یک گروه اجتماعی از هر فردی که عضو آن است یا قصد پیوستن به آن را دارد انتظار دارد که خودش را با معیارهای گروه هماهنگ کند.

گروه برای رسیدن به این انتظارات بر اساس توانائیهای فرد قضاوت می کند تا تصمیم بگیرد که آیا فرد را می پذیرد یا نه و اگر خواست بپذیرد با چه میزان مقبولیتی بپذیرد. برای مثال، یک گروه دانشجویی از یک عضو واقعی یا عضو احتمالی انتظار دارد تا خودش را با تصویر کلی یک فرد متعلق به گروه "سازگار سازد یعنی این که فردی معاشرتی باشد و از فعالیتهای فوق برنامه بیشتر از فعالیتهای درسی امتیاز بگیرد. آنچه یک فرد می تواند یاد بگیرد به میزان شکوفایی یا رشدش بستگی دارد، از این رو گروه اجتماعی تکالیف یا تجربه هایی را در نظر می گیرد که انتظار دارد در سنی که اکثر افراد قادر به یادگیری چنین تکالیف و یا تجربه هایی هستند او هم یاد بگیرد. از این فرد در طی دوره ابتدایی انتظار می رود تا یاد بگیرد پا به پای هم سن و سالهایش پیش رود و نقش مناسب جنسیتی اش را ایفا کند و در طول دوران نوجوانی از او انتظار می رود یاد بگیرد همانگونه که با هم جنسان خودش کنار می آید با افراد جنس مخالف هم کنار بیاید و از لحاظ اجتماعی به گونه ای مسئولیت پذیر رفتار کند. در طول دوران بزرگسالی از زن و مرد انتظار می رود تا خود را از والدینشان رها سازند تا از نظر احساسی و اقتصادی مستقل باشند و مسئولیتهای مدنی و اجتماعی را قبول کنند. در کل هر گروه اجتماعی از اعضایش انتظار انجام دو کار را دارد: اجتماعی شدن را فرا گیرند و نقشی را ایفا کنند که از نظر اجتماعی پذیرفته شده باشد. شخص باید برای اجتماعی شدن یاد بگیرد چه رفتاری از نظر گروه رفتاری "شایسته است و برای پوشاندن افکار و عقایدی که از نظر گروه غیر قابل قبول است چه "سیاستهایی را باید به کار ببرد. برای مثال این مهم نیست که او تا چه حد خسته است. او باید یاد بگیرد خسته به نظر نرسد، همچنین باید یاد بگیرد درباره موضوعات ممنوعه صحبت نکند و یا از صدمه زدن یا صدمه خوردن در بازی، راضی به نظر نرسد. یک نقش اجتماعی، الگویی از رفتار متداول است که توسط اعضای آن گروه اجتماعی تعریف شده و از هر یک از اعضای گروه انتظار می رود بر طبق موقعیتی که در گروه دارند ایفای نقش کنند. چه این نقش پدر، همسر، دانش آموز، دوست، رهبر، شهروند یا هر کس دیگری باشد.


موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی (ایده 323) :

بررسی سطح اجتماعی شدن کودکان و رابطه آن با الگوهای ارتباطی و سبک های فرزندپروری والدین