در بررسی های به عمل آمده از منابع کتابخانه ای در مورد سابقه پژوهش ها ی انجام شده می توان به نمونه هایی از کتاب ها و مقالات در زمینه های پایداری اجتماعی و روانشناسی محیطی اشاره کرد. از جمله کتاب معماری پایدار نوشته مهدی مداحی و همکاران(1391) کتاب معماری جمعی از نظریه تا عمل نوشته ی حامد کامل نیا(1390) و همکاران و نیز کتاب "از روانشناسی محیطی تا رفاه اجتماعی" نوشته ی علیرضا صادقی و هادی محمودی نژاد (1389) ونیز مقالاتی از جمله مقاله ی "اصول پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی" نوشته ی پروین السادات سجادی(1389)،
مقاله ی "تحليل اجتماع پذيري محيط كالبدي متاثر از ادراك روانشناسی محیطی در محيط انسان ساخت" نوشته ی گلرخ دانشگر مقدم (1390) اشاره کرد . جین جیکوبز در ســال 1961 در کتــاب تاثیرگذار خود با نام “مرگ و زندگی شــهرهای بزرگ آمریکا“، مخالفــت صریح خود را با اقدامات"رابــرت موزز“مبتنی بر ایجاد آپارتمانهایی بی روح به جای واحدهای همســایگی قدیمی که از نظر او نمونه عالی جامعه ای فشرده، متراکم و سرزنده بودند- اعلام داشت.
هوشنگ امیر احمدی در مقاله ی "ﺑﻪ ﺳﻮي ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ پایداری اجتماعی ﻣﺠﺘﻤﻊ زﻳﺴﺘﻲ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻫﻮﻳﺖ ﺷﻬﺮ(1387) ﺑﺎ روﻳﻜﺮدي ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ و ﺗﺪﻗﻴﻖ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﺠﺘﻤﻊ زﻳـﺴﺘﻲ، ﻧﻘـﺶ، اﻫﻤﻴﺖ و ﺟﺎﻳﮕﺎه آن در ﻃﺮح ﻫﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺷﻬﺮي ﭘﺮداﺧﺘﻪ شده اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮاین مقاله ﺗﻮﺟﻪ را ﺑﻪ ﺳﻮي داراﻳﻲ ﻫﺎي ﻣـﻮرد ﻧﻴـﺎز ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺖ ﻳﻚ ﻣﺠﺘﻤﻊ زﻳﺴﺘﻲ ﻣﻮﻓﻖ دﻋﻮت ﻣﻲﻛﻨﺪ. نمونه هایی از پایان نامه های مرتبط نیز برای قشر خاصی از افراد مانند پزشکان و ... انجام گرفته اند.
عبدالهادی دانشپور در مقاله ای با عنوان "جایگاه روانشناسی محیطی در ساختمان های بلند مرتبه با رویکرد معماری پایدار" نشریه هویت شهر(1388) بیان میکند که با توجه به رشد جمعیت و شهرنشینی، راهبرد بلندمرتبه سازی، در زمان حاضر رواج یافته است. بعلت تجمیع کاربران در سطحی محدود و بهره گیری قابل توجه از منابع انرژی در ساختمان های بلند، لازمست تا رویکرد پایداری در فرآیند طراحی و مرحله بهره برداری مورد توجه قرار گیرد در پژوهش ها و طراحی های انجام شده، بندرت به جنبه های روان شناختی و رفتارهای مرتبط با این رویکرد پرداخته شده است.
زهرا صمدی فر(1392) در مقاله ای با عنوان "بومی سازی و پایداری معماری مجتمعهای مسکونی با بهره وری از فضاهای عمومی در جهت افزایش تعامالت اجتماعی" بیان میکند که فضاهای عمومی مجتمع های مسکونی باید دارای شرایطی چون تنوع و سرزندگی، فضای صمیمانه، دید مطلوب و... باشد تا امکان حضور مستمر ساکنین را در فضای عمومی به همراه داشته باشد. چرا که حضور مداوم ساکنین باعث ایجاد ارتباط چهره به چهره بین ساکنین و شناخت بیشتر نسبت به هم و در پی آن افزایش تعامالت اجتماعی دارد.
مصطفی بهزادفر(1391) در مقاله ای باعنوان "ارتقای کیفیتهای محیطی گامی در جهت توسعه پایدار اجتماعی" بیان میکند که شــهر پایدار، شــهری اســت که امکان زیســتن متناسب و هماهنگ شهروندان را براساس حقوق متقابل و تعریف شده جامعه مدنی فراهم میکند. در چنین ســاختاری است که شهروندان از حق طبیعی برخورداری از تســهیالت و خدمات شــهری بهرهمند میشــوند. در واقع در چنین شهری است که آنچه بزعم صاحب نظران ســرمایه نامیده میشود، میسر میگردد که انواع گوناگونی از ســرمایه اجتماعی و اقتصــادی و فرهنگــی را در بر میگیرد.
در نظریه های طراحی محیط نیز اظهار نظرهای زیادی راجع به چگونگی تاثیر طراحی بر پایداری اجتماعی و روانشناسی محیطی شده است. همچنین نیاز انسان به پیوندجویی و احساس تعلق به یک مکان از جمله مواردی است که جان‌لنگ برای ضرورت برقراری روابط اجتماعی بر می‌شمرد و انجام تعاملات اجتماعی و مشاهده فعالیت‌های مردم را موجب شادی انسان از طریق ایجاد زمینه‌های اجتماعی شدن و رسیدن به پایداری اجتماعی می‌داند.کریستوفر الکساندر نیز ملاقات‌های گاه به گاه و غیر رسمی را زمینه‌ساز پایداری اجتمعی و توسعه دوستی‌ها و روابط روزمره مردم دانسته و روابط اجتماعی را موجب نزدیکتر شدن نگرش‌های متفاوت افراد مختلف می‌داند.
شماره 16
