در این طرح، همانند طرح گروه های ایستا، پژوهشگر دخالتی در سازمان دهی گروه آزمایش و گواه ندارد و تنها تفاوت این طرح با طرح ایستا، در اندازه گیری متغیر وابسته در پیش آزمون است.
در این طرح، همانند طرح گروه های ایستا، پژوهشگر دخالتی در سازمان دهی گروه آزمایش و گواه ندارد و تنها تفاوت این طرح با طرح ایستا، در اندازه گیری متغیر وابسته در پیش آزمون است.
به طور مثال، پژوهشگر دو کلاس را به عنوان گروه آزمایش و گواه تعیین می کند و پیش آزمون را بر هر دو گروه اجرا می کند.
پس از اِعمال مداخله ی آزمایشی، از آزمودنی ها پس آزمون به عمل می آورد. شیوه ی تحلیل داده ها به وضعیت میانگین دو گروه در پیش آزمون بستگی دارد.
اگر گروه ها در پیش آزمون اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشته باشند، تحلیل کوواریانس بهترین گزینه است.
به عبارت دیگر، نمره ی پس آزمون به عنوان متغیر وابسته، گروه ها به عنوان متغیر مستقل ونمره ی پیش آزمون به عنوان متغیر کوواریته وارد تحلیل می شود.
اگر گروه ها از لحاظ پیش آزمون اختلاف معنی داری داشته باشند، باید پیش آزمون را نادیده گرفته و میانگین گروه ها را همانند طرح ایستا از لحاط متغیر پس آزمون با یک t-test گروه های مستقل مقایسه نمود.
یک راه دیگر برای تحلیل داده ها که البته کمتر توصیه می شود، کاربرد آزمون t-test گروه های مستقل بر روی نمره های تفاضل میان پیش آزمون و پس آزمون است.
