برای انتخاب موضوع پروژه دانشجویی و پایان نامه روانشناسی بالینی و عمومی و خلاصه همه گرایش های روانشناسی مقاله هایی که در پست های مختلف این سایت آمده است بهترین کمک کننده است.
در ادامه تنها یکی از مقالات از هزاران مقاله تخصصی در زمینه مباحث روانشناسی را می بینید:
پویشهای روانی:
پویشهای روانی برخورد نیروها ـ تعارض بین ساختارهای شخصیت نهاد ـ خود و فراخود انگیزه های نهاد، ناهشیار، غیرارادی، تکانشی، لذت جویانه، از اصل لذت پیروی می کند ـ ارضاء نیاز، فوری و بدون تاخیر و به هر قیمتی، انگیزه های خود، تا اندازه ای هشیار، تا اندازه ای ناهشیار، غرق در دفاعها است ـ از اصل واقعیت پیروی می کند ـ ارضاء را به تاخیر می اندازد تا وقت مناسب ـ امروزه روانکاوان معتقدند که امیال، ترسها، ارزشها، هدفها، هیجانها، افکار و انگیزه ها هرگز هماهنگ نیستند و تعارض روانی همیشه اجتناب ناپذیر است. سرکوبی (واپس رانی) (repression)؛ فراموش کردن اطلاعات ـ ناهشیار ـ غیرعمد (غیرارادی ـ خودکار) مفهوم اصلی فروید از پویشهای روانی، سرکوبی و مقاومت است.
سرکوبی، نیروی تقابلی خود در مقابل امیال پرتوقع نهاد است. نوعی فرایند دفاعی برای دور نگه داشتن میل، فکر یا خاطره آزارنده از هشیاری است. بدون سرکوبی، مسئولیت خود برای هماهنگ کردن در خواستهای نهاد ـ فراخود و واقعیت مادی ـ اجتماعی کاری غیرممکن خواهد بود.
وقتی افکار و تکانه های ناهشیار، ظاهر می شوند اضطراب به عنوان یک علامت خطر شکل می گیرد و همین اضطراب است که ذهن ناهشیار را به سرکوب کردن وا می دارد. توقف فکر: دور کردن فکر از توجه به صورت هشیار و عمدی (ارادی)، با توقف فکر، می توانیم افکارمان را کنترل کنیم تا لو نرود (وقتی تحت استرس هستیم یا دارو یا الکل مصرف کرده ایم، افکارمان لو می رود). توقف فکر باعث بازگشت فکر می شود.
ورود افکار ناخواسته به ذهن، باعث می شود ما آن را متوقف کنیم اما توقف فکر هشیار، فرایند تقابلی ناهشیار را فعال می کند تا به جستجوی خود ادامه دهد و به وجود فکری که باید متوقف شود، پی ببرد. فرایند کنترل كننده ناهشیار، فکری را که می خواهیم متوقف شود فعال نگه می دارد.
یعنی، درست همان چیزی که قصد هشیار سعی دارد از آن اجتناب کند، عمل متوقف کردن موجب برگشت فکر ناخواسته می شود. ادامه توقف، عملاً نیروی تقابلی نسبتاً قدرتمندی را پرورش می دهد که فکر ناخواسته را به وسواس می کشاند.
بهترین راه برای رهایی از چرخه توقف فکر، این است که از آن دست برداریم و در عوض به فکر ناخواسته ای تمرکز کنیم و بیشتر به آن فکر کنیم. شگفت اینکه، فقط آن فکرهایی را می توانیم فراموش کنیم که از آنها استقبال می کنیم. توقف فکر، افکار تقابلی ناهشیار را فرا می خواند که می تواند افراد را به سوی افکار ـ احساسها و اعمالی بکشاند که نمی دانند تحت تاثیر آنها قرار دارند.
فروید معتقد است افکاری که شارژ هیجانی شده اند، وقتی که متوقف می شوند، فشار عاطفی مداومی بر ذهن وارد می کنند که حتی از آگاهی هشیار ما خارج است و افراد چیزهایی را احساس کنند بدون اینکه بدانند چرا آنها را احساس می کنند.
آیا «نهاد» و «خود» واقعاً وجود دارد دستگاه لیمبیک، به خوبی با نهاد متناسب است. و قشر تازه مخ، ساختار مغزی است که می تواند با «خود» تناسب داشته باشد. به ساختارهای لیمبیک مغز، هیپوتالاموس، تالاموس، بادامه دسته پیش مغز میانی و غیره، عموماً مراکز مغزی خوشی ـ ناخوشی، گفته می شود.
سپتوم ، هیپوتالاموس جانبی، دسته پیش مغزمیانی، مراکز خوشی و تالاموس، بادامه، هیپوتالاموس میانی، مراکز ناخوشی هستند. قشر تازه مخ، وظایف یادگیری، حافظه تصمیم گیری و مسئله گشایی را برعهده دارد. گذرگاههای و ساختارهای عصبی قشر تازه مخ و دستگاه لیمبیک با ظرافت به هم متصل شده اند.
