برای انتخاب موضوع و نوشتن پروپوزال دکتری روانشناسی بالینی درباره استرس قبل از هر اقدامی باید از بروز ترین منابع در زمینه استرس مطلع باشید.
هیچ راه حل مشخص و مؤثری برای مقابله با تشویش و دلهره نیست. وقتی مضطرب و آشفته اید صرفا در شرایطی هستید که به دردسر افتاده اید، ناراحتید و می خواهید کاری انجام دهید تا از این حالت رها شوید؛ اما واقعیت این است که کار چندانی از دست شما ساخته نیست. بنابراین، تشویش نخستین گواه بر عدم سازگاری است. ممکن است بین طرق بروز تشویش و علت آن رابطه ای نباشد. در مبحث تشویش در نوجوانان.
هورنیک (۱۹۹۹) می گوید: «از راه های معمول بروز تشویش در نوجوانان میتوان به این موارد اشاره کرد: ادا در آوردن و یا صرفا بروز رفتار زشت و ناپسند». در هر سنی اشخاص تا حدی علائم تشویش را بروز می دهند که مشخص و قابل تشخیص است که شخص نگران و افسرده، عصبی و کلافه است، خیلی زود از کوره در می رود و عصبانی می شود یا احساساتش به راحتی خدشه دار می شود. کسی که مضطرب و مشوش است به راحتی تحت تأثیر گفته های دیگران قرار می گیرد. به علاوه، او فکر می کند کسی او را درک نمی کند و نسبت به سرزنش دیگران حساسیت زیادی نشان می دهد.
تشویش زیاد ممکن است آنقدر نامحسوس باشد که نتوان به راحتی آن را تشخیص داد. مثلا، کسی که بسیار آشفته است ممکن است پر سر و صدا باشد و سعی کند خود و دیگران را متقاعد کند که به تواناییهایش ایمان دارد و از پس انجام هر کار که بخواهد، بر می آید. از طرف دیگر، ممکن است خسته و مضطرب باشد و قبل از اتمام کاری، کار دیگری را شروع کند. وقتی که تنها است احساس ناراحتی می کند و هیچ گاه از کاری که انجام می دهد، لذت نمی برد. با اینکه مضطرب است همیشه در پی یافتن چیزی تازه و متفاوت است که بتواند از تشویش و اضطراب خود کم کند. بعضی از شیوه های معمول پاسخ نوجوانان به محرکهای ایجاد تشویش عبارتند از نافرمانی، خیالپردازی، بیماری های روان - تنی و رفتارهای بزهکارانه.