بخش هایی از این پایان نامه:
در این فصل یافته های پژوهشی حاضر و تلویحات این یافته ها در حوضه های نظری و بالینی مرور می شود. در ابتدا خلاصه ای از پژوهش ارائه می شود. سپس یافته های به دست آمده در این پژوهش، در پرتو یافته های تجربی و مدل های نظری موجود بررسی می شود و در قسمت آخر محدودیت های عمده این پژوهش و همچنین پیشنهادات کاربردی و پژوهشی برای تحقیقات آتی مطرح خواهد شد.
5-1- خلاصه ای از پژوهش
نمونه مورد بررسی 250 نفر از دانش آموزان دبیرستانی دختر و پسر شهر ارسنجان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پژوهش پرسشنامه مهارت های مقابله ای اندلر و پارکر، پرسشنامه سبک های دلبستگی هازان و شیور و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون را تکمیل نمودند. بررسی داده های مشاهده شده با مدل پیشنهادی با استفاده از روش نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
برای بررسی مدل با داده ها و تایید یا عدم تایید فرضیه پژوهشی مبتنی بر نقش واسطه ای مهارت های مقابله ای در رابطه بین سبک های دلبستگی و تاب آوری از مدل بارون و کنی (1986) استفاده گردید. براساس این روش، بررسی نقش واسطه ای یک متغیر در ارتباط بین دو متغیر دیگر چهار مرحله دارد. این مراحل عبارتند از: در مرحله اول، مسیر مستقیم بین متغیر برون زاد و درون زاد مدل بررسی می شود.
در مرحله دوم ضرایب مسیر مستقیم از متغیر واسطه ای به متغیر برون زاد بررسی می شود. در مرحله سوم ضرایب مسیر مستقیم از متغیر واسطه ای به متغیر درون زاد بررسی می شود.
در مرحله ی چهارم ضرایب مسیر درون زاد قبل و بعد از اضافه کردن متغیر واسطه ای مقایسه می شود. کاهش معنادار ضرایب مستقیم بعد از گنجاندن متغیر واسطه گر، ملاک اصلی موید وجود اثر واسطه ای است. نتایج نشان داد که همه ابعاد سبک های دلبستگی پیش بینی کننده تاب آوری می باشد. همچنین مهارت های مقابله ای قادر به پیش بینی تاب آوری است. در نهایت یافته های پژوهش مؤید نقش واسطه گری مهارت های مقابله ای در ارتباط بین سبک های دلبستگی و تاب آوری بود.
این یافته ها مؤید تأیید فرضیه اصلی پژوهش در خصوص نحوه ارتباط سازه های سبک های دلبستگی، مهارت های مقابله ای و تاب آوری می باشد. در این فصل به بررسی بحث و تفسیر نتایج به دست آمده پرداخته شده است. در ادامه نتایجی که از این مطالعه حاصل شده با نتایج مطالعات دیگران مقایسه شده و محدودیت و امتیازات پژوهش بررسی و پیشنهادات کلی ارائه شده است.
5-2- نتایج پژوهش
نتایج به دست آمده در چهار قسمت مجزا و به قرار زیر مورد بررسی قرار خواهد گرفت: مرحله اول - یافته های مربوط به رگرسیون همزمان سبک های دلبستگی روی تاب آوری؛ مرحله دوم - یافته های مربوط به رگرسیون همزمان سبک های دلبستگی روی مهارت های مقابله ای؛ مرحله سوم- یافته های مربوط به رگرسیون همزمان مهارت های مقابله ای روی تاب آوری؛ مرحله چهارم - یافته های مربوط به رگرسیون همزمان مهارت های مقابله ای روی سبک های دلبستگی و تاب آوری؛ مرحله پنجم - یافته های مربوط به مقایسه مرحله یک و چهار.
مرحله اول پژوهش: فرضیه اول پژوهش عنوان می دارد که «سبک های دلبستگی پیش بینی کننده تاب آوری می باشد.» برای بررسی این فرضیه، داده ها به کمک تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . دیاگرام ( 4 - 1 ) موید این می باشد که در بین سبک های دلبستگی، تنها سبک دلبستگی ایمن تاب آوری را پیش بینی می کند. بنابراین فرضیه ی اول پژوهش در این مورد تایید قرار می گیرد.
نتایج به دست آمده از این پژوهش در فرضیه ی اول با نتایج پژوهش های اکبری و همکاران(1390)، احمدی طهور سلطانی و همکاران(1390)، یوسته گر و همکاران(1391) قارویی اهنگر (1389)، نژاد و احمدي(1382)، کامینگر و همکاران(2007)، میکولینسر و شیور(2001 و 2008)، نافتل و شیور (2006)، وینگاردز و همکاران(2007)، کوور و همکاران(2010)، آرمسدن و همكاران (1990) همسو می باشد. در تبیین نتیجه به دست آمده از این فرضیه قابل ذکر است که افراد با سبک های دلبستگي ايمن، دلبستگی را به روش هایی مانند داشتن رابطه شخصي نزديك و بسيار لذت بخش كه منجر به رضايت از زندگي و در نهایت افزایش تاب اوری مي شود تجربه مي كنند.
در واقع افراد داراي سبك ايمن به ديگران اعتماد دارند، به آساني رابطه برقرار مي كنند، از ارتباطات خود لذت مي برند، نگران طرد شدن نيستند، داراي ثبات اند و در روابط شان لذت، صداقت و رفاقت وجود دارد و احساس ارزش نسبت به خود و ديگران دارند. نتايج مطالعات پيشين نشان مي دهد، دلبستگي ايمن به افزايش تاب آوري و توان مقابلة بيشتر با مشكلات منجر مي شود. براساس مشاهدات بلسكي ( 2002 ) افراد با دلبستگي ايمن رويدادهاي تنش زا را كمتر تهديدآميز ادراك مي كنند و به جاي سركوب كردن به احتمال بيشتري در پي جست وجوي كمك برمي آيند، در حالي كه سبك دلبستگي ناايمن ممكن است عاملي خطرساز در كاهش توانايي فرد براي مقابله با مشكلات در زمان استرس باشد. به عبارت ديگر تجارب اولية دلبستگي ناايمن (اجتنابي يا اضطرابي) از طريق تنظيم ناكافي و ناپايدار پريشاني از مراقب و احساس ناكارآمدي شخصي در رويارويي با ناكامي ها مشخص مي شود (هازان و شيور، 1993).
در اين راستا مي توان گفت افراد با دلبستگي بالا به دليل برخورداري از منابع حمايتي توانايي بيشتري براي مقابله با مشكلات دارند، يعني در بين اين افراد خانواده، دوستان، همسالان و در کل منابع اجتماعی به عنوان منبع دلبستگي زمينه اي فراهم مي كند كه شخص احساس ايمني بيشتري بكند و از اين طريق توان مقابلة بالاتري با مشكلات روان شناختي و جسماني داشته باشد. اين احتمال وجود دارد كه عوامل رواني اجتماعي و شخصيتي مانند وضعيت اجتماعي اقتصادي و ويژگي هاي شخصيتي، سبك دلبستگي فرد را در كودكي شكل دهد و اين سيستم هاي حمايتي هم بر تعيين نوع دلبستگي فرد (دلبستگی ایمن) و هم بر ميزان تاب آوري فرد اثر بگذارند.
مرحله دوم پژوهش: فرضیه دوم پژوهش عنوان می دارد که « سبک های دلبستگی پیش بینی کننده مهارت های مقابله ای می باشد.»
...
کاربرد این مطلب:
نقد پایان نامه، آموزش روش تحقیق، منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی
