برندسازی کارفرما یک استراتژی نوین در راستای جذب استعدادهای متناسب و هرچه ماهرتر در سازمان و همچنین ایجاد تعهد در سازمان است. در فرهنگ لغت آکسفورد ، واژه کارفرما به عنوان یک سازمان یا فردی که افرادی را برای کار استخدام می کند، معرفی شده است.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل پروپوزال
متغیرهای اصلی این پروپوزال:
طراحی الگوی ارزش پیشنهادی کارفرما از دیدگاه نخبگان دانشجویی
سال نگارش:
جدید
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
42 صفحه
شماره:
381
برندسازی کارفرما: به فرایند ساختن هویت برای کارفرمای معین گویند(باکائوس و تیکو ، 2004). برند کارفرما می تواند مجموعه ای از مزایای عملکردی، اقتصادی و روانشناختی باشد که به دلیل فرصت استخدام در شرکت بروز می کند و توسط شرکت استخدام کننده ارائه می شود(امبلر و بارو ، 1996).
برندسازی کارفرما مجموعه ای از فرایند استراتژیک است به این منظور که بر برند سازمان به عنوان کارفرما تأثیر بگذارد و باعث اولاً ایجاد تصویر واقعی از برند کارفرما و دوماً ایجاد تصویر دلخواه سازمان از برند کارفرما گردد. برندسازی کارفرما باید برای جذب، انگیزاندن و حفظ کارکنان فعلی و بالقوه سازمان بکار آید. سازمان باید به ایجاد یک مزیت رقابتی از طریق برندسازی کارفرما مبادرت ورزند که بتواند از رقبایش از این حیث که کارفرمای مناسب تری است، برتر جلوه کند.
کارکنان بالقوه کارکنان بالقوه افرادی هستند که ممکن است روزی به عنوان کارمند در سازمان خاصی به عضویت درآیند. این افراد می توانند دانشجو، تازه فارغ التحصیل شده، و متقاضی کار باشند. کارکنان بالقوه هنوز عضو سازمان نیستند. 1-8-5. ارزش پیشنهادی کارفرما ویژگی ها و ارزش هایی از کارفرما که برای کارکنان بالقوه جذابیت دارد(لی ونس ، 2007؛ توزونر و یوکسل ، 2009).
سازمان باید ارزش های دلخواه از نگاه کارکنان بالقوه را شناسایی کند تا ارزش های خود را متناسب با ادراک کارکنان بالقوه به آن ها عرضه کند. جامعه ی پژوهش جامعه آماری مورد بررسی برای این مرحله دانشجویان غیر پزشکی عضو بنیاد ملی نخبگان استان مازندران در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بودند.
تحلیل محتوا تحلیل محتوا را می توان به طور شهودی روشی در كندوكاو معنای نمادین پیام ها توصیف كرد. احتمالا اكثر تحلیل گران محتوا نیز چنین برداشتی دارند؛ چراکه دست كم از دو دلالت گمراه كننده عاری است:
1)پیام ها معنای واحدی ندارند كه مستلزم كشف باشد. همواره می توان داده ها را خاصّه در جایی كه ماهیّتاً نمادین هستند، از دیدگاه های مختلفی نگریست.
2) معنا لزوما برای همگان یكسان نیست و اجماع یا اشتراك ذهنی در مورد معنای پیام كه تحلیل محتوا را فوق العاده ساده می سازد، فقط در مورد واضح ترین وجه پیام یا برای معدودی از مردم، كه از دیدگاه فرهنگی و سیاسی اجتماعی یكسانی برخوردارند پیش می آید. قطعا ارتباطات جمعی، حوزه سنتی تحلیل محتوا است. محققان، عمدتا در پی خصوصیات ارتباط گیرنده، اثر مخاطبان، توجه عمومی، فضای اجتماعی-سیاسی، فرایندهای روابط ارزش ها، پیش داوری ها، تمایزات فرهنگی، محدودیت های نهادی و امثالهم هستند(کریپندورف، 1390: 26تا 31).
تحلیل محتوا در دو نوع کمّی و کیفی انجام می شود.
مهمترین شیوه های کمّی عبارتست از: تحلیل ارزشیابی، تحلیل احتمال وقوع. در تحلیل ارزشیابی هدف این است که با تحلیل کمی متن، بتوان به نوع گرایش و ارزش گذاری های تولید کننده متن پی برد و روش آن این است: شمارش واحدهای محتوایی، تعیین جهت با ارزش آن ها، و تعیین شدت با ارزشی.
در تحلیل احتمال وقوع هدف سنجش کمی گرایش بیان شده در یک متن است. به عنوان مثال چند دفعه واژه یا عبارات خاصی به طور متقارن یا هم معنی به کار برده شده است و آیا این از نظر آماری معنا دار است. در تحلیل محتوای کیفی ابتدا بیشتر به بررسی محتواها می پرداختند امروزه با وجود ابداع شیوه های کمّی، تحلیل های کیفی همچنان مورد استفاده است؛ مخصوصاً وقتی که با ادامه تحلیل کیفی طرحی دیگری با ماهیت کمّی جهت آزمون آن اجرا شود. سید امامی(1386: 461) رویکرد تفسیری در تحلیل محتوای کیفی را بارز می داند.
ویژگی های تحلیل محتوا الف. عینی و عملی بودن: به این معنا كه مباحث كیفی به گونة عینی تبدیل گردد تا اگر پژوهشگر دیگری همان متن را دوباره با روش قبلی تحلیل محتوا نمود، به نتایج محقق اولی دست یابد. این امر در صورتی تحقق می یابد كه معیارهای به كار رفته در تحلیل محتوا روشن باشد تا دیگران نیز با طبقه بندی و تجزیه و تحلیل متن به همان اندازه توفیق یابند.
