بخش هایی از فصل پنجم این پایان نامه:
تفسیر نتایج کوشش های پژوهش پژوهشگران با پایان تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده خاتمه نمی پذیرد. پژوهشگر مسئولیت نهایی دیگری به عهده دارد و آن مطلع ساختن اعضا جامعه پژوهش است. به عبارت دیگر، تلاشهای پژوهشگر با تهیه گزارش پروهش خاتمه نمی پذیرد .(دلاور، 1382)
برای اثبات فرضیه کلی خود، که همان اثربخشی آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله بر افزایش رضایت زناشویی بیماران معتاد درطول درمان است ،که از آزمون رضایت زناشویی اینریچ ،که در این تحقیق زیر مقیاس های ارتباط زناشویی، مدیریت مالی ،اوقات فراغت و رابطه جنسی بیماران معتاد مد نظر است استفاده شده. و با توجه به پیشینه تحقیق و بر اساس دادهای بدست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس به تفسیر نتایج پرداخته شد و اثر بخشی آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله برافزایش رضایت زناشویی بیماران معتاد بر اساس نتایج فرضیات مورد تفسیر قرار گرفت.
مشخصات افراد نمونه پزوهش: نمونه ما در این پژوهش 30 نفر از بیماران معتاد درطول درمان کلینیک درمانی وباز توانی پویا، شهرستان بندرلنگه می باشدکه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15نفر) انتخاب شدند.
5-2 تفسیر نتایج حاصل از بررسی های گوناگون از طریق پاسخ به فرضیه های مطرح شده:
فرضیه شماره 1: آموزش خودآگاهی و حل مساله بر ارتباط زناشویی بیماران معتاد درطول درمان تاثیر دارد. همانگونه که در جدول (3-4) از فصل 4 مشاهده مي¬شود مقدار F برابر با 38/3 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 08/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي-باشد، بنابراين، واریانس بین گروهها برابر است و تفاوت معناداری بین آنها وجود ندارد.
ضمنا شیب خط رگرسیون برای هر دو شرایط آزمایش یکسان است. همان گونه که در جدول(4-4)از فصل 4 مشاهده مي¬شود مقدار F برابر با 54/12گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 001/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي¬باشد. به عبارتی نتایج نشان میدهد که با حذف اثر نمره های ارتباط زناشویی پیش آزمون به عنوان متغیر همپراش، اثر اصلی متغیر درمان بر نمره های ارتباط زناشویی پس آزمون معنادار است. یعنی آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله باعث بهبود ارتباط زناشویی در بیماران معتاد درطول درمان شده است.
نتایج این فرض از تحقیق با مطالعات احمدی و همکاران (2010)، رفیعی بندری و نورانی پور(1387)، عباسی (1390)، حمیدی پور(1389) ، عرفانییان تقوایی(1384)، برغندان(1388)، هلفورد(2002)، بکتس(2007) اولیا(2006) همسو می باشد.
بیماری اعتیاد علاوه بر مشکلات خصوصی فرد روابط این افراد را با دیگران محدود کرده و بخصوص باعث اختلال سیستم خانواده و مختل شدن ارتباط زناشویی می شود. از نظر پژوهنده: آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله می تواند باعث بهبود ارتباط زناشویی در بیماران معتاد درطول درمان شود. همچنانچه نتیجه این فرضیه از تحقیق نشان دهنده ی آن است. فرضیه شماره 2:آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله بر اوقات فراغت بیماران معتاد درطول درمان تاثیر دارد.
همان گونه که در جدول (4-5) از فصل4 مشاهده شد مقدار F برابر با 56/0 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 458/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي¬باشد، بنابراين، واریانس بین گروه ها برابر است و تفاوت معناداری بین آنها وجود ندارد. ضمنا شیب خط رگرسیون برای هر دو شرایط آزمایش یکسان است. همانگونه که در جدول(4-6) از فصل 4 مشاهده مي¬شود مقدار F برابر با 26/3 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 08/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري بیشتر از 05/0 مي¬باشد، بنابراین معنادار نیست.
