براساس آنچه گفتیم، نتیجه می گیریم که H0 را باید پذیرفت مگر آنکه دلیل محکمی بر رد آن وجود داشته باشد.

این بدین معناست که فرض صفر همواره شامل سطح اطمینان 100(1-α)درصد است؛ بنابراین در برگیرندۀ سطح معنی داری است.

مفهوم کاربردی این جمله آن است که رد یا قبول با سطح اطمینان دلخواه صورت خواهد گرفت.

پس همواره H1به اندازۀ α در طرفین توزیع نمونه گیری تعریف خواهد شد.

«یک طرفه» (One Tail) یا «دو طرفه» (Two Tail) بودن آزمون فرض آماری به تعریف H0و H1 یا بستگی دارد.

مثال :

در فرضیه پژوهشی چنین آمده است: میانگین مدت زمان کاربرد یک لامپ سالم کمتر ا ز200 است» .

فرضیه فوق به طوری به فرضیه های آماری تبدیل می شود که نشان دهندۀ نقیض ادعا و نشان دهندۀ فرضیه پژوهشی است.

بنابراین:

واضح است که H1به اندازۀ α در سمت چپ توزیع نمونه گیری X ̅تعریف خواهد شد. این نوع آزمون را «آزمون یک طرفۀ چپ» (Left Tailed test) می خوانند، شکل 2-4.

مثال :

فرض کنید در مثال فوق چنین آمده باشد: «میانگین مدت زمان کارکرد یک لامپ سالم بیشتر از 200 ساعت است». فرضیه فوق را می توان به صورت زیر به فرضیۀ آماری تبدیل کرد:

مثال :

مجددا فرض کنید در فرضیه پژوهشی چنین آمده است:

«میانگین مدت زمان کارکرد یک لامپ سالم برابر 200 ساعت است».

فرضیۀ آماری عبارت فوق چنین است:

اگر در شکل های فوق میانگین نمونه در «ناحیۀ بحرانی» قرار بگیرد، فرض صفر (H0) رد می شود.