در ادامه، برخی از ویژگی های نمودار جعبه ای ذکر می شود.  همانطور که قبلا گفته شد، خود مستطیل نشان دهندۀ بخشی از توزیع بین صدک 25 و 75 است، یعنی چارک های پایین و بالا که اصطلاحا به آن ها «لولا» (hinge) گفته می شود.

 صدک x ام، مقداری است که x درصد از توزیع زیر آن قرار می گیرد.

بنابراین 50% از نشتی های فوق، در فاصلۀ صدک های 25 و 75 قرار می گیرد.

خط افقی ضخیم داخل مستطیل ها نمایانگر «میانه» (Median) داده هاست. 

یک مقدار «دور افتاده» (ourlier) به عنوان مقداری تعریف می شود که بیشتر از 1.5 برابر طول مستطیل از آن فاصله داشته باشد یعنی اگر باشد:

که این مقادیر دور افتاده با حرف O نشان داده می شوند. 

یک مقدار «انتهایی» مقداری است که بیشتر از 3 برابر طول مستقیم، از آن فاصله داشته باشد. 

اعدادی که در کنار O و * نشان داده می شوند، معرف «شمارۀ مشاهدات» هستند. 

اگر میانه (خط افقی ضخیم) در وسط مستطیل قرار نگیرد، دال بر «چوله» (skew) بودن توزیع داده هاست.

همانطور که در خروجی 5-3 می بینید، در تعداد «روزهای نشت قبل از کنترل»(before leakage control) عبارت O25 نشان داده شده و نشان دهندۀ وجود یک مقدار «دورافتاده» ست که به مشاهدۀ شمارۀ 25 مربوط می شود.

در ضمن نمودار جعبه ای after mleakage control نیز یک مقدار O40 (مقدار دور افتاده) دارد که به مشاهدۀ 40 مربوط و یک*29 دارد که مقدار انتهایی بوده و به مشاهدۀ 29 مربوط می شود.

نمودارهای جعبه ای برای شناسایی «مقادیر دور افتاده» و « مقادیر انتهایی» داده های در دست مطالعه بسیار سودمند است.