تعیین حجم نمونه با جدول مورگان مقاله ای کوتاه است از سلسله مباحث آموزش و مشاوره انجام پروپوزال و پایان نامه روانشناسی.
سؤال مهم در نمونه گیری، اندازه و حجم نمونه است.
اندازه نمونه به تعداد عناصری که باید در نمونه بررسی شوند، اشاره دارد.
تعيين اندازه نمونه کاری پیچیده است و به ملاحظات کمی و کیفی نیاز دارد.
حجم نمونه اندک موجب کاهش روایی و قابلیت اعتماد به نتایج تحقیق می گردد.
حجم نمونه بزرگ اگر چه سبب افزایش اعتماد به نتایج تحقیق و قابلیت تعمیم پذیری نتایج می شود؛ اما هزینه های زیادی را برای تحقیق ایجاد می کند و زمان را نیز افزایش می دهد.
در کل پنج روش تعیین حجم نمونه از ساده به دشوار عبارت اند از: سرشماری، الگوبرداری، جدولی، فرمولی و الزامات آماری. .
روش سرشماری :
سرشماری به معنای اندازه گیری متغیرهای تحقیق در تمام جامعه آماری است. در سرشماری با توجه به اینکه کلیه عناصر مورد بررسی قرار می گیرند نتایج قابلیت اعتماد بالایی دارند و خطاهای تعمیم وجود ندارد؛ در ضمن از شاخص های آماری توصیفی مانند میانگین بیشتر استفاده می شود و آمار استنباطی موضوعیت ندارد.
روش الگوبرداری :
در این روش محقق می تواند به حجم نمونه مورد استفاده در هر تحقیق قبلی معتبر و مشابه استناد کند. در این حالت وی همان حجم نمونه تحقیق مورد نظر را به عنوان حجم نمونه تحقیق خود در نظر می گیرد. مسئله اصلی در این روش یافتن یک پژوهش مشابه و معتبر است.
روش فرمولی: در روش فرمولی می توان از چندین فرمول رایج استفاده کرد که حاصل کار کوکران (۱۹۷۰) است. در این فرمول ها سه شاخص آماری مورد نیاز است: مقدار ، واریانس متغیر مورد نظر و مقدار حاشیه خطای متغیر مورد نظر.
جدول مورکان
محققان می توانند با مراجعه به این جدول و تعیین شاخص های آماری مورد نظر خود، حجم مطلوب نمونه را مشخص کنند. در صورتی که حجم جامعه، تخمینی عددی غیر از اعداد این جدول باشد، می توان با نسبت گیری حجم نمونه را به صورت تقریبی مشخص کرد.
مثال: اگر تعداد جامعه شما 1000 نفر باشد تعداد نمونه 278 نفر انتخاب خواهد شد.
