چنگیزخان در سال 624 قمری در حالی که یکی از قدرت های جهان اسلام یعنی خوارزمشاهیان را فروپاشیده بود، مُرد. "اوگتای" -پسر و جانشینش- توجه خود را بیشتر به چین و خاور دور معطوف داشت.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
53 صفحه
کد:
180 mt
چنگیزخان در سال 624 قمری در حالی که یکی از قدرت های جهان اسلام یعنی خوارزمشاهیان را فروپاشیده بود، مُرد. "اوگتای" -پسر و جانشینش- توجه خود را بیشتر به چین و خاور دور معطوف داشت. او پس از فتوحات چندی جای خود را به "منکو" سپرد. "قوبیلای" یکی از برادران "منکو" بود که شمال چین را گشود. برادر دیگر وی "هولاکو" با سپاهی انبوه -که از هر ناحیۀ تصرف شده توسط مغولان- گردآورده بود، راهی ایران گردید. او در سال 653 قمری فلات ایران را تصرف کرد.
"هولاکو" از سوی خان بزرگ مأمور شده بود که دو قدرت باقیمانده ی دیگر جهان اسلام یعنی خلافت عباسی و اسماعیلیان را از بین ببرد. اسماعیلیان با اینکه در قلعه های غیر قابل دسترسی بودند، لیکن عوامل مختلف که برخی در ارتباط با مسائل درونی خود آنها بود باعث گردید که آنها نتوانند در مقابل قوای مغولان مقاومت کرده و در نتیجه قدرت آنها در سال 654 قمری فرو پاشید.
"هولاکو" به پیشرفت خود بسوی غرب ادامه داد،"مستعصم" آخرین خلیفه عباسی(656-640ق) سیاست سست و مستأصلانه ای در پیش گرفت. بغداد در 4 صفر 656 قمری گشوده شد و به تصرف مغولان درآمد و مورد تاراج و غارت قرار گرفت. خلیفه پس از چند روز کشته شد و خلافت پانصد ساله عباسی به پایان رسید. ولی سایهای از آن تا سال 923 قمری در مصر همچنان باقی ماند. (پطروشفسکی، 1366: مقدمه مترجم)