تمامی محموله های بدست آمده از محموله های اولیه، با یک تبدیل متعامد، توانایی یکسان برای تولید دوباره ماتریس کواریانس (یا همبستگی) دارند. از جبر ماتریس ها می دانیم که یک تبدیل متعامد به یک دوران جدید از محورهای مشخصات مربوط می شود. به این دلیل است که یک تبدیل متعامد محموله های عاملی و تبدیل متعامد عوامل نتیجه شده را، « دوران عاملی» (Factor Rotation) می نامیم.

دوران عاملی

تمامی محموله های بدست آمده از محموله های اولیه، با یک تبدیل متعامد، توانایی یکسان برای تولید دوباره ماتریس کواریانس (یا همبستگی) دارند.

از جبر ماتریس ها می دانیم که یک تبدیل متعامد به یک دوران جدید از محورهای مشخصات مربوط می شود. به این دلیل است که یک تبدیل متعامد محموله های عاملی و تبدیل متعامد عوامل نتیجه شده را، « دوران عاملی» (Factor Rotation) می نامیم.

چون محموله های اولیه ممکن است به آسانی قابل تغییر نباشند، لذا تمرین خوبی است که آنها را برای حصول « ساختاری ساده تر»؛ دوران دهیم. این منطق بسیار شبیه تنظیم کردن کانون یک میکروسکوپ برای دیدن واضح تر جزئیات است.

بیشترین روشی که از آن برای دوران عاملی استفاده می شود، دوران varimax (وایماکس) است. اکنون که مراحل فوق را به دقت بررسی کردیم، می توانیم تحلیل عاملی را بصورت زیر خلاصه کنیم:

1- تعداد عوامل را مشخص می کنیم (اگر از قبل مشخص نباشد).

2- تحلیل عاملی را براساس روش « مؤلفه های اصلی» (principal Components) اجرا می کنیم.

3- دوران varimax را انجام می دهیم. 4- تحلیل عاملی را براساس روش « درست نمایی ماکزیمم» (Maximum Likelihood) اجرا می کنیم.

5- دوران varimax را انجام می دهیم.

6- محموله را مقایسه می کنیم.

بهترین روش رضایت بخش این است که روشهای مختلف، جواب یکسان داشته باشند.