ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی اختلالات طیف اتیسم را در طبقه عصبی تحولی آورده است. ویژگی های ضروری اختلال طیف اتیسم عبارتند از: اختلال مداوم در ارتباط اجتماعی و تعامل احتماعی، و الگوهای رفتار، تمایلات، یا فعالیت های محدود، تکراری. این نشانه ها از اوایل کودکی وجود دارند و عملکرد روزانه را محدود یا مختل می کنند. اختلالات طیف اتیسم اختلالاتی را در بر می گیرند که قبلا به عنوان اتیسم بچگانه اولیه، اتیسم کودکی، اتیسم کانر، اتیسم با کارکرد بالا، اتیسم نامتعارف، اختلال رشد فراگیر که به گونه ای مشخص نشده است، اختلال از هم پاشیدگی کودکی و اختلال آسپرگر به آنها اشاره می شد(انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013؛ ترجمه سید محمدی، 1393).
اختلال اتیسم مشهورترین اختلال در این زمینه است. اختلال اتیسم یک نوع اختلال فراگیر رشد است که قبل از 36 ماهگی شروع می شود و آغاز آن همواره قبل از 3 سالگی است(کلانتری و گوهری انارکی، 1382). در این اختلال، مغز نمی تواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباطی به درستی عمل کند و یادگیری چگونگی ارتباط با دیگران و تعامل اجتماعی مختل می شود کودکان مبتلا به اتیسم در زمینه ارتباط کلامی و غیر کلامی، رفتارهای اجتماعی و بازی مشکل دارند و رفتارهای کلیشه ای از ویژگی بارز آنها به شمار می رود(انا و همکاران، 2008).
DSM-IV-TR از مجموعه وسیع رفتارهایی که در اختلال اتیسم دیده می شود، سه خصوصیت کلیدی را مشخص کرده است: 1) نقص کیفی در روابط اجتماعی؛ 2) نقص شدید در برقراری ارتباط ؛ 3) الگوهای رفتاری محدود، تکراری و کلیشه ای (هالجین و ویتبورن، 2003؛ ترجمه سید محمدی، 1392).
شماره 122
