برای داده هایی که به وسیله مقیاس راتبه ای نشان داده می شوند، از یک ضریب همبستگی عرضی ، به نام رو اسپیرمن (p)، استفاده می شود.
این ضریب همبستگی همانندr پیرسون تفسیر می شود و دامنه آن بین 1- و 1+ می باشد.
زمانی که هر دو متغیر با مقیاس دوگانه (صفر یا یک) [ اسمی] اندازه گیری شده باشد از ضریب فی (φ) استفاده می شود.
اغلب زمانی که جنسیت افراد به عنوان یکی از متغیرها در نظر گرفته شود، از ضریب فی استفاده می شود.
برای مثال، می خواهید بدانید که در دانشکده خاصی آیا مردان بیش از زنان از نوشیدنی های بوفه دانشکده استفاده می کنند، در اینجا می توانید از ضریب فی استفاده کنید.
ضریب فی، هم شدت و هم جهت روابط را مشخص می کند.
اگر چه ما فقط سه نوع از ضریب همبستگی را بیان کردیم، اما ضرایب همبستگی دیگری نیز وجود دارد که می توانید از آنها برای داده های اسمی و ترتیبی استفاده کنید و آنها هم چنین برای مطالعه رابطه بیش از دو متغیر قابل استفاده هستند.
