تحقیق همبستگی همان طور که از نامش می توان فهمید، بر اساس « رابطه » بنا شده است.

تحقیق همبستگی مبتنی بر روابط متقابل یک متغیر با متغیر دیگر است؛ برای مثال، هنگامی که با بالا رفتن مقادیر عددی یک متغیر، مقادیر عددی متغیر مربوط دیگر پایین بیاید، نشان دهنده وجود رابطه بین آنهاست.

شما ممکن است یک رابطه همبستگی معکوس بین تحسین و بروز رفتار نامطلوب بیابید- هنگامی که میزان تحسین افزایش می یابد، میزان بروز رفتار نامطلوب اجتماعی کاهش پیدا می کند.

در تحقیق همبستگی، میزان رابطه بین متغیرها و هم چنین جهت رابطه بین آنها دارای اهمیت است.

این نوع تحقیق نه به طور مشخص جزو تحقیقات علی – مقایسه ای است و نه مشخصاً تحقیق پس رویدادی محسوب می شود.

تحقیق پس رویدادی، مقادیر متغیرهای یکسان را در دو یا بیش از دو گروه با هم مقایسه می کند، در حالی که تحقیق همبستگی به طور واقعی روابط بین مقادیر عددی دو یا چند متغیر را در یک نمونه، مورد مطالعه قرار می دهد.

به طور کلی، تحقیق همبستگی حاکی از رابطه علت و معلولی بین متغیرها نیست، اما برخی طرح های تحقیق همبستگی مانند تحلیل مسیر و پانل تقاطعی توافقی امکان نتیجه گیری علی را به وجود می آورند.

در تحقیق همبستگی، اگر رابطه ای بین دو یا چند متغیر پیدا شود، پس متغیرها همبسته هستند.

این همبستگی باید بر اساس شدت و جهت به وسیله ضریب همبستگی با دامنه ای بین 1- و 1 تفسیر شوند.

جهت همبستگی یا ارتباط بین دو متغیر می تواند یک رابطه مثبت (0 تا 1+) را نشان دهد.

این بدان معناست که هنگامی که یک متغیر افزایش می یابد، متغیر دیگر نیز افزایش می یابد و بالعکس. ضرایب همبستگی بین 0 و 1- ، یک رابطه منفی را نشان می دهد.

در این حالت، هنگامی که یک متغیر افزایش می یابد، متغیر دیگر کاهش پیدا می کند.

ضریب همبستگی نزدیک به 1 (مثبت یا منفی)، حاکی افزایش می یابد، متغیر دیگر کاهش پیدا می کند.

ضریب همبستگی نزدیک به 1 (مثبت یا منفی)، حاکی از شدت یا میزان همبستگی یا ارتباط قوی تر بین دو یا چند متغیر است.

ضریب همبستگی 1+ یک رابطه کاملاً مثبت را نشان می دهد، در حالی که ضریب همبستگی صفر، حاکی از عدم وجود رابطه است و ضریب همبستگی 1- یک رابطه کاملاً منفی را نشان می دهد.

ضریب همبستگی با حرف r نشان داده می شود.

از این گذشته، به طور کلی یک همبستگی 30% ممکن است معنادار تلقی شود و هر همبستگی بالای 70% تقریباً همیشه معنادار است.

همبستگی گشتاوری پیرسون ، که با r نشان داده می شود، به طور بسیار گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد.

همبستگی پیرسون زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که متغیرهای مورد مطالعه به صورت نرمال توزیع شده باشند و بر اساس یک مقیاس فاصله ای یا نسبی اندازه گیری شوند.

همان طور که در درس آمار یاد گرفته اید r به صورت درصد نیست، اما زمانی که r را به توان دو می رسانید (〖 r〗^2) ، در راین صورت شاخصی به نام ضریب تعیین به دست می آید که نشان می دهد چه مقدار از تغییرات متغیر x ناشی ازمتغیر Y می باشد.

برای مثال اگرr=0.50 باشد، در این صورت %25=〖 r〗^2 خواهد بود.

این بدین معناست که %25 تغییرات دو متغیر از دیگری ناشی می شود.

البته می توان این چنین نیز تفسیر کرد که %25 واریانس Y می تواند به وسیله x توضیح داده شود.

ضریب تعیین، زمانی باید گزارش شود که با در اختیار گذاشتن اندازه یا میزان رابطه به بافته های شما معنا ببخشد.

کوهن (1998) نشان داد که همبستگی می تواند میزان اثر را در قالب 〖 r〗^2در اختیارتان قرار دهد و مشخص نمود که میزان اثر 0.01 =〖 r〗^2نشان دهنده همبستگی اندک، 0.09 = 〖 r〗^2بیانگر میزان اثر متوسط و 0.25 = 〖 r〗^2نشان دهنده میزان اثر بزرگ خواهد بود.

توصیه می شود که در یافته های تحقیق، میزان اثر نیز گزارش شود، همان گونه که فاصله از فرضیه صفر به صورت کمی گزارش می شود ([ معمولاً ] فرضیه ضفر یا پوچ عدم رابطه بین دو متغیر را بیان می کند.

