بررسی ها نشان داده اند که بیماران مبتلا به سرطان پستان در معرض فشارهای روحی می باشند که می تواند در زندگی آنان اختلالات روانی و اجتماعی ایجاد کند. آنها در زندگی خانوادگی خود احساس از هم گسیختگی می نمایند.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
پیشینه داخلی و خارجی:
دارد
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
52 صفحه
کد:
1782 mg
بررسی ها نشان داده اند که بیماران مبتلا به سرطان پستان در معرض فشارهای روحی می باشند که می تواند در زندگی آنان اختلالات روانی و اجتماعی ایجاد کند. آنها در زندگی خانوادگی خود احساس از هم گسیختگی می نمایند.
درد و رنج حاصل از بیماری، نگرانی از آینده اعضای خانواده، عوارض ناشی از درمان بیماری، کاهش میزان عملکردها، اختلال درتصویر ذهنی و مشکلات جنسی از جمله عواملی هستند که بهداشت روانی بیمار مبتلا به سرطان پستان را دچار اختلال می سازند (130).
سرطان پستان به عملکرد جنسی و عزت نفس فرد آسیب می رساند و زنان جوان متحمل فشارهای روحی بیشتری نسبت به زنان مسن می شوند.
همچنین مطالعات نشان داده است که درمان جراحی حفاظتی پستان در مقایسه با برداشته شدن پستان، تاثیر مستقیم روی فعالیت جنسی ندارد، اما یک تصویر ذهنی مثبت از بدن ایجاد می کند که می تواند به طور غیرمستقیم روی فعالیت جنسی تاثیر مثبت بگذارد (129).
سرطان باعث می شود شغل، وضعیت اقتصادی، اجتماعی و زندگی خانوادگی دچار اختلال شود و به خصوص بر جنبه های مختلف کیفیت زندگی بیمار شامل وضعیت روحی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و عملکرد جنسی تاثیر دارد (131).
همه عوامل بیماری سرطان از جمله نوع درمان می تواند با کیفیت زندگی ارتباط داشته باشد (132).
ویژگی های سرطان شامل خستگی، مشکلات روحی، روانی، انکار بیماری، اختلال در تصویر ذهنی به دلیل تغییر در عملکرد اعضا بدن و طول مدت بیماری می باشد.
از ویژگی های دیگر سرطان استرس های روانی و رفتار مراقبت دهندگان می باشند که بر کیفیت زندگی بیماران سرطانی تاثیر دارند.
از بین خصوصیات جمعیت شناختی، سن بیش از بقیه خصوصیات مورد توجه قرار گرفته است زیرا بیماران جوانتر فشارهای روحی بیشتری از بیماران مسن در سال های اولیه تشخیص و بعد از آن دارند.
از نظر وضعیت اقتصادی، درآمد پایین با بقای کمتر زنان مبتلا به سرطان پستان و در معرض تهدید قرار گرفتن سلامتی آنان همراه بوده است و ممکن است در ارتباط با کیفیت زندگی باشد (58).
به نظر مي رسد بسياري از مشكلات در مبتلايان به سرطان پستان به علت تروماي ناشي از برداشتن پستان و تأثيرات اين تروما بر كيفيت زندگي آنان بعد از عمل است (133).
زيرا بيمار پس از ماستكتومي شرايطي همانند قطع يك عضو از بدن را تجربه مي كند، عضوي كه سمبل جنسيت، زن بودن و مادر بودن است و با برداشتن آن زنان استرس زيادي را متحمل شده و احتمالا مستعد ايجاد اختلالات خلق مانند افسردگي و اضطراب و كيفيت زندگي ضعيف مي گردند(134).
اين درحالي است كه هدف روشهاي درماني و تشخيصي در چند دهه اخير فقط تسكين علايم و زنده ماندن بيمار نيست، بلكه هدف تداوم زندگي با كيفيت مطلوب براي بيمار مي باشد (17).
