شاخص «ضریب تاثیر »

ارزش یک مقاله بر مبنای میزان تاثیر آن بر مقالات بعدی تعیین می شود.

بر اساس تحقیقات انجام شده، مقالاتی که در حوزه ی خود موثر بوده اند، به دفعات بیشتری مورد استفاده قرار گرفته اند.

«شاخص ضریب تاثیر » حاصل نسبت تعداد استنادهای به مقالات یک مجله بر تعداد مقالات چاپ شده در آن، در دو سال قبل می باشد.

درواقع، ضریب تاثیر، میزان مراجعه به مقالات مجله در سال های بعد را نشان می دهد.

این ضریب نه برای مقاله یا نویسنده، بلکه برای مجله بر مبنای یک دوره ی سه ساله محاسبه می شود.

 

شاخص فوری

این شاخص نسبت تعداد ارجاعات به مقاله های منتشر شده ی مجله در سال مورد ارزیابی بر تعداد مقاله های منتشر شده ی مجله مذکور در همان سال می باشد.

این شاخص در حقیقت شیب رشد منحنی ارجاعات را بیان می کند. شاخص if میزان مراجعه در همان سال چاپ مقاله را گزارش می کند که نشان می دهد که آیا آن مقاله خیلی سریع مورد توجه دیگر محققان و نویسندگان قرار گرفته است یا خیر .

 

شاخص ارجاع به خود

وقتی بحث استناد به مقالات مطرح می شود، این پرسش به وجود می آید که آیا دیگران به مقاله مراجعه کرده اند یا خود نویسنده ی مقاله به آن ارجاع داده است؟

وقتی مقالات در بانک اطلاعاتی نمایه می شوند، مراجعه هم ثبت می شود.

اگر مراجع به یک مقاله خود نویسنده باشد، به عبارتی دیگر اگر منابع ذکر شده در مقاله، پژوهش نویسندگان خود مقاله باشد، ارجاع به خود می گویند.

استناد به خود کم ارزش نیست؛ اما در بررسی یک مقاله، ارجاعات دیگران بیش از ارجاعات خود محقق به خود، اهمیت دارد و لذا اینکار ارزش مقاله را می کاهد.

در مجلات isi میزان ارجاع به خود کمتر از 20% است.

سه پایگاه esi، wos و jcr از معتبر ترین پایگاه های علم سنجی هستند که توسط موسسه ی اطلاعات علمی isi تهیه و روز آمد سازی می شوند.

پایگاه esi بر مبنای دوره های زمانی 10 ساله به ارائه آمار در قالب شاخص ها ی تعیین شده تولید علم از جمله رتبه علمی کشور ها بر اساس تعداد تولیدات علمی تعداد کل استنادها و نسبت استناد به تولیدات علمی می پردازد.

در پایگاه wos امکان جست و جو و استخراج اطلاعات در طول دوره های زمانی مختلف بر اساس شاخص ها گوناگون علم سنجی وجود دارد.

پایگاه jcr میزان استناد به نشریه ها را بر اساس ضریب تاثیر (it) ارائه می کند.