دانلود نمونه مقاله علمی پژوهشی روانشناسی

دانلود نمونه مقاله علمی پژوهشی روانشناسی که در این متن آمده است شما را با نحوه نوشتن و نیز ساختار یک مقاله علمی آشنا می سازد.

موضوع مقاله: «بررسی رابطه بین درون گرایی و برون گرایی با خطر پذیری و تاب آوری در دانشجویان دانشگاه تهران»

چکیده :

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین درون گرایی و برون گرایی با خطر پذیری و تاب آوری در دانشجویان دانشگاه تهران اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه تهران در سال تحصیلی 94-93 بودند که به طریق روش نمونه گیری تصادفی 200 دانشجوی دختر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس شخصیت آیسنک (EPI)، پرسشنامه خطر پذیری نوجوانان ایرانی (IARS) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) بود. داده های از طریق ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون تک متغیره و t مستقل تحلیل شدند. یافته ها نشان داد درون گرایی و برون گرایی با خطر پذیری رابطه مثبت معنادار دارد(01/0p< ). درون گرایی و برون گرایی با تاب آوری رابطه مثبت معناداردارد(01/0p< ). و خطرپذیری و تاب آوری رابطه مثبت معنادار دارد(01/0p< ). و از نظر تاب آوری بین دانشجویان درون گرا و برون گرا تفاوت معنادار وجود دارد(01/0p< ). کلید واژه: دورن گرایی، برون گرایی، گرایش به خطر، تاب آوری، دانشجویان دانشگاه تهران.

مقدمه :

خیلی از ادراک های هشیار و واکنش های ما به محیط، توسط نگرش های ذهنی متضاد برون گرایی و درون گرایی تعیین می شوند. یونگ معتقد بود که انرژی روانی می تواند به بیرون، به سمت دنیای خارج، یا به درون، به سمت خود هدایت شود (شولتز و شولتز، 2005؛ ترجمه سید محمدی، 1386). به نظر آیسنک، معمولا فرد برون گرا فردی است اجتماعی، علاقه مند به مهمانی، دارای دوستان فراوان و طالب هیجان، که بدون تفکر و اندیشه و به صورت تکانشی عمل می کند(پروین و جان، 2001؛ ترجمه جوادی و کدیور، 1386)؛ و خطرپذیری بالایی دارند، بذله گو و حاضرجواب هستند. تغییر در هر زمینه ای را دوست دارند، بی پروا، آسان گیر، خنده رو و خوش بین هستند و در عین حال پرخاشگرند و زود از کوره در می روند، کنترل های درونی ضعیفی دارند و همیشه افراد قابل اعتمادی نیستند، آن ها حراف و سرزنده هستند و قدرت رهبری خوبی نیز دارند(خوشابی، 1388). فرد درون گرا، برخلاف خصوصیات بالا، فردی است آرام، در خود فرو رفته، خوددار و تاملی که به احساسات آنی اعتماد نمی کند و زندگی با نظم و قاعده را بر زندگی بر مبنای شانس و خطر ترجیح می دهد (پروین و جان، 2001؛ ترجمه جوادی و کدیور، 1386). آنها معمولاً از دیگران فاصله می گیرند و دوستان صمیمی محدودی دارند، اهل برنامه ریزی هستند و هیچ کاری را بدون تفکر و تأمل انجام نمی دهند، از هیجانات دوری می کنند، برنامه های روزه مره زندگی را کاملاً یکنواخت و همیشگی پیگیری می کنند، در کل افرادی جدی هستند، کنترل های درونی قوی دارند، به ندرت پرخاشگری می کنند و به آسانی از کوره در نمی روند، قابل اعتمادند و بدبین و منفعل هستند، در انجام کارها محتاط هستند و برای آن ها استانداردهای اخلاقی بسیار مهم است و آن ها معمولاً متین و صلح طلب هستند(خوشابی، 1388).

