جامعه شناسی، شناخت علمی جامعه، مطالعه ی حیات اجتماعی و بررسی قوانین حاکم بر زندگانی جامعه است
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
22 صفحه
کد:
120 mt
نظریه بازتاب و دیگر رویکردهای جامعه شناسی هنر
روش های مختلف برای نقد جامعه شناسانه ی هنر قابل تصور است. این روش ها را می توان در سه رویکرد کلی که هر یک شامل روش های ویژه است، دسته بندی کرد. این سه دسته عبارتند از: رویکرد شکل دهی، رویکرد دنیای هنر و رویکرد بازتاب (راودراد،1386: 82).
رویکرد شکل دهی، رابطه ی بین هنر و جامعه را به عنوان یک خط مستقیم ساده بیان می کند، جهت تاثیر بین موضوعات هنری و جامعه؛ چنین است که هنر عامل تاثیرگذار بر جامعه در نظر گرفته می شود و نه برعکس، از این جهت نقطه مقابل رویکرد بازتاب می باشد. در رویکرد دنیای هنر، مجموعه ی عناصر و روابط میان آن ها در مورد هنرهای مختلف، دنیایی را تشکیل می دهد که روابط اجتماعی و محصولات آن مانند دنیای واقعی قابل مطالعه و بررسی است. بکر در کتاب«دنیای هنر» این نظریه را تبیین نموده که سهم بسیار مهمی در گسترش جامعه شناسی هنر دارد؛ بکر در این کتاب، ساخت هنر را یک کوشش جمعی عنوان نموده و برای توضیح این مطلب به دو نکته اشاره می کند: اول اینکه هنر کاری است که ساخته شده و مورد استقبال قرار گرفته است، پس اگر اثری به وجود آمد و هیچ مخاطبی نداشت هنر نیست. دوم اینکه، هنر را نه یک فرد به نام هنرمند، بلکه گروهی از مردم، که بعضی از آن ها هنرمند هم شناخته نمی شوند، می سازند. بدون کمک سایر مردم، آن هنر نه وجود و نه معنا خواهد داشت(همان: 89).
نظریه مهم دیگری که بسیار مورد توجه هنرپژوهان می باشد، نظریه بازتاب است. براساس نظریه بازتاب، آثار هنری همانند آینه ای جامعه ی معاصر خود را بازتاب می نمایند. البته، همان طور که آینه تنها بخشی از واقعیت گزینش شده مورد نظر را در چارچوب قاب خویش باز می تاباند، آثار هنری نیز بخشی از جامعه را به نمایش می گذارند. همچنین، همان طور که همه ی آینه ها تخت نیستند که شی بیرونی را دقیقاً همان طور که هست نشان دهند، آثار هنری نیز به تناسب توانایی ها و ارزش ها و معیارهای هنرمند ممکن است به میزان متفاوتی واقعیت را به نمایش بگذارند یا از آن انحراف حاصل نمایند. براساس این تئوری، هنرها واقعیت را به رمز برمی گردانند و آنچه را در جامعه وجود دارد به صورت نمادین و رمزگونه به نمایش می گذارند. بنابراین، شکل هنر متاثر از قواعد زیباشناختی است؛ در حالی که محتوای آن از جامعه نشات گرفته است. این محتوا ارزش ها و انتقادات و به طور کلی ایدئولوژی یا ایدئولوژهای موجود در جامعه را شامل می شود(همان: 69).