به عبارتی نتایج نشان داد که با حذف اثر نمره های اوقات فراغت پیش آزمون به عنوان متغیر همپراش، اثر اصلی متغیر درمان بر نمره های اوقات فراغت پس آزمون معنادار نیست. یعنی آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله بر اوقات فراغت بیماران معتاد اثر معناداری نداشته است. فرد مبتلا به بیماری اعتیاد به دلیل رفتار جستوجوگرانه برای رسیدن به مسمومیت دارویی از اوقات فراغت خود و خانواده می زند تا بتواند نیاز به مواد خود را رفع کند و بهترین اوقات فراغت برای این افراد نشئگی می باشد و لذا بعد از درمان برای رسیدن به سطح بهداشت روانی بهنجار جامعه به زمان نیاز دارند به همین خاطر احساس تنهایی و انزوا طلبی را دارند و کمتر به تفریحات می پردازند. نتیجه این فرض از تحقیق با مطالعات عباسی (1390)، عرفانیان تقوای(1384)، زرگر و همکارانی(1388)، جعفری (1384)، ویت کین(1983)، هامیش(2007)، فالوفیلد(2004)، وینست و همکاران(2006) و بیچ و همکاران(1992) همسو می باشد. از نظر پژوهنده: آموزش مهارتهای خوداگاهی و حل مساله نمی تواند بر بهبود اوقات فراغت بیماران معتاد موثر باشد زیرا افراد معتاد در درطول درمان نیاز به حمایت اجتماعی دارند چون دچار نا امیدی و انزوا طلبی می شوند.
همچنانکه نتایج این تحقیق موید آن است. فرضیه شماره 3: آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مسأله بر مدیریت مالی بیمارن معتاد درطول درمان تاثیر دارد. همانگونه که در جدول(7-4) از فصل 4 مشاهده شد مقدار F برابر 5/9 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 04/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي¬باشد، بنابراين، واریانس بین گروهها برابر است و تفاوت معناداری بین آنها وجود ندارد. ضمنا شیب خط رگرسیون برای هردو شرایط آزمایش نیز یکسان است.
همانگونه که در جدول(8-4) از فصل 4 مشاهده مي شود مقدار F برابر با 45/20 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 001/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي¬باشد، بنابراين نتایج نشان داد که با حذف اثر نمره های مدیریت مالی پیش آزمون به عنوان متغیر همپراش، اثر اصلی متغیر آموزش بر نمره های مدیریت مالی پس آزمون معنادار است.بیماری اعتیاد علاوه بر آسیب های بدنی و روانی از لحاظ مادی هزینه بر می باشد که این نیز باعث به وجود آمدن مشکلات فراوانی برای این قشر از افراد می شود. اما در صورت اقدام به ترک مواد هزینه ای که برای مصرف مواد پرداخته می شد به جیب افراد بر می گرددکه این خود تقویت کننده رفتار مدیریت اقتصادی در این افراد می شود.
نتیجه این فرض از تحقیق با مطالعات رفیعی بندری و نورانی پور(1387)، عباسی (1390)، حمیدی پور (1389)، عرفانیان تقوایی و همککاران(1384)، برغندان(1388)،جعفری(1384)، سینیان و خان زاده (2013)، هامیش(2007)و اولیا (2006) همسو می باشد. از نظر پژوهنده:آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله می تواند باعث بهبود مدیریت مالی بیماران معتاد درطول درمان شود. همچنانچه نتیجه این فرض از تحقیق موید آن است. فرضیه شماره 4: آموزش مهارت خودآگاهی و حل مسأله بر روابط جنسی بیماران معتاد درطول درمان تاثیر دارد. همانگونه که در جدول (9-4) از فصل 4 مشاهده مي¬شود مقدار F برابر با 15/2 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي(28،1) در سطح152/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي-باشد، بنابراين واریانس بین گروهها برابر است و تفاوت معناداری بین آنها وجود ندارد. ضمنا شیب خط رگرسیون برای هردو شرایط آزمایش نیز یکسان است. همانگونه که در جدول (10-4) از فصل 4 مشاهده شد مقدار F برابر با 28/2 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 143/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي¬باشد،
بنابراين نتایج نشان داد که با حذف اثر نمره های روابط جنسی پیش آزمون به عنوان متغیر همپراش، اثر اصلی متغیر آموزش بر نمره های روابط جنسی پس آزمون معنادار است. افراد معتاد در اوایل مصرف به دلیل کند شدن فشار خون زمان طولانی تری و لذت بیشتری را در هنگام نزدیکی دارند اما با افزایش تحمل بدن نسبت به مواد میل جنسی نیز کم کم فعالیت اولیه خود را از دست می دهد بنابراین رابطه جنسی این افراد دچار اختلال شده و رابطه زناشویی را مختل می کند. اما با ترک و پاکی این فعالیت (رابطه جنسی ) بهبود یافته و به حالت اولیه خود بر می گردد.
نتیجه این فرض از تحقیق با نتایج مطالعات شاه سیا و همکاران(1389)، احمدی (2010)، رفیعی بندری و نورانی پور(1387)، عرفانیان تقوایی و همکاران(1386)، هامفر(2008)ف سیرزو کوهن(2002) و رازو اوی و دلکوکس(2006) همسو می باشد. از نظر پژوهنده: آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله می تواند باعث بهبود رابطه جنسی در بیماران معتاد درطول درمان شود. همچنانکه نتیجه این فرض از تحقیق نشان دهنده این موضوع است. فرضیه اصلی: آموزش مهارت های خودآگاهی و حل مسأله بر رضایت زناشویی (کل) بیماران معتاد تاثیر دارد. همانگونه که در جدول (4-11) از فصل 4 مشاهده مي¬شود مقدار F برابر با 5/3 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 07/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي-باشد، بنابراين واریانس بین گروهها برابر است و تفاوت معناداری بین آنها وجود ندارد. ضمنا شیب خط رگرسیون برای هردو شرایط آزمایش نیز یکسان است.
همانگونه که در جدول (4-12) مشاهده مي¬شود مقدار F برابر با 30/40 گرديده که اين مقدار با درجات آزادي (28،1) در سطح 000/0 معنادار گرديده و چون سطح قابل قبول معناداري کمتر از 05/0 مي¬باشد، بنابراين نتایج نشان داد که با حذف اثر نمره های رضایت زناشویی پیش آزمون به عنوان متغیر همپراش، اثر اصلی متغیر آموزش بر نمره های رضایت زناشویی پس آزمون معنادار است. یعنی آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله بر رضایت زناشویی بیماران معتاد موثر بوده. نتایج این فرض از تحقیق با پژوهش های، اجمدی و همکاران(2010)، رفیعی بندریو نورانی پور(1387)، عباسی (1390)، حمیدی پور(1389)، عرفانیان تقوایی و همکاران(1384)، برغندان (1388)، زرگری، نجاریان نعامی(1388)، بابا پور خیردالدین (1381)، فقیرپور(1381)، جعفری (1382)، فاتحی زاده(1384)، حسینیان خان زاده(2013)، شاه سیا و همکاران(1389)، نیکویی و سیف (1386)، هلفورد (2002)، هامفر(2008)، بکتس(2000)، ویت کین(1984)، جانسون و همکاران(2005)، هامیش(2007)، اولیا(2006)، فالوفیلد(2004)، بولترو وامپلر(1999)، وینسنت و همکاران(2006)، هانسون و لند بلند(2000)، بیچ و همکاران(1992)، رازاوی و دلکوکس(2006) و اریک و همکاران همسو می باشد.
از نظر پژوهنده: آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله می تواند باعث بهبود رضایت زناشویی در بیماران معتاد درطول درمان شود همچنانکه نتیجه کلی این پژوهش نشان دهنده آن می باشد.
5-3 نتیجه گیری کلی با توجه به نتایج پژوهش حاضر در زمینه اثربخشی آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله بر رضایت زناشویی بیماران معتاد درطول درمان موثر می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت این آموزش باعث بهبود رضایت زناشویی، مدیریت مالی، ارتباط زناشویی و رابطه جنسی در گروه آزمایش نسبت به آزمودنیهای گروه کنترل شد.
به طور کلی وقتی گروه آزمایش را در ارتباط با گروه کنترل مورد بررسی قرار می دهیم و یافتههای پژوهش حاضر را با یافتههای تحقیقات گذشته تطبیق می دهیم به این نتیجه می رسیم که شناسایی نقاط قوت و ضعف خود و داشتن توانایی حل مشکلات و روش درست زیستن احساس یادگیرنده را در مورد خود و دیگران تحت تأثیر قرار می دهد و علاوه بر این، کسب این مهارتها ( خوداگاهی و حل مساله) نگرش دیگران را نیز در مورد فرد و محیط تغییر می دهد. و این اصل دو سویه، به ارتقای بهداشت روانی و کاهش مشکلات بین زوجین اثری دو چندان می بخشد. بنابراین این آموزشها برای بیماران معتاد درطول درمان امری حیاتی و مفید می باشد.
کاربرد این مطلب:
نقد پایان نامه، آموزش روش تحقیق، منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی
