بخش هایی از فصل پنجم این پایان نامه:
در پژوهش حاضر جهت تجزیه تحلیل اطلاعات ، از تحلیل روابط همبستگی ساده و تحلیل پیشرفته آماری همبستگی کانونی استفاده شده است. تحلیل همبستگی کانونی رابطۀ دو مجموعه متغیر را در یک گروه بررسی می کند . بعد از جمع آوری داده ها و انجام فنون و روش های آماری مناسب، با توجه به فرضیه پژوهش، نتایجی به شرح زیر بدست آمد: برای بررسی فرضیه اصلی پژوهش ، مبنی بر اینکه : " بین باورهای فراشناختی و سازگاری فردی- اجتماعی و شادکامی نوجوانان رابطه وجود دارد" از تحلیل پیشرفته آماری همبستگی کانونی(بنیادی) استفاده شده است .
با توجه به نتایج تحلیل همبستگی کانونی ، داده ها نشان می دهد که مقدار همبستگی کانونی باورهای فراشناختی و سازگاری فردی- اجتماعی و شادکامی نوجوانان از نظرآماري معنی دار می باشد (01/0>p) . به عبارتی دیگر متغیر پیش بین ( باورهای فراشناختی ) توانسته است 18 درصد واریانس متغيرهاي سازگاری فردی- اجتماعی و شادکامی نوجوانان را تبیین کنند .
پژوهش حاضر با پژوهش های ، عمیدنیا ، نیسی و سودانی ( 1389 ) ؛ عاشوری ، وکیلی ، بن سعید و نوعی ( 1388 ) ؛ بشارت و عباسپور دوپلانی ( 1389 ) ؛ خانی پور ، سهرابی و طباطبایی ( 1388 ) ؛ میکائیلی و همکاران ( 1391 ) ؛ محمدامینی ( 1386 ) ؛ کرمی و همکاران ( 1391 ) ؛ کاستا و گری ( 1980 ) ؛ شومر ( 2011 ) ؛ پنتریچ و همکاران ( 2010 ) ؛ باستین ، برز و نتلبک ( 2005 ) ؛ تاسیس و نیکلا ( 2005 ) همسو می باشد .
در تبیین پژوهش حاضر می توان گفت که باورهای فراشناخت با سازگاری فردی – اجتماعی و شادکامی رابطه مثبت و مستقیم دارد یعنی با تقویت و افزایش باورهای فراشناخت میزان سازگاری فردی – اجتماعی و شادکامی افراد نیز افزایش پیدا می کند ، بدین صورت که تقویت خرده مقیاس های باورهای فراشناخت مانند نیاز به کنترل افکار و وقوف شناختی باعث افزایش سازگاری فردی – اجتماعی یعنی همان راهبردهای اداره کردن موقعیت ها می شود . همچنین تقویت خرده مقیاس های باورهای فراشناخت مانند باورهای مثبت و اطمینان شناختی با افزایش شادکامی فرد رابطه دارد و باعث تعامل مطلوب و لذت بخش فرد با دیگران می گردد .
در این پژوهش باورهای فراشناختی توانسته است 32 درصد ، واریانس سازگاری فردی – اجتماعی و شادکامی نوجوانان را تبیین کند . در بین متغيرهاي ملاك در همبستگی کانونی قوی ترین رابطه را باورهای فراشناختی به ترتيب با سازگاری اجتماعی (63/0) ، شادکامی (51/0) و سازگاری فردی (32/0) داشته است ؛ به عبارتي ديگر مي توان گفت كه سازگاری اجتماعی 40 درصد ، شادکامی 26 درصد ، سازگاری فردی 10 درصد واريانس باورهای فراشناختی نوجوانان را تبيين مي كنند .
فرضیه فرعی اول : بین باورهای فراشناختی و سازگاری فردی نوجوانان دختر رابطه وجود دارد. با توجه به داده های به دست آمده مقدار همبستگی بین باورهای فراشناختی و سازگاری فردی نوجوانان دختر(24/0 =r)، از نظر آماری معنی دار است( 01/0>P). بنابراین با 99 درصد اطمینان می توان نتیجه گرفت که بین باورهای فراشناختی و سازگاری فردی نوجوانان دختر رابطه معنی داری مثبت وجود دارد ؛ به عبارتي ديگر با افزايش باورهای فراشناختی ، سازگاری فردی نوجوانان دختر افزایش مي يابد . پژوهش حاضر با پژوهش های ، عمیدنیا ، نیسی و سودانی ( 1389 ) ؛ عاشوری ، وکیلی ، بن سعید و نوعی ( 1388 ) ؛ بشارت و عباسپور دوپلانی ( 1389 ) ؛ خانی پور ، سهرابی و طباطبایی ( 1388 ) ؛ میکائیلی و همکاران ( 1391 ) ؛ شومر ( 2011 ) ؛ پنتریچ و همکاران ( 2010 ) ؛ باستین ، برز و نتلبک ( 2005 ) ؛ تاسیس و نیکلا ( 2005 ) همسو می باشد .