تحقیق همبستگی در طیف وسیعی از مطالعاتی که به دنبال شناسایی روابط بین متغیرها هستند، مورد استفاده قرار می گیرد، هم چنین در مطالعاتی که در صدد ارزیابی توافق و پیش بینی متغیرها هستند، می تواند کمک کننده باشد.

همان طور که در درس آمار آموخته اید، زمانی که p محاسبه شده، کمتر از p بحرانی باشد (در آموزش معمولاً پیش از انجام مطالعه، مقدار p تعیین می شود و عدد 05 یا 0 را برای آن در نظر می گیرند)، نشان دهنده معنادار بودن رابطه است.

اندازه نمونه در تحقیق همبستگی مسئله مهم و قابل توجهی است.

همان طور که از قبل می دانید، هر چه اندازه نمونه کوچک تر باشد، میزان همبستگی باید بزرگ تر باشد تا از نظر آماری معنادار تلقی شود؛ از سوی دیگر، هر چه اندازه نمونه بزرگ تر باشد، به احتمال زیاد همبستگی معنادار خواهد بود، حتی اگر مقدار آن کوچک باشد، بنابراین، در تحقیق با اندازه نمونه بزرگ، گزارش اندازه تاثیر، معنادار و مهم است.

در ادامه برخی از انواع همبستگی ها مطرح می شود که می تواند برای داده هایی که در تحقیق همبستگی با مقیاس های نسبی یا فاصله ای گردآوری شده اند، مورد استفاده قرار گیرد.

 

همبستگی دو متغیره :

برای بررسی رابطه بین دو متغیر، از روش همبستگی دو متغیره استفاده می شود.

برای مثال، ممکن است علاقه مند باشید بین زمانی که دانش آموزان پایه ششم در چارچوب برنامه مدرسه، صرف خواندن می کنند و نمره خواندن آنها بعد از اتمام دوره شش هفته ای آموزش، رابطه تعیین کنید.

در اینجا باید از همبستگی دو متغیره استفاده کنید.

مثالی از پایان نامه دکتری سیمرس را مشاهده می کنید که از همبستگی دو متغیره استفاده کرده است .

چکیده :

پرخاشگری بر وضعیت تحصیلی و روان شناختی کودکان تاثیر منفی می گذارد. محیط حیاط مدرسه، بیشتر از محیط آموزشی ساختار یافته تر مثل کلاس در معرض رفتار پرخاشگری است. در این مطالعه، رابطه بین گزارش های کارکنان و دانش آموزان از پرخاشگری در حیاط مدرسه مورد بررسی قرار گرفت. سپس، رابطه بین عوامل محیطی حیاط مدرسه (به طور مثال، فعالیت های مربوط به حیاط مدرسه، نسبت های حضور سرپرست در حیاط مدرسه، نظارت فعال و قوانین مربوط به حیاط مدرسه) و گزارش پرخاشگری دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفت. سرانجام، رابطه پرخاشگری در حیاط مدرسه با گزارش های خود دانش آموز از تشویش های حیاط مدرسه مورد ارزیابی قرار گرفت. نظریه جو مدرسه مبنای چارچوب مفهومی را برای ارزیابی ویژگی های حیاط مدرسه، پرخاشگری دانش آموز و تشویش ها، ارائه کرد. مشارکت کنندگان در تحقیق 767 نفر از دانش آموزان کلاس سوم، چهارم و پنجم و 57 نفر از سرپرستان حیاط مدرسه از 10 مدرسه ابتدایی نواحی شمال مرکزی بودند. مشارکت کنندگان، گزارش هایی را از پرخاشگری (دانش آموزان و کارکنان)، تشویش های حیاط مدرسه (فقط دانش آموزان) و عامل محیطی حیاط مدرسه (فقط کارکنان) ارائه دادند. برای آزمون رابطه بین گزارش های کارکنان و دانش آموزان درباره پرخاشگری، از روش همبستگی دو متغیره استفاده شد. برای آزمون رابطه میان عوامل حیاط مدرسه، پرخاشگری و تشویش های حیاط مدرسه، از روش مدل سازی خطی سلسله مراتبی بهره گیری شد. این مطالعه از روش نوینی برای اندازه گیری رابطه پرخاشگری پیش بینانه بر اساس نگرانی بچه ها از طریق گزارش خود دانش آموزان استفاده نمود. نتایج، این مطالعه نشان می دهد که گزارش های کارکنان و دانش آموزان از پرخاشگری در حیاط مدرسه، به طور غیر منتظره با هم ارتباط دارند. اگر چه نمرات پرخاشگری زبانی و فیزیکی مشهود در حیاط مدرسه به طور معناداری با هم مرتبط بودند، پرخاشگری نسبی حیاط مدرسه و درگیری در حیاط مدرسه با هم ارتباطی نداشتند. به علاوه، چهار ویژگی حیاط مدرسه با پرخاشگری ارتباط داشتند: بازی های گروهی، نسبت های حضور سرپرستان، نظارت فعال و قوانین حیاط مدرسه، در نهایت، زمانی که دانش آموزان، پرخاشگری حیاط مدرسه را بیشتر گزارش دادند، گزارش آنها از تشویش حیاط مدرسه بالاتر شد .