تكانشگري هسته اصلي بسياري از آسـيب هـاي اجتمـاعي مانند مصرف مواد، قماربازي بيمارگونه، اختلالهاي شخصيت و دست زدن به اقدامات پرخاشجويانه اسـت. ايـن اخـتلال هـر ســال موجــب از ميــان رفــتن زمــان و ســرمايه در بــسياري از كـــشورها مـــي شـــود.
یکی از رایج ترین تعاریف، تکانش گری به صورت آمادگی قبلی برای واکنش های سریع و بدون برنامه به محرک های درونی یا بیرونی بدون در نظر گرفتن نتایج منفی آن واکنش ها برای خود فرد یا دیگران، تعریف می شود(استنفورد و همکاران، 2009). فرآيند تصميم¬گيري يا برگزيدن يك گزينه از ميان چند گزينه، يكي از عالي¬ترين پردازش¬هاي شناختي به شمار مي¬رود. گونه ويژه¬اي از اين فرآيند كه به عنوان تصميم¬گيري مخاطره آمیز شناخته مي¬شود، در شرايطي پردازش (RDM) مخاطره¬آميز مي¬شود كه شخص با گزينه¬هايي روبه رو مي¬گردد كه انتخاب آنها باري از سود يا زيان در حال يا آينده به دنبال دارد و در عين حال ميزان اين سود و يا زيان با درجاتي از احتمال همراه است (اختياري و بهزادي، 1380الف و ب). تصميم¬گيري مخاطره¬آميز اهميت بالايي در زندگي فردي و اجتماعي افراد دارد و اختلال در اين نوع تصميم¬گيري هسته اصلي پديده تكانشگري و رفتارهاي تكانشي را تشكيل مي دهد (اختياري و بهزادي1380 الف).
رفتارهاي تكانشي كه در برخي رويكردها، رفتارهاي مخاطره آميز نيز خوانده مي-شوند، به عملكردهايي گفته مي¬شوند كه اگرچه تا اندازه¬اي با آسيب يا زيان¬هاي احتمالي همراهند، امكان دستيابي به گونه¬اي پاداش را نيز فراهم مي¬كنند (اختياري و بهزادي، جنتي و مقيمي، 1382).
اين رفتارها بايد داراي سه عامل زير باشند: الف) برگزيدن يك گزينه از ميان دو يا چند گزينه با پاداش احتمالي، ب) همراهي يكي از گزينه¬ها با احتمال پيامدهاي ناگوار و ج) روشن نبودن احتمال پيامد ناگوار در زمان رخداد رفتار (لَن و چِرِک ، 2000). بسياري از مردم در زندگي روزمره دست به رفتارهاي تكانشي مي¬زنند (مولر ، بارت ، دوگهرتي ، اشميتز و سوان ، 2001).
هر چند نشان دادن نمونه¬هايي از رفتارهاي تكانشي به نظر ساده مي¬رسد، اما تعريف دقيق پديده تكانشگري دشوار است چرا كه اختلاف نظرهاي بسياري در تكانشي يا غيرتكانشي خواندن يك رفتار وجود دارد (اوندن ، 1999).
نكته پيچيده در بررسي رفتارهاي تكانشي تنوع عللي است كه مي¬توانند بروز يك رفتار تكانشي را در پي داشته باشند. براي نمونه فردي كه مواد مخدر مصرف مي¬كند، ممكن است به علت گرايش به رفتارهاي خطر پذير، توجه زياد به پاداش¬ها، بي¬توجهي به آسيب-ها، علاقه به تجربه چيزهاي تازه و يا ديگر ويژگي¬هاي روان¬شناختي چنين رفتار تكانشي¬اي را انجام دهد.