آیسنک معتقد بود که تفاوت های اصلی بین درون گرایی و برون گرایی رفتاری نیست، بلکه زیستی و ژنتیکی است و علت اصلی آن در سطح انگیختگی مغزی آنها است. سطح پایه انگیختگی مغز برون گرایان پایین تر از درون گرایان است. چون سطح انگیختگی مغز برون گرایان پایین تر است، به برانگیختگی و تحریک نیاز دارند و فعالانه آن را جستجو می کنند. در مقابل، درون گرایان از برانگیختگی و تحریک دوری می کنند زیرا سطح انگیختگی مغز آنها از پیش بالا هست. در نتیجه درون گرایان قوی تر از برون گرایان به تحریک حسی واکنش نشان می دهند.

تحقیقات نشان داده اند که درون گرایان حساسیت بیشتری به محرک های سطح پایین نشان می دهند و آستانه درد پایین تری از برون گرایان دارند (شولتز و شولتز، 2005؛ ترجمه سید محمدی، 1386). یکی از متغیر هایی که بر تیپ شخصیتی (درون گرایی و برون گرایی) جوانان تاثیر گذار است خطر پذیری است(بهاری و شیر خوانی، 1388).

خطرپذیری به رفتارهایی همچون سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر، الکل، رانندگی خطرناک و فعالیت جنسی زودهنگام گفته می شود که احتمال پیامدهای منفی و مخرب جسمی، روان شناختی و اجتماعی را در فرد افزایش دهد. خطر پذیری علاوه بر این که انجام رفتارهای پر خطر را در بر می گیرد، به آسیب پذیری و در معرض خطر بودن از سوی محیط و نزدیکان و نیز گرایش ها، تمایلات و باورهای نادرست و تهدیدکننده فرد در مورد رفتارهای پرخطر اشاره دارد (زاده محمدی و احمد آبادی، 1387).

رفتارهای پر خطر از حیث صدمات و خسارت های جبران ناپذیر تحصیلی، روانی، دارویی، اجتماعی، قانونی، بهداشتی و اقتصادی مثل ترک تحصیل، عدم موفقیت تحصیلی و شغلی (جسور ، 1992)، رکود علمی، انتشار بیشتر مصرف مواد در جامعه دانشجویی و ترویج فرهنگ مصرف در کل جامعه به علت الگو قرار دادن قشر تحصیل کرده (رحیمی موقر، سهیمی ایزدیان و یونسیان، 1385)، خطر برقراری رفتارهای نامعمول و پرخطر جنسی و افزایش احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی به خصوص ایدز (بوید ، مک کاب و دآرسی ، 2003؛ استورت ، لی ، وچسلر ، 2002) قابل توجه است.

نظریه پردازان روان شناسی، جامعه شناسی و بهداشت، عوامل متعددی را برای خطر پذیری جوانان و نوجوانان مطرح نموده اند. گروهی ویژگی های شخصیتی (هاوکینز و ویس ، 1985)، گروهی شناخت ها و باورها (شیپرد ، هارت ویک و وارشو ، 1998) و گروهی دیگر یادگیری مشاهده ای را به عنوان عوامل مستعد کننده و آشکار ساز خطر پذیری در آن ها مطرح نموده اند (بندورا ، 1986).

علاوه بر آن، از پیامدهای رفتاری مطلوب مرتبط با کارکرد شایسته افراد در معرض خطرات گوناگون در سرتاسر عمر تاب آوری است (جوادی و همکاران، 1390).

تاب آوری یکی از مفاهیم و سازه های بهنجار مورد توجه و مطالعات روان شناسی مثبت نگر است و به فرایند پویای انطباق مثبت با تجربه های تلخ و ناگوار اطلاق می شود (لاتار و چیچتی ، 2000؛ مستن ، 2001) و فراتر از جان سالم به در بردن از استرس و ناملایمات زندگی است (بونانو ، 2004).

در طول 20 سال گذشته مطالعه درباره تاب آوری به طور معنی داری گسترش یافته است و نیاز به پژوهش در باره این موضوع احساس می شود و به چند دلیل باید سرعت بیشتری بگیرد؛ اول اینکه همانطور که پیچیدگی صنعتی جامعه ما افزایش می یابد، تعداد افراد در معرض آسیب و تعداد آسیب ها و مشکلاتی که افراد با آن روبه رو می شوند افزایش می یابد.

دوم اینکه فهم عوامل خطر زا و حمایتی و چگونگی عملکرد آنها ممکن است به مداخلات بالینی مناسب منجر شود(گلدستین و بروکز ، 2005). دلیل سوم اهمیت بررسی این موضوع آن است که به نظر می رسد با سلامت روان ارتباط تنگاتنگی دارد( وایو ، فردریکسون و تیلور ، 2008).

به طور کلی مفهوم تاب آوری به پیامدهای مثبت به رغم تجربه ناگواری ها و ناملایمات، عملکرد مثبت و موثر در شرایط ناگوار، بهبودی بعد از یک ضربه مهم، اشاره دارد (اسچون ، 2006).

افراد تاب آور توانایی برگشتن و بهبود پیدا کردن، خوش بینی و مهارت های فکری انعطاف پذیر، جستجو کردن مشکلات به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد، توانایی پشتکار و استقامت داشتن، عزت نفس سالم، توانایی تعیین اهداف قابل دسترس؛ آشکار و واقعی، داشتن شبکه حمایتی سالم، توانایی رشد قابلیت های عاطفی و فرا طبیعی، توانایی استقلال رای، حس شوخ طبعی، توانایی درگیری و ارتباط معنادار با افراد، توانایی رفتار کردن با احترام با خودشان و دیگران، توانایی حل کردن مشکلات و مهارت های حل تعارض را دارند (حسینی قمی و سلیمی بجستانی، 1390).

در رابطه تیپ های شخصیت (برون گرایی و درون گرایی) و خطرپذیری جوانان تحقیقات گوناگونی انجام شده است. نتایج تحقیقات مختلف نشانگر رابطه بین تیپ های شخصیت با خطرپذیری در بین جوانان است (بهاری و شیر خوانی، 1388؛ وبر ، 2015).

همچنین پاره ای تحقیقات نشانگر رابطه بین برون گرایی و تاب آوری(شفیع زاده، 1388) و تاب آوری با خطر پذیری (ادری و مک مانیوس ، 1998) است. یافته های پژوهش براتی و عریضی (1391) نشان داد که میزان خطر پذیری در میان افراد دارای عاطفه منفی بالا و همچنین در افراد دارای گشودگی پایین نسبت به احساسات بیشتر است. و هر چه عاطفه منفی بیشتر باشد خطر پذیری نیز بیشتر است. در پژوهشی نشان داده شده است که میزان رفتارهای خطر پذیر آگاهانه در دانشجویانی که دچار اختلال روانی هستند به مراتب نسبت به سایر دانشجویان بیشتر است، این افراد مواد الکلی بیشتری مصرف می کنند و بیشتر از سایرین حالت مستی را تجربه می کنند (بریان و کیم؛ به نقل از رجایی، 1385).

در پژوهشی دیگر که توسط ابراهیمی، کامکار، محمودی و طریفی در سال 82 در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، دانشکده پزشکی گروه اطفال انجام شد به این یافته رسیدند که پسران دبیرستانی (4/71 درصد) نسبت به دختران دبیرستانی بیشتر تمایل دارند به کارهای ماجراجویانه دست بزنند(به نقل از بهادری و شیر خوانی، 1388). جوانی همیشه به عنوان دوره ای پر از تنش و استقلال خواهی، خطرجویی و ریسک پذیری مورد توجه بوده است.

جوانان دوره ای پر از خطر و هیجان را تجربه می کنند که البته تیپ شخصیتی (درون گرایی و برون گرایی) جوان در قدرت خطر پذیری و ریسک طلبی او تاثیر گذار است با توجه به ترکیب سنی جمعیت کشورمان که درصد بالایی از آن را نوجوانان و جوانان به خود اختصاص داده اند شناحت مسایل جوانان و برنامه ریزی برای آنها از موضوعات مهمی برای برنامه ریزان فرهنگی و اجتماعی می باشد. با توجه به این که مطالعه ای در خصوص ارتباط میان این ویژگی ها در کشور انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین بین درون گرایی و برون گرایی با گرایش به خطر و تاب آوری در دانشجویان دانشگاه تهران صورت گرفت.

 

فرضیه های پژوهش:

• بین درون گرایی و برون گرایی با خطرپذیری دانشجویان دانشگاه تهران رابطه وجود دارد.

• بین درون گرایی و برون گرایی با تاب آوری دانشجویان دانشگاه تهران رابطه وجود دارد.

• بین خطرپذیری و تاب آوری دانشجویان دانشگاه تهران رابطه وجود دارد.

• از نظر تاب آوری بین دانشجویان برون گرا و درون گرا تفاوت وجود دارد.

 

روش، جامعه، نمونه و روش نمونه گیری

روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت است از کلیه دانشجویان دانشگاه تهران در سال 94-93 می باشد. نمونه ای شامل 200 نفر دانشجوی دختر از جامعه دانشجویان دانشگاه تهران به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند.

نحوه تکمیل پرسشنامه به این صورت بود که قبل از تکمیل پرسشنامه ها، محقق در مورد سوال ها توضیحات لازم را برای افراد بیان نموده و آنها را از محرمانه ماندن اطلاعات شخصی شان آگاه نمود. روش های آماری مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات تحقیق مبتنی بر دو روش توصیفی و استنباطی بود. در روش توصیفی ( از آمارهایی نظیر میانگین، انحراف معیار )استفاده شد.

در سطح آمار استنباطی برای تعیین رابطه بین درون گرایی و برون گرایی با گرایش به خطر و تاب آوری دانشجویان دانشگاه تهران از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره و آزمونt مستقل استفاده گردید.

 

ابزار پژوهش

مقیاس شخصیت آیسنک (EPI):

این پرسشنامه دارای دو فرم موازی A و B است.

در این پژوهش از فرم A استفاده شد که توسط براهنی برای جمعیت ایرانی مورد بررسی قرار گرفته و دارای 57 سوال است. 57 سوال این مقیاس به صورت دو گزینه بلی (1) و خیر (0) طراحی شده است.

پس از محاسبه نمره های برون گرایی-درون گرایی افرادی که نمره 8 یا پایین تر به دست آورده بودند درون گرا و افرادی که نمره 17 یا بالاتر آورده بودند به عنوان برون گرا طبقه بندی شدند. براساس تبدیل نمره ها به رتبه های درصدی هم ارز براساس رتبه درصدی 50، 42 یا پایین تر درون گرا و نمره 53 یا بالاتر به عنوان برون گرا محسوب می شود (دانش و آزادی، 1385).

پژوهش های مختلف پایایی باز آزمایی این آزمون را بین 84/0 تا 94/0 و پایایی دو نیمه کردن آن را بین 74/0 تا 91/0 گزارش کرده اند (پایسلی ، 2003؛ به نقل از دانش و آزادی، 1385). همسانی درونی برای پرسشنامه توسط لویس (1999) برای برون گرایی 82/0 گزارش شده است.

اگان ، کرول ، کری ، جانسون و اریکسون (2004)، آلفای کرونباخ برای مقیاس برون گرایی-درون گرایی را 90/0 گزارش کرده اند.

کومز ، گومز و کوپر (2000) ضریب آلفای کرونباخ جهت همسانی درونی 79/0 را گزارش داده اند. عسگری (1383) طی پژوهشی به منظور تعیین ضرایب اعتبار برای مقیاس های پرسشنامه آیزنک در یک نمونه1340 نفری با استفاده از روش باز آزمایی (با فاصله یک ماه) برای مقیاس برون گرایی-درون گرایی ضریب 55/0 را گزارش کرده است.

پرسشنامه خطر پذیری نوجوانان ایرانی (IARS):

این پرسشنامه توسط زاده محمدی و احمد آبادی (1387) برای سنجش خطر پذیری در نوجوانان و جوانان ایرانی تدوین یافته است. تعداد 38 سوال پرسش نامه برای سنجش رفتارهای پر خطر از قبیل رانندگی خطرناک(6 سوال)، خشونت (5 سوال) سیگار کشیدن (5 سوال)، مصرف مواد مخدر (8 سوال)، مصرف الکل (6 سوال)، رابطه با رفتار جنسی و گرایش به جنس مخالف (8 سوال)، به کار برده می شود. پاسخ گویان موافقت یا مخالفت خود را با این سوالات در یک مقیاس 5 گزینه ای از کاملا مخالف (1نمره)، تا کاملا موافق (5 نمره) مطرح می کنند.

اعتبار این مقیاس به روش هم سازی درونی و با کمک آلفای کرونباخ و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و روش تحلیل مولفه های اصلی مورد بررسی قرار گرفت. میزان آلفای کرونباخ برای مقیاس کلی938/0 و برای ابعاد پرسش نامه 715/0 تا 931/0 بوده است. نتایج بدست آمده از روایی و پایایی مقیاس حاکی از آن بوده که ابزاری مناسب در سنجش خطر پذیری نوجوانان ایرانی می باشد (زاده محمدی و احمد آبادی، 1387).

پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC):

این پرسشنامه توسط کانر و دیویدسون با مرورمنابع پژوهشی 1979-1991 حوزه تاب آوری جهت اندازه گیری قدرت مقابله با فشار و تهدید، تهیه شده است. پرسشنامه دارای 25 ماده ی پنج گزینه ای است که گزینه های آن به ترتیب از 0 تا 4، نمره گذاری شده است.

بدین صورت که به گزینه ی هرگز نمره 0، گزینه بندرت نمره 1، گزینه گاهی اوقات نمره 2، گزینه اغلب نمره 3 و گزینه همیشه نمره 4 تعلق می گیرد.؛ و جمع نمرات موارد 25 گانه نمره کل مقیاس را تشکیل می‌دهد.

محمدی (1384) این مقیاس را برای استفاده در ایران انطباق داده است. محمدی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، اعتبار مقیاس را 89/0 روایی مقیاس را به روش همبستگی هر گویه با نمره کل مقوله ضریب ها بین 41/0 تا 64/0 به دست آورد.

 

یافته ها

الف) داده های توصیفی

 

با توجه به نتایج به دست آمده در جدول 1 میانگین و انحراف استاندارد نمرات درون گرایی و برون گرایی به ترتیب برابر با43/12 و71/4 است. میانگین و انحراف استاندارد نمرات تاب آوری به ترتیب برابر با13/61و 13/14 است .

میانگین و انحراف استاندارد نمرات خطرپذیری به ترتیب برابر41/105 و 91/23 است.

 

ب)داده های استنباطی

در پژوهش حاضر به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون تک متغیره و آزمون t برای گروههای مستقل استفاده شد.

فرضیه اول: «بین درون گرایی و برون گرایی با خطرپذیری دانشجویان دانشگاه تهران رابطه وجود دارد».

 

با توجه به جدول 2، ضریب همبستگی بدست آمده (661/0) نشان دهنده این است که با بالا رفتن نمره گرایش به خطر دانشجویان، نمره آنها در بعد درون گرایی و برون گرایی افزایش می یابد؛ یعنی برون گرا تر می شوند.

بنابراین نتیجه گرفته می شود بین نمره درون گرایی و برون گرایی و خطرپذیری رابطه معنادار وجود دارد.

 

یافته های جدول 3 نشان می دهد که مدل ارائه شده معنادار و متغیر پیش بین درون گرایی/برون گرایی 7/43 درصد از تغییرات متغیر ملاک، یعنی خطر پذیری را تبیین می کند.

فرضیه دوم: بین درون گرایی و برون گرایی با تاب آوری دانشجویان دانشگاه تهران رابطه وجود دارد.

 

با توجه به جدول 4، ضریب همبستگی بدست آمده (446/0) نشان دهنده این است که با بالا رفتن نمره تاب آوری دانشجویان، نمره آنها در بعد درون گرایی و برون گرایی افزایش می یابد؛ یعنی برون گرا تر می شوند.

بنابراین نتیجه گرفته می شود بین نمره درون گرایی و برون گرایی و تاب آوری رابطه معنادار وجود دارد.

 

یافته های جدول 5 نشان می دهد که مدل ارائه شده معنادار و متغیر پیش بین درون گرایی/برون گرایی 9/19درصد از تغییرات متغیر ملاک، یعنی تاب آوری را تبیین می کند. فرضیه سوم:«بین خطرپذیری و تاب آوری دانشجویان دانشگاه تهران رابطه وجود دارد».

 

با توجه به جدول 6، ضریب همبستگی بدست آمده (524/0) نشان دهنده این است که با بالا رفتن نمره تاب آوری دانشجویان، نمره آنها در خطرپذیری افزایش می یابد. بنابراین نتیجه گرفته می شود بین نمره خطرپذیری و تاب آوری رابطه معنادار وجود دارد.

فرضیه چهارم: «از نظر تاب آوری بین دانشجویان برون گرا و درون گرا تفاوت وجود دارد».

جهت بررسی نمره های تاب آوری در دانشجویان برون گرا و درون گرا از آزمون t برای گروههای مستقل استفاده شده است به همین منظور برای بررسی پیش فرض برابری واریانس های تاب آوری در گروه های مورد پژوهش از آزمون لون استفاده شد.

نتایج آزمون لون در جدول زیر گزارش شده است:

 

همانطور كه در جدول 7 مشاهده می شود در آزمون لوین مقدار 05/0p> است که نشان می دهد واریانس میانگین های مورد مطالعه، برابر است در نتیجه از مقادیر مربوط به مفروضه ی برابری واریانس استفاده می گردد.

نتایج جدول8 حاکی از آن است چون مقدار t محاسبه شده (481/10) با درجه آزادی 198 و سطح معناداری 01/0 p< از مقدار tجدول بزرگتر است. بنابراین فرض صفر مبنی بر عدم تفاوت بین میانگین رد می شود و با 99 درصد اطمینان نتیجه می گیریم که بین میانگین های عامل تاب آوری در گروه های فوق الذکر تفاوت معنادار وجود دارد.

 

بحث و نتیجه گیری:

نتایج حاکی از آن است که بین ویژگی شخصیتی درون گرایی و برون گرایی و خطرپذیری رابطه مثبت وجود دارد و درون گرایی و برون گرایی 7/43 درصد از تغییرات خطر پذیری را تبیین می کند. این یافته با پژوهش هایبراتی و عریضی (1391)، بهاری و شیر خوانی ( 1388) و وبر ( 2015) همخوان است.

در تبیین نتیجه این پژوهش می توان گفت چون ماهیت خطرپذیری تعاملی است، این تعامل افراد با محیط شان است لذا در خطرجویی تیپ شخصیتی اثر گذار است. افراد برون گرا، اجتماعی، مثبت با انرژی و فعال هستند، این افراد به نظر می رسند که برای داشتن تجارب تازه و هیجان آمیز حتی درجاتی از خطرات اجتماعی و فیزیکی، کنجکاو و مشتاق و با دل و جرات باشند (زاکرمن، 1950، به نقل از بهاری و شیرخوانی، 1388).

از این رو برونگرایی با مزان خطر جویی رابطه مثبت دارد. از یافته های دیگر پژوهش حاضر این بود که بین درون گرایی و برون گرایی و تاب آوری رابطه مثبت وجود دارد و درون گرایی و برون گرایی 9/19 درصد از تغییرات تاب آوری را تبیین می کند. این یافته با پژوهش های شفیع زاده (1388) همخوان است.

در تبیین این رابطه می توان گفت که هیجان های مثبت تلاش های فعالانه را برای رویارویی با تنش افزایش می دهد و می تواندد این اعتقاد که تلاش ها موفقیت آمیز هستند را ارتقا دهد (بشارت، 1386).

از یافته های دیگر پژوهش حاضر این بود که بین خطرپذیری و تاب آوری رابطه معنادار وجود دارد این یافته با پژوهش ادری و مک مانیوس (1998) همخوان است. در تبیین این رابطه فردریکسون (2001) این فرضیه را مطرح می کند که هیجانات مثبت با تاب آوری ارتباط دارند، زیرا آنها مجموعه های تفکر-عمل را که با وضعیت تنش زا در دسترس افراد قرار می گیرند، گسترش می دهند، در نتیجه داشتن تفکر انعطاف پذیری بیشتر و گزینه های رفتاری وسیعتر به عنوان پیامد عاطفه مثبت را در طول رویارویی با تنش افزایش می دهد.

همچنین پژوهش حاضر نشان داد که بین تاب آوری دانشجویان برونگرا و درون گرا تفاوت معنادار وجود دارد. پژوهشی که با یافته حاضر همخوان باشد پیدا نشد. در تبیین این یافته می توان گفت که سطوح بالای برون گرایی در رویارویی با مصیبت ها سازگارانه است، زیرا افراد برون گرا به احتمال بیشتری حمایت دیگران را جستجو می کنند و در این امر موفق هستند.

ثابت شده است کودکانی که از درگیرشدن در تعاملات اجتماعی لذت می برند، بیشتر قادرند مراقبت و توجه دیگران را جلب کنند. عاملی که می تواند در سازگاری با موقعیت های تنش زا کمک کننده باشد؛ در مقابل کودکانی که تحریک پذیر و کج خلق هستند، به راحتی با تغییرات محیطی آشفته می شوند و حواس آنها به راحتی پرت می شود، کمتر قادرند با مصیبت و سختی مقابله کنند و به احتمال بیشتری خشم و طرد والدین را جلب یا استنباط می کنند، به خصوص اگر والدین هم آشفته باشند (دیاتر-دیکارد ، آیوی و اسمیت ، 2005).

این پژوهش در سطح دانشجویان دختر دانشگاه تهران اجرا شده بنابراین نتایج آن به همین جامعه قابل تعمیم است. در ضمن این مطالعه از نوع همبستگی است، بنابراین فقط می توان گفت که بین این عوامل رابطه وجود دارد نه اینکه یکی علت دیگری است که این مهم ترین محدودیت پژوهش همبستگی است. پیشنهاد می شود آموزش های لازم و مشاوره گروهی جهت افزایش تاب آوری دانشجویان ارائه شود و پژوهش های بعدی در دانشگاههای دیگر جهت مقایسه دو جنس صورت گیرد.

 

منابع فارسی:

براتی، هاجر و عریضی، حمید رضا. (1391). رابطه خطر پذیری با عواطف منفی با توجه به گشودگی نسبت به احساسات. مطالعات روان شناختی، دوره 8، شماره 2:70-55.

...............


مشاوره انتخاب موضوع و انجام پروپوزال، مقاله علمی پژوهشی و isi ، پروژه و تحلیل آماری با spss:
مشاور:علی محمدی
شماره تماس: 09011853901
ايميل: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید