گرچه عوامل خانوادگی می توانند تأثیراتی بر روی شخصیت فرد بگذارند، اما این، تأثیری گذراست.
شما باید بگویید محیط خانوادگی بر شخصیت اثرگذار است اما این احتمال اغفال کننده است؛ زیرا این تأثیر از شخصی به شخص دیگر بر حسب خصیصه های فردی تفاوت می کنند و این شامل شرایط قبل از تولد کودک و یا سن او و سایر ویژگی هایی که میانگین تأثیرات آنها صفر است، نمی شود. گرچه تشخیص این که میزان یک تأثیر صفر است، مشکل است اما شدنی می باشد؛ مثلا این که بگوییم این امر تصادفی و اتفاقی است اولین آزمون در مورد نقش عوامل محیطی در ویژگی شخصیت، با یافته های رفتار ژنتیکی سازگار است. دومین آزمون، نه در باب نتایج تفاوت های شخصیت است و نه علت آن؛ بلکه مهم ترین عامل یعنی رفتار متفاوت والدین با کودکان خود می باشد. بنا بر اعتراف خود والدین و گزارش های کودکان و پژوهش های مستقل، رفتار والدین با کودکان خود متفاوت است. آیا می تواند شخصیت کودک ناشی از رفتار متفاوت والدین خود باشد؟ بله این امکان وجود دارد اما مشکل این است که عکس این قضیه نیز صادق است. والدین با کودکان خود رفتاری متفاوت دارند؛ زیرا این کودکان دارای شخصیتی متفاوت می باشند. تکنیکی وجود دارد که تحلیل ژنتیکی چند متغیری خوانده می شود و به ما امکان می دهد که این احتمالات را از اطلاعات به دست آمده از خانواده بررسی کنیم. آنچه این تکنیک نشان می دهد این است که تفاوت رفتار والدین با کودک را نسخ ارثی کودک توضیح می دهد تا ویژگی شخصیت کودک آزمون سومی که هر عامل اثرگذار محیطی شناخته شده باید بگذراند، همانا احتمالات تکاملی است. این آزمون نیاز به توضیح بیشتری دارد. گرایش ما بر این است که در باره نقش آموزش و پرورش به نحوی بی هدف و درهم بیندیشیم؛ گویی در بخشی از شخصیت و خصوصیات ما که به روی تأثیرات محیط گشوده است، محیط می تواند هر آنچه را که می خواهد، با امکاناتی برابر بر آن نقش بزند و هر اتفاق مشترک محیطی می تواند به نحوی یکسان نتیجه و برآیند داشته باشد.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی (ایده 291) :
بررسی نقش عوامل خانوادگی موثر بر ویژگی های شخصیتی نوجوانان در ...