انسان ها، زن و یا مرد به دنیا می آیند و جامعه ای که فرد در آن زندگی می کند، از او انتظار دارند که به اعمالی که مخصوص هر جنس است بپردازد. کودکان نقش ها را طی فرایند جامعه پذیری یاد می گیرند و طبق الگوهای زنانه یا مردانه رفتار می کنند (گازیوگلو و اسرا،2008).
کلیشه های جنسیتی به باورهایی اشاره می کند که افراد نسبت به اعضای طبقه مردان و زنان دارند و این تصورات در برگیرنده اطلاعاتی درباره ظاهر جسمانی، نگرش ها، علایق، خصوصیات روانی و روابط اجتماعی