وقتی به گذشته برمی گردیم می بینیم در سال 1750 قبل از میلاد مسیح، همورابی حاکم بابل بر روی سنگی به طول 5/2 متر قوانین اخلاقی را حک کرده بود و در آن به منظور جلوگیری از روش های غیرعادلانه مواردی پیش بینی شده بودواین نشان دهنده موردتوجه بودن رفتارهای اخلاقی از دیرباز است.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
پیشینه داخلی و خارجی:
دارد
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
46 صفحه
کد:
203 mg
ابتدا به اختصار نظریه های اخلاق تشریح می شود. این نظریه ها عبارتند از: قانون جاویدان، تئوری سودمندگرا، تئوری جهان شمول، عدالت توزیعی و آزادی فردی. هر کدام از این نظریه ها در ادامه به تفکیک شرح داده می شود (هس مر، 1382). قانون جاویدان: بیش تر رهبران کلیسا و بعضی از فلاسفه نظیر توماس آکوئیناس و توماس جفرسون معتقدند که یک قانون ابدی وجود دارد، قانونی مخلوق خداوند، مشهود در طبیعت، بیان و آشکار شده در کتاب مقدس، و در اختیار زنان و مردانی که فرصت مطالعه و بررسی قانون طبیعت یا کتاب مقدس را خواهند داشت. رهبران مذهبی مایلند بیش تر بر منابع مشهود حقیقت تأکید کنند تا بر ماهیت دلیل ، آنها هم چنین معتقدند که وضعیت این قانون لایتغیر است و حقوق و وظایف مشهود هستند: اگر ما را دوست دارند، ما نیز باید دیگران را دوست داشته باشیم.
این مبادله ی مقابل در قوانین مسیحیت و تحت عنوان قانون طلایی خلاصه می شود: با دیگران آن گونه رفتار کن که دوست داری دیگران با تو رفتار کنند. تئوری سودمندگرایی؛ تئوری فرجام گرایی: نگرش فرجام گرایی به اخلاق مدیریت، بر نتایج و غایت اعمال افراد تأکید کامل دارد، نه بر نیت آنان. تعدادی از بانفوذترین فلاسفه در جهان غرب اظهار داشته اند که ارزش اخلاقی رفتار شخصی را می توان به وسیله ی نتایج آن رفتار تعیین کرد. به عبارت دیگر، یک عمل یا یک تصمیم درست است، اگر منجر به منافعی برای مردم گردد و یک عمل یا یک تصمیمی نادرست است، اگر منجر به ضرر یا آسیب گردد؛ هدف مشخصاً خلق بزرگ ترین میزان منافع برای بیش ترین مردم با کم ترین میزان ضررها یا آسیب ها است. این سیستم اخلاقی فرجام گرایی، که بر نتایج و نه نیات فردی متمرکز است،در اصطلاح سودمندگرایی نامیده می شود، فلسفه ای که بنیان گذار آن جرمی بنتم (1748-1832) متفکر بریتانیایی است. در فرضیه ی سودمندگرا، این واژه به درک ما از منافع و هزینه های خالص همراه یک عمل خاص باز می گردد.
وظیفه گرایی؛ تئوری آغازگرایی : نگرش آغازگرایی به مدیریت، مقابل فرضیه ی فرجام گرایی است. تئوری وظیفه گرایی به وظایف و تعهدات فرد معطوف می شود. براساس این نظریه، ارزش اخلاقی هر عمل، بستگی به نتیجه ی آن ندارد زیرا نتیجه ی آن در زمان اخذ تصمیم مشخص و معلوم نیست ولی ارزش آن عمل به نیت شخص تصمیمی گیرنده بستگی دارد. اگر من بهترین را برای دیگران خواستار شوم اعمالم قابل ستایش است حتی اگر من کارآیی لازم را نداشته باشم. عدالت توزیعی: هیچ یک از دو نظریه ی کلاسیک سودمندگرایی یا وظیفه گرایی را نمی توان تحت هر شرایطی مورد استفاده قرار داد، در نتیجه دو سیستم اخلاقی طراحی شده اند که بیش تر مبتنی بر ارزش ها هستند. نظریه ی عدالت توزیعی از سوی جان راولز پیشنهاد شده و به روشنی براساس برتری یک ارزش واحد به نام عدالت بنا شده است. ظاهراً عدالت، نخستین برتری مؤسسات اجتماعی است، همان طور که صداقت نخستین برتری سیستم های فکری است. براساس عقاید راولز، من از این که شما مزایای اقتصادی-اجتماعی بیش تری نسبت به من دارید ناراحت نیستم. اما با این حالت که من تلاش می کنم و شما بین تر از مزایا برخوردار شوید مخالف هستم. در این نظریه یک عمل را در صورتی که منجر به افزایش همکاری بین اعضای جامعه شود، می توان درست و عادلانه و نامناسب (و بنابراین غیراخلاقی) نامید. در این دیدگاه، همکاری احتماعی، اساس منافع اجتماعی و اقتصادی را فراهم می آورد و تلاش فردی کم اهمیت و در مواردی نادیده گرفته می شود.
