مشخصات این متغیر:
منابع: دارد
پژوهش های داخلی و خارجی: دارد
کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی
تعداد صفحه: 48 صفحه
نوع فایل: word کد Mb242
برای دانلود مبانی نظری این متغیر به ادامه مطلب بروید...

در یک رویکرد کلی، زیبایی امری دنیوی (در برابر مقدس)، نسبی (در برابر مطلق)، جزئی (در برابر کلی) و از همه مهمتر ظاهری (در برابر باطنی) قلمداد شده و به عنوان مجموعه ای از مولفه هایی چون: تناسب اندام، آرایش و پوشش و جذابیت تعریف می شود (Synnott, 1990). این رویکرد بر جنبه هایی از زیبایی تأکید دارد که قابل کسب کردن، پروراندن و خلق کردن بوده و بر این اساس تأکید از روی «زیبایی طبیعی » برداشت می شود. در حقیقت این تغییر در تلقی از زیبایی همراه با دستاورد های صنعتی و پزشکی باعث شده است زیبایی دیگر تنها یک مشخصه ی طبیعی و زیستی نباشد و ویژگی اکتسابی پیدا کند (Webster and Driskell ، 1983 نقل از کیوان آرا، 1389).

این زیبایی کلینیکی و اکتسابی نوعی زیبایی طبقاتی است و رابطه مستقیمی با سرمایه دارد. این زیبایی نه تنها از طریق ثروت کسب می شود بلکه خود یک ثروت و سرمایه به شمار می آید (کیوان آرا، 1389). تاریخچه جراحی بینی گرایش به زیبایی از امیال طبیعی بشر است. نقوش حک شده بر دیواره غارها از نشانه های گرایش بشر اولیه به زیبایی است، تاریخچه عمل جراحی زیبایی به هزاران سال پیش در هند باستان باز می-گردد. در آن زمان از این جراحی برای بازسازی بینی هایی که برای مجازات بریده می شدند استفاده گردید . در آنجا مدارکی از بازسازی بینی به وسیله پوست پیشانی به دست آمده است.

در قرن 16 میلادی یک جراح ایتالیایی به نام گاسپارو تاگلیا کزی که توسط بسیاری از جراحان، پدر جراحی زیبایی شناخته می شود. روشی ابداع کرد که برای مدتی پوست بازو به بینی متصل می شد تا وقتی که ناحیه مذکور خون رسانی جدید پیدا می کرد، سپس بازو از بینی جدا می شد و این نخستین عمل رینو پلاستی (عمل جراحی بینی) به حساب می آید (حسنا، 1392).

Diffenbach (1847- 1792) و Jacq Joseph از پیشگامان جراحی بینی به روش های مدرن بودند که از برش های خارجی جهت کاهش حجم و اندازه بینی استفاده کردند. در سال 1973، دکتر Goodman Wilfred کمک کرد تا روش جراحی باز برای بینی جای خود را در جراحی پیدا کند.

قبل از این زمان تمام اعمال جراحی بینی با روش جراحی بسته انجام می شد. بدین ترتیب در طول زمان روش جراحی باز بینی محبوبیت پیدا کرد. البته به طور عمده آن را جهت جراحی اولیه بینی مورد استفاده قرار می دادند و در اعمال ترمیمی و ثانویه کاربردی نداشت. در سال 1987 دکتر جک پی گلنتر باعث افزایش محبوبیت عمل جراحی بینی باز در عمل های ثانویه شد (به نقل از بیات شهبازی، 1392).