در تبیین پژوهش حاضر می توان گفت که باورهای فراشناختی توانسته است سازگاری فردی نوجوانان دختر را تحت تاثیر قرار دهد ، یعنی به عبارتی با افزایش باورهای فراشناختی در نوجوانان دختر سازگاری فردی آن ها افزایش می یابد . بدین صورت که تقویت خرده مقیاس های باورهای فراشناخت مانند نیاز به کنترل افکار باعث افزایش سازگاری فردی یعنی همان راهبردهای اداره کردن موقعیت ها فردی می شود .
فرضیه فرعی دوم : بین باورهای فراشناختی و سازگاری اجتماعی نوجوانان دختر رابطه وجود دارد . با توجه به داده های به دست آمده مقدار همبستگی بین باورهای فراشناختی و سازگاری اجتماعی نوجوانان دختر (53/0 =r) ، از نظر آماری معنی دار است ( 01/0>P) . بنابراین با 99 درصد اطمینان می توان نتیجه گرفت که بین باورهای فراشناختی و سازگاری اجتماعی نوجوانان دختر رابطه معنی داری مثبت وجود دارد ؛ به عبارتي ديگر با افزايش باورهای فراشناختی ، سازگاری اجتماعی نوجوانان دختر افزایش مي يابد . پژوهش حاضر با پژوهش های ، عمیدنیا ، نیسی و سودانی ( 1389 ) ؛ عاشوری ، وکیلی ، بن سعید و نوعی ( 1388 ) ؛ بشارت و عباسپور دوپلانی ( 1389 ) ؛ خانی پور ، سهرابی و طباطبایی ( 1388 ) ؛ میکائیلی و همکاران ( 1391 ) ؛ شومر ( 2011 ) ؛ پنتریچ و همکاران ( 2010 ) ؛ باستین ، برز و نتلبک ( 2005 ) ؛ تاسیس و نیکلا ( 2005 ) همسو می باشد .
در تبیین پژوهش حاضر می توان گفت که باورهای فراشناختی توانسته است سازگاری اجتماعی نوجوانان دختر را تحت تاثیر قرار دهد ، یعنی به عبارتی با افزایش باورهای فراشناختی در نوجوانان دختر سازگاری اجتماعی آن ها افزایش می یابد .
بدین صورت که تقویت خرده مقیاس های باورهای فراشناخت مانند اطمینان شناختی و وقوف شناختی باعث افزایش سازگاری اجتماعی یعنی همان راهبردهای اداره کردن موقعیت ها می شود . فرضیه فرعی سوم : بین باورهای فراشناختی و شادکامی نوجوانان دختر رابطه وجود دارد .
با توجه به داده های به دست آمده مقدار همبستگی بین باورهای فراشناختی و شادکامی نوجوانان دختر (48/0 =r) ، از نظر آماری معنی دار است ( 01/0>P) . بنابراین با 99 درصد اطمینان می توان نتیجه گرفت که بین باورهای فراشناختی و شادکامی نوجوانان دختر رابطه معنی داری مثبت وجود دارد ؛ به عبارتي ديگر با افزايش باورهای فراشناختی ، شادکامی نوجوانان دختر افزایش مي يابد .
پژوهش حاضر با پژوهش های ، عاشوری ، وکیلی ، بن سعید و نوعی ( 1388 ) ؛ بشارت و عباسپور دوپلانی ( 1389 ) ؛ خانی پور ، سهرابی و طباطبایی ( 1388 ) ؛ میکائیلی و همکاران ( 1391 ) ؛ کاستا و گری ( 1980 ) ؛ شومر ( 2011 ) ؛ پنتریچ و همکاران ( 2010 ) ؛ باستین ، برز و نتلبک ( 2005 ) ؛ تاسیس و نیکلا ( 2005 ) همسو می باشد .
در تبیین پژوهش حاضر می توان گفت که باورهای فراشناختی توانسته است شادکامی نوجوانان دختر را تحت تاثیر قرار دهد ، یعنی به عبارتی با افزایش باورهای فراشناختی در نوجوانان دختر شادکامی آن ها افزایش می یابد . بدین صورت که تقویت خرده مقیاس های باورهای فراشناخت مانند باورهای مثبت و اطمینان شناختی با افزایش شادکامی فرد رابطه دارد و باعث تعامل مطلوب و لذت بخش فرد با دیگران می گردد .
فرضیه فرعی چهارم : بین باورهای فراشناختی و سازگاری فردی نوجوانان پسر رابطه وجود دارد . با توجه به داده های به دست آمده مقدار همبستگی بین باورهای فراشناختی و سازگاری فردی نوجوانان پسر (13/0 =r) ، از نظر آماری معنی دار نیست ( 08/0≤P) . بنابراین با 95 درصد اطمینان می توان نتیجه گرفت که بین باورهای فراشناختی و سازگاری فردی نوجوانان پسر رابطه معنی داری وجود ندارد . پژوهش حاضر با پژوهش های ، عمیدنیا ، نیسی و سودانی ( 1389 ) ؛ عاشوری ، وکیلی ، بن سعید و نوعی ( 1388 ) ؛ بشارت و عباسپور دوپلانی ( 1389 ) ؛ خانی پور ، سهرابی و طباطبایی ( 1388 ) ؛ میکائیلی و همکاران ( 1391 ) ؛ شومر ( 2011 ) ؛ پنتریچ و همکاران ( 2010 ) ؛ باستین ، برز و نتلبک ( 2005 ) ؛ تاسیس و نیکلا ( 2005 ) همسو نیست .
در تبیین پژوهش حاضر می توان گفت که باورهای فراشناختی نتوانسته است سازگاری فردی نوجوانان پسر را تحت تاثیر قرار دهد ، یعنی به عبارتی با افزایش باورهای فراشناختی در نوجوانان پسر سازگاری فردی آن ها افزایش نمی یابد .
بدین صورت که تقویت خرده مقیاس های باورهای فراشناخت مانند نیاز به کنترل افکار باعث افزایش سازگاری فردی یعنی همان راهبردهای اداره کردن موقعیت ها فردی در پسران نمی گردد .
فرضیه فرعی پنجم : بین باورهای فراشناختی و سازگاری اجتماعی نوجوانان پسر رابطه وجود دارد . با توجه به داده های به دست آمده مقدار همبستگی بین باورهای فراشناختی و سازگاری اجتماعی نوجوانان پسر (25/0 =r) ، از نظر آماری معنی دار است ( 01/0>P) . بنابراین با 99 درصد اطمینان می توان نتیجه گرفت که بین باورهای فراشناختی و سازگاری اجتماعی نوجوانان پسر رابطه معنی داری مثبت وجود دارد ؛ به عبارتي ديگر با افزايش باورهای فراشناختی ، سازگاری اجتماعی نوجوانان پسر افزایش مي يابد . پژوهش حاضر با پژوهش های ، عاشوری ، وکیلی ، بن سعید و نوعی ( 1388 ) ؛ بشارت و عباسپور دوپلانی ( 1389 ) ؛ خانی پور ، سهرابی و طباطبایی ( 1388 ) ؛ میکائیلی و همکاران ( 1391 ) ؛ محمدامینی ( 1386 ) ؛ کرمی و همکاران ( 1391 ) ؛ شومر ( 2011 ) ؛ پنتریچ و همکاران ( 2010 ) ؛ باستین ، برز و نتلبک ( 2005 ) ؛ تاسیس و نیکلا ( 2005 ) همسو می باشد .
در تبیین پژوهش حاضر می توان گفت که باورهای فراشناختی توانسته است سازگاری اجتماعی نوجوانان پسر را تحت تاثیر قرار دهد ، یعنی به عبارتی با افزایش باورهای فراشناختی در نوجوانان پسر سازگاری اجتماعی آن ها افزایش می یابد .
بدین صورت که تقویت خرده مقیاس های باورهای فراشناخت مانند اطمینان شناختی و وقوف شناختی باعث افزایش سازگاری اجتماعی یعنی همان راهبردهای اداره کردن موقعیت ها می شود . فرضیه فرعی ششم : بین باورهای فراشناختی و شادکامی نوجوانان پسر رابطه وجود دارد . با توجه به داده های به دست آمده مقدار همبستگی بین باورهای فراشناختی و شادکامی نوجوانان پسر (10/0 =r) ، از نظر آماری معنی دار نیست ( 21/0≤P) .
بنابراین با 95 درصد اطمینان می توان نتیجه گرفت که بین باورهای فراشناختی و شادکامی نوجوانان پسر رابطه معنی داری وجود ندارد . پژوهش حاضر با پژوهش های ، عاشوری ، وکیلی ، بن سعید و نوعی ( 1388 ) ؛ بشارت و عباسپور دوپلانی ( 1389 ) ؛ خانی پور ، سهرابی و طباطبایی ( 1388 ) ؛ میکائیلی و همکاران ( 1391 ) ؛ کاستا و گری ( 1980 ) ؛ شومر ( 2011 ) ؛ پنتریچ و همکاران ( 2010 ) ؛ باستین ، برز و نتلبک ( 2005 ) ؛ تاسیس و نیکلا ( 2005 ) همسو نیست .
در تبیین پژوهش حاضر می توان گفت که باورهای فراشناختی نتوانسته است شادکامی نوجوانان پسر را تحت تاثیر قرار دهد ، یعنی به عبارتی با افزایش باورهای فراشناختی در نوجوانان پسر شادکامی آن ها افزایش نمی یابد . بدین صورت که تقویت خرده مقیاس های باورهای فراشناخت مانند باورهای مثبت و اطمینان شناختی با افزایش شادکامی فرد رابطه ندارد و باعث تعامل مطلوب و لذت بخش فرد با دیگران در پسران نمی گردد .
کاربرد این مطلب:
نقد پایان نامه، آموزش روش تحقیق، منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی
