدند اين سامانه را تكميل نمايند(شرکت فن آوری خدمات سلامت ایرانیان، بی‌تا).
در اوايل سال 1985 گروهي متشكل از 17 كشور اروپايي به نام (GMS) به‌وجود آمد تا به صورت هماهنگ طرح تلفن سيار ديجيتالي را اجرا نمايند. هر چند طبق انتظاراتي كه از آنان مي رفت موفق نشدند اما در نهايت موفق به ابداع سامانه‌اي شدند كه در نوع و زمان خود بي عيب و نقص بود. در ابتدا قصد بر اين بود كه اين سامانه جديد در اختيار كشورهاي ديگر قرار نگيرد، اما هزينه‌هاي سنگين اين طرح آنان را واداشت كه براي جلب رضايت مشتري تلاش نمايند، تا از اين طريق هزينه‌ها سرشكن شود.
به دليل نيازمندي ساير كشورها به فناوري جديد و بسيار كارآمد، تلفن همراه (موبایل) از سوي تمامي كشورها مورد استقبال قرار گرفت و در ظرف مدت كوتاهي اين فناوري در سراسر جهان مورد بهره برداري قرار گرفت. يك دهه پس از ظهور پديده تلفن سيار در جهان، ايران نيز در سال 1354- 1355 درصدد استفاده از اين سامانه بر آمد و با بررسي‌هايي كه از سوي شركت مخابرات ايران و كارشناسان خارجي صورت گرفت اين نتيجه حاصل شد كه ايران سالانه كشش جذب 4 تا 5 هزار مشترك را دارد و اجراي طرح با 1000 شماره پيش بيني شد اما اين تلاش در آن زمان ناكام ماند(شرکت فن آوری خدمات سلامت ایرانیان، بی‌تا).
در سال 1367 وزارت پست و تلگراف سابق، اقدام به طراحي تلفن سيار كرد و با يك تجديد نظر در اين طرح، در سال 1372 تجهيزات آن خريداري شد و در مرداد ماه 1373 مرحله اول اين طرح به ظرفيت 10,000 شماره اي آغاز به كار كرد. همزمان با اجراي اين طرح در تهران، طراحي مقدماتي سامانه تلفن سيار در كرمان نيز آغاز شد كه در مرحله دوم طرح، مقرر شد تهران ضمن اتصال به اين شهرها با ورودي و خروجي زير زميني و دريايي كشور نيز مرتبط شود و جزاير قشم و كيش در مرحله دوم تحت پوشش اين طرح قرار گيرند(شرکت فن آوری خدمات سلامت ایرانیان، بی‌تا). طي سال هاي 1372 تا اوايل 1374 تعداد متقاضيان تلفن سيار بيش از 100 نفر نبود.
چون اين سامانه به هيچ عنوان براي مردم شناخته شده نبود و در شهريور 1374 هنگامي كه آگهي نام نويسي در روزنامه هاي كثير الانتشار كشور منتشر شد حدود 8 تا 9 هزار نفر ثبت نام نمودند. به عبارت ديگر استقبال چنداني از اين سامانه پايه و ضروري در جامعه به عمل نيامد و حتي در محافلي با واكنش‌هاي منفي، تلفن همراه (موبایل)، سامانه اي زايد و تجملاتي عنوان شد(شرکت فن آوری خدمات سلامت ایرانیان، بی‌تا). از بهمن 1374 چرخشي شگفت براي نام نويسي تلفن سيار پديدار شد، به‌طوري‌كه 200 هزار نفر متقاضي دريافت تلفن سيار شدند. تا سال 1382 در حدود 2 ميليون و 414 هزار تلفن همراه (موبایل) در داخل كشور به متقاضيان واگذار گرديد(شرکت فن آوری خدمات سلامت ایرانیان، بی‌تا). طی چند دهه اخیر استفاده از فناوري تلفن همراه (موبایل) در سراسر جهان رواج و گسترش روز افزونی پیدا کرده است.
به طوري که گزارشات اتحادیه بین المللی ارتباط از راه دور ( 2006، به نقل از پیترز و آلکمیندرز ، 2008؛ به نقل از عابدینی و زمانی، 1391) حاکی از این است که در سال 2006 در حدود 9/90 درصد از افراد کشورهاي توسعه یافته و 4/32 درصد از افراد کشورهاي در حال توسعه داراي تلفن همراه (موبایل) بوده اند. نتایج مطالعات انجام شده در مورد دانشجویان نیز نشان داده است که آن ها معمولاً از تلفن همراه (موبایل) خود بیش از 10 ساعت در هفته استفاده می کنند و در اکثر موارد، استفاده آن‌ها محدود به برقراري ارتباط از طریق مکالمه‌هاي صوتی و ارسال پیام کوتاه است (آتر ، 2007؛ به نقل از عابدینی و زمانی، 1391). استفاده فراگیر از تلفن همراه (موبایل) توسط جوانان نوعی پدیده جهانی شدن است و می توان گفت این پدیده در ردیف اول قرار دارد (وی ، 2006).