به دلیل ارزش اجتماعی زیادی که شوخی دارد همه فکر می کنند که در درک لطیفه ها با هم برابرند.
آنها هیچ موقع نمی گویند که لطيفه ای را نمی فهمند چرا که باعث بی اعتباری آنها می شود. در عوض وانمود می کنند که لطیفه ها را می فهمند و با همسن و سالهایشان می خندند. جرسليد (۱۹۸۲) ، می نویسد:" حتی کودکان برای خنداندن مردم تلاش زیادی می کنند وبر جالب بودن چیزی که می گویند؛ تاکید می کنند". تاثیرات غير مستقيم این تاثیرات از عکس العمل دیگران نسبت به طرز شوخی کردن ناشی می شود. مطالعات نشان می دهند که یکی از ویژگیهایی که در تمام سنین باعث پذیرش اجتماعی می شود احساس شوخی و داشتن طبع لطیف است. کسی که به دلیل برنده شدن در یک مسابقه و یا حس لطیفش معروف و معتبر می شود، می تواند بر عکس العملهای مطلوب مردم و پذیرش اجتماعی حساب کند و با دانستن این مطلب که دیگران او را قبول دارند در مورد خودش نظر مساعدی داشته باشد. شوخی در موقعیتهای اجتماعی، بی ارزش است. لطیفه گفتن و داستانهای خنده دار، مسخره کردن دیگران موانع اجتماعی و کم رویی را تا حدود زیادی از بین می برد.
این افراد با دیدن عکس العمل جالب دیگران، احساس خودبزرگ بینی می کنند. تاثیرات مستقیم آنچه که شخص به عنوان شوخی بیان می کند بر شخصیت او تاثیر می گذارد. کسی که احساس بی کفایتی می کند، احتمال دارد مفهوم شوخی را نفهمند ولی کسی که لیاقت و درک بیشتری دارد از مفهوم شوخی لذت می برد و احساس شادی می کند. شوخی وسیله ای برای ابراز عواطف سرکوب شده است، حال چه شوخی از روی نگرانی، دشمنی و یا به لحاظ جنسیتی باشد. بعضی افراد نمی توانند به طور مستقیم با کسی شوخی کنند که در این صورت از روش متلک گفتن استفاده می کنند. لوین وردلیچ می گویند: «آنها با خنداندن دیگران نقاط ضعف و قدرت خود را به نمایش می گذارند». شوخی در سه جهت بر شخصیت فرد تاثیر مستقیم دارد: ۱- باعث می شود فرد، احساس برتری کند. ۲- باعث رهایی از تنش و نگرانیها و خصومتهای اطرافیان می شود ۳- به شخص کمک می کند تا خود را باور کند و این خودباوری را بسط دهد. مورد اول و دوم عمومی تر، ولی مورد سوم مهمتر است
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی (ایده 312) :
بررسی نقش شوخی بر شخصیت و پذیرش اجتماعی کودکان