رابطه ناگویی هیجانی و درون - برون گرایی با رضایت زناشویی
بخش هایی از فصل پنجم این پایان نامه:
مقدمه
در این فصل به مرور اجمالی یافتههای پژوهش پرداخته میشود. پس از ارائه خلاصه نتایج به مقایسه یافتهها با نتایج سایر مطالعات داخلی و خارجی و بحث درباره آنها پرداخته خواهد شد. در پایان با ارائه نتیجه گیری، مطرح نمودن محدودیتها و ارائه پیشنهادهای کاربردی و پژوهشی فصل حاضر پایان مییابد.
5-2-بحث و نتیجه گیری
فرضیه اصلی پژوهش: تعامل درون/برون گرایی و ناگویی هیجانی با رضایت زناشویی رابطه دارد. به منظور آزمون فرضیه فوق از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد .
نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین درون/ برونگرایی با رضایت زناشویی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (214/0,r=000/0p<). در حالی که بین ناگویی هیجانی با رضایت زناشویی (027/0-r=، 05/0<p) و بیندرون/ برونگرایی با ناگویی هیجانی (066/0r=، 05/0<p) رابطه معنی دار مشاهده نشد.به عبارت دیگر،افرادی که میزان درون/ برونگرایی در آن ها بیشتر است دارای سطوح بالاتری از رضایت زناشویی هستند. با توجه به یافته های این بخش فرضیه اصلی پژوهش تایید می شود.
نتیجه بدست آمده با یافته¬های رجائی (1392)، قلیلی و همکاران (1391)، شاکریان وهمکاران(1391)، بشارت و گنجي(1391)، كاپر من و لاكس (2014)، امیری و همکاران(2014)، کوردوا و همکاران (2013)، همسو می باشد. در همین راستا، بشارت و گنجي(1391) در تحقيقي نشان دادند كه ناگويي هيجاني با رضايت زناشويي همبستگي منفي معناداري دارد و سبكهاي دلبستگي مي توانند اين رابطه را تعديل كنند و تنها سبك دلبستگي ايمن، توان تعديل رابطه ناگويي هيجاني در رضايت زناشويي را دارد.
كجباف، نشاط دوست و خالويي(1384) در تحقيقي نشان دادندكه بين ناگویی هیجانی و میزان رضايت زناشويي رابطه منفي وجود دارد ونيز رابطه ي ناگویی هیجانی و سطح تحصيلات معنادار بوده همچنين رابطه منفی بین ناگویی هیجانی و تفاوت سني معنا دار نبود. نتايج آزمون نشان داد تفاوت ميانگين نمرات ناگویی هیجانی مردان و زنان و نيز زوج هاي رضامند و نارضامند معنا دار است. گراهام (2010) در پژوهش خود تحت عنوان ناگویی هیجانی و هیجان خواهی با رضایت زناشویی كاركنان نساجي و كاركنان شركت هاي مواد غذايي نشان دادند بین ناگویی هیجانی و هیجان خواهی و همچنین بین خودکارآمدی با رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد.
در تبیین نتایج به دست آمده باید گفت که یکی از ویژگی های ناگویی هیجانی دشواری در توصیف و تشخیص احساسات است. در واقع ریشه مفهوم ناگویی هیجانی به گزارشات بالینی درباره ناتوانی ابزار احساسات در بیماران روان تنی باز می گردد. این افـراد دامنه لغـات محـدودی بـرای توصیـف هیجانات شان دارند. به عبارت دیگر به علت ناتوانی در تشخیص احساسات قادر به بیان هیجانات نیستند؛ یعنی افراد مبتلا به ناگویی هیجانی هیچگاه احساس نمی کنند که ناگویی هیجانی دارند.
از این رو دقیقاً نمی توانند احساسات خود را بشناسند و در نتیجه قادر نیستند آن را ابراز کنند. از سویی دیگر افرادی که از شخصیت درونگرا برخوردارند، در مواجهه با رویدادهای روزمره ناامید می شوند و برای حل مشکلات شان تلاش نمی کنند و خیلی ضعیف تر از دیگران با استرس و رویدادهای مربوط به آن کنار می آیند. زوجینی که شخصیت برونگرا دارند از شخصیت معاشرتی بودن با دیگران برخوردارند. روابط بین فردی خوبی با دیگران دارند. معنادار بودن رابطه ی رضایت زناشویی و ناگویی هیجانی نتیجه تأکید افراطی در کسب تأیید، توجه و پذیرش از سوی دیگران است که مانع شکل گیری معنای مطمئن و واقعی از خود در فرد می شود.
از این رو باید گفت که احساس ارزشمندی افراد مبتلا به آلکسیتیما در مقایسه با افراد مضطرب بیشتر به واکنش¬های دیگران وابسته است تا به تمایلات طبیعی خودش. ریشه مفهوم ناگویی هیجانی به گزارشات بالینی درباره ناتوانی ابزار احساسات در بیماران روان تنی باز می گردد. این افراد دامنه لغات محدودی برای توصیف هیجاناتشان دارند، به عبارت دیگر به علت ناتوانی در تشخیص احساسات قادر به بیان هیجانات نیستند. چنین نیست که زوجین مبتلا هیچگاه احساس نمی کنند که ناگویی هیجانی دارند، بلکه بطور دقیق نمی توانند احساسات خود را بشناسند و در نتیجه آن را ابراز نمی کنند از این رو رضایت زناشویی در خـانـواده هایـی شـکل می¬گیرد که بی¬عاطفه، سرد، مضایقه گر، منزوی، تندخو، غیرقابل پیش¬بینی یا بد رفتار نیستند. از سوی دیگر زوجین با شخصیت های برونگرا از مهارتهای ارتباطی بالايي برخوردارند و همچنين این افراد نسبت به مسایل و اتفاقاتي كه براي آنها مي‌افتد خوشبين و مالآمال از اميد و داراي طبعي شوخ و مزاح گونه هستند و افراد ديگر و عالم خارج را آنچنان كه در واقع هستند؛ مي‌بينند و قبول دارند.
در زوجین درونگرا این مسأله برعکس است چون این افراد به دلیل وجود رضایت زناشویی تقریبا نسبت به موقعیت های اطراف خود بدبین هستند و آنها را به خود نسبت می دهند. روابط صحیح بین زوجین به عوامل مختلفی مانند اعتقادات فرهنگی، تحصیلات دانشگاهی و آموزش¬هایی که فرد از خانواده و یا جامعه خود دریافت می¬دارد، بستگی دارد. لذا آموزش صحیح با استفاده از برنامه های مختلف می تواند تا حدودی زمینه زندگی آنان را تغییر دهد.
فرضیه اول: ميان درون/برون‌گرايي و رضايت زناشويي رابطه وجود دارد. به منظور آزمون فرضیه فوق از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که نتایج مربوط به آن نشان داد بین متغیر درون/ برونگرایی با رضایت زناشویی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (214/0r=،000/0p<). به عبارت دیگر، افرادی که میزان درون/برونگرایی در آن ها بیشتر است دارای سطوح بالاتری از رضایت زناشویی هستند. نتیجه بدست آمده با یافته های رجائی (1392)، قلیلی و همکاران (1391)، شاکریان وهمکاران(1391)، كاپر من و لاكس (2014)، امیری و همکاران(2014) ، کوردوا و همکاران (2013)، گادیانو و هربرت (2012)، همسو می باشد.
در همین راستا، عطاري (1385) در پژوهش خود با عنوان بررسي رابطه ساده و چندگانه ویژگي هاي شخصیتي (روان رنجوري، برونگرایي، باز بودن، توافق و وجداني بودن) و عوامل فردي- خانوادگي (طول مدت ازدواج، وضعیت اقتصادي، تعداد فرزندان، تحصیلات، تفاوت سني، نوع ازدواج و سن ازدواج) با رضایت زناشویي در کارکنان اداره هاي دولتي شهر اهواز،نشان داد که در کل آزمودني ها،عامل شخصیتي- روان رنجورخویي با رضایت زناشویي رابطه معنادار دارد، ولي عوامل شخصیتي- برونگرایي، باز بودن، توافق و وجداني بودن با رضایت زناشویي رابطه منفی دارند. اولسون (2010) برای مطالعه ناگویی هیجانی و شادکامی با رضایت زناشویی در مديران شركت، گروه کوچکی از كاركنان مرد را انتخاب و برنامه خلاصه شده را بر روی آنها اجرا کرد. وی با استفاده از یک طرح شبه تجربی، اندازه های قبل و بعد از مداخله را برای آزمودنی ها جمع آوری کرد و با استفاده از تحلیل واریانس نشان داد که سبک های ابراز هیجان و شادکامی با رضایت زناشویی در مديران مرد رابطه مستقيم و معناداري با هم دارند.
در تبیین این نتیجه باید گفت ارتباط روشن و مؤثر بین افراد خانواده موجب رشداحساسات و ارزشها می شود. ارتباط مؤثر سنگ زیربنای خانواده سالم و موفق است؛ به عبارتی دیگر وقتی اعضای خانواده از الگوهای ارتباطی مؤثر استفاده می کنند انتقال و درک واضحی از محتوا و قصد هر پیامی دارند، نیازهای روانی یکدیگر را ارضا می کنند و ارتباط و شرکت در اجتماع را تداوم می بخشند. بنابراین الگوهای ارتباطی، شخصیت، یادگیری، اعتماد به نفس، قدرت انتخاب و تصمیم گیری منطقی افراد خانواده را تحت تأثیر قرار می دهد و یکی از ریشه های اصلی مشکلات مختلف خانواده است. دنیای انسانها، دنیای کلمات و معانی است.
انسان با تنیدن کلمات در یکدیگر به زندگی خویش معنا می بخشد. انسان از کلمات برای بیان خویش و معنا بخشیدن به زندگی و روابط خویش استفاده می کند. همین موضوع یکی از پایه های اصلی افزایش کیفیت زندگی و رضایت زناشویی است. برقراری ارتباط درست، صمیمیت عاطفی و هیجانی زوجین را افزایش می دهد.
بنابراین باید گفت که اگر زوجی بتواند با روش های صحیح ارتباط برقرار کند نه تنها ارتباط مؤثری با هم خواهند داشت بلکه صمیمیت بین آنها نیز افزایش می یابد. از طرفی صمیمیت و همراهی عاطفی زن و شوهر، حساسیت آنها را نسبت به هم بالا برده در نتیجه باعث می شود آمیزش عاطفی آنها نیز بالا رود. به عبارت دیگر بخش مهمی از روابط بین فردی به عواطف و هیجانات افراد و نحوه برخورد با آنها باز می گردد.
فرضیه دوم: ميان ناگويي هيجاني و رضايت زناشويي رابطه وجود دارد. به منظور آزمون فرضیه فوق از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که نتایج مربوط به آن نشان داد. بین ناگویی هیجانی بارضایت زناشویی رابطه معنی دار وجود ندارد...
کاربرد این پایان نامه:
نقد پایان نامه، آموزش روش تحقیق، منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی
