ارتباط بین دیدن صحنه های خشونت آمیز و رفتار خشن، نسبت به ارتباط بین کشیدن سیگار و سرطان ریه در رتبه دوم قرار دارد که حدود ۴۰ -۲ است.
این دادهها نشان می دهد که استفاده از مکمل کلسيم، تراکم استخوان را افزایش می دهد. بر این اساس چگونه می توان علمی را زیر سؤال برد که نشان می دهد خشونت در تلویزیون، خطر رفتار خشن را افزایش میدهد؟ اما تأثير خشونت در تلویزیون در رفتار خشن کودکانمان، مانند دیگر اپیدمیهای بهداشتی مهمه توجه عموم را به خود جلب نمی کند چرا این گونه است؟ پاسخ بوشمن و اندرسون به این سؤال این است که شرکت های بزرگ رسانه های جمعی که به وسیلهی شرکتهای بزرگتر مورد حمایت مالی قرار می گیرند، دارای آن چنان تصاویر خشونت آمیز و زننده ای نیستند که سلامت جامعه را به خطر بیندازند. در حقیقت، خبرها در مورد خشونت در رسالهجاء در مدت بیست سال اخیر، کاهش چشمگیری داشته اند. و در بین خبرهایی که پخش شد یکی این بود که تأثیرات منفی خشونت در تلویزیون از حدود سال ۱۹۸۵، به شدت کاهش یافته است. آیا این بدان خاطر است که شرکتهای رسانه ای که مایملک شرکتهای بزرگتر هستند، باور کرده اند که اگر به تبلیغ خشونت در تلویزیون بپردازند به سبب نگرانی های جامعه منافع خود را از دست میدهند؟ بسیاری از خبرگزاری ها از شرکتهای بزرگتری که از طریق توزیع و متمرکز کردن و ساختن برنامه های خشونت آمیز تلویزیونی، به دنبال منافع خود هستند، یارانه دریافت می کنند.
در بازار آزاد اقتصاد مبتنی بر سرمایه داری، آیا اگر یک آژانس خبری مستقل، بر محصولات یک شرکت رسانه ای دیگر نظر منفی داشته باشد، باید بگوییم که حق حرمت نگه نداشته است؟ ما این قضاوت را به عهدهی خواننده ی محترم می گذارم که خود نتیجدی اصلی را بگیرد. با وجود نگرانی هایی که در سطح جامعه در مورد سلامت و بهداشت جامعه مطرح است، آقای پایک و کومستاک يافته های دیگری را نیز ارائه دادند که ممکن است برای والدینی که کودکانشان تلویزیون تماشا می کنند، جالب باشد. برای مثال، تأثیر برروی پسران کمی بیشتر از دختران است. این به آن معناست که در حالی که ممکن است از هر ۱۰۰ پسر، ۱۳ نفر تحت تأثیر خشونت در تلویزیون قرار بگیرند، از هر ۱۰۰ دختر، تنها هفت نفرشان، تحت تأثیر قرار می گیرند. اما به خاطر داشته باشید که اگرچه دختران مانند پسران تحت تأثیر قرار نمی گیرند. با این حال آنها از این مقوله نیز مصون نمی باشند زیرا عمده خشونتها نسبت به آنها اعمال می گردد و در واقع قربانیان خشونت رسانهای معمولا دختران هستند.