پنج اصل سلامت عمومی از نظر انجمن روانشناسي آمريكا (APA) به شرح زير است:
علي رغم دشواريها اغلب مردم ميتوانند سلامت عمومی خود را حفظ كنند. شخصيت قوي قادر است در مقابل فشار (استرس) مقاومت كند حتي شخصيت ضعيف هم ميتواند با تقويت و كمك، مقاومت بيشتري نشان دهد. سلامت رواني تنها آزاد بودن از دشوارريها نيست بلكه در اين است كه فرد در مواجهه با دشواريها راه حلي پيدا كند به طور عموم سلامت عمومی شخص مربوط است به:
1-روابط شخص با ديگران 2-طرز رفتار شخص 3-منابع رضايت شخص 4-حصول ايمني 5-ارزش هدفهاي شخص در زندگي شايد با بحث در اين موارد شخص قادر شود كليدي براي فهم مشكلات خود پيدا كند و موارد ضعف خود را ترميم كند (انجمن روانشناسي آمريكا، 1999؛ به نقل از آزاد، 1387).
1-روابط شخص با ديگران: عامل بسيار مهمي كه در شادابي روحيه شخص مؤثر ات عبارتست از قدرت بهتر كردن روابط شخص با ديگران 2-چگونگي رفتار شخص، كيفيت رفتار شخص با ديگران نتيجه سه نيرويي است كه در شخصيت انساني نهفته است اين سه نيرو از سه محل سرچشمه ميگيرد كه عبارتست از: شعور ناآگاه، شعور آگاه و وجدان كه از تركيب و تأثير آن دو بر يكديگر حاصل ميشود. 3-منابع رضايت شخص: براي حصول سلامت عمومی افراد احساس رضايت خاطر از زندگي لازم است. رضايت از برآورده شدن احتياجات و قابل حصول شدن آرزوهاي حاصل ميشود تقدير و تشويق ديگران احساس رضايت را كاملتر مي كند. حصول رضايت به مهارت و كاردانی و همچنين به بينيازي و پشتكار نيز بستگي زياد دارد.
يمني عاطفي: روشهايي كه شخص كشف ايمني عاطفي ميكند و مقدار و اندازهاي كه ميتواند اطمينان خاطر و ايمني عاطفي داشته باشد براي سلامت عمومی خود و بچههايش كمال اهميت را دارد. ايمني عاطفي مربوط است به مقدار اعتماد به نفس شخص و فارغ بودن از حسن مجرميت و معلوماتي كه مطلوب شخص است. و كيفيت رابطه شخص با خانوادهاش، حرفهاش و دوستانش ناايمني و عدم اعتماد به افراد خانواده و دوستان خطري جدي است كه سلامت عمومی شخص را تهدير ميكند. 5-ارزش اهداف شخص: بهتر است شخص در زندگي هدف داشته باشد. بي هدف و بيمقصد نميتوان زياد زندگي كرد. افرادي از سلامت عمومی برخوردارند كه:
1-قابليت و توانايي برقراري ارتباط با ديگران را در جامعه دارند. 2-از آرامش خاطر برخوردار بوده و فاقد اضطراب و ترس دايمي است. 3-احساس كفايت و اعتماد به نفس ميكنند. 4-توانايي پذيرش مقررات اجتماعي را دارند. 5-در حاليكه ديگران را دوست دارند به آنها وابستگي و اتكاي افراطي ندارند. 6-بشارتها و شرايط براي زندگي را تحمل ميكنند. 7-انعطاف پذيرند. 8-به اندازهي توانايي خويش از خود توقع دارند. 9-از فضايل اخلاقي مثل خيرخواهي و دلسوزي و تواضع برخوردارند. 10-در زمان حال زندگي ميكنند. 11-رضايت و نگراني منطقي دارند. 12-ترس، خشم، اضطراب خود را كنترل ميكنند (به نقل از آزاد 1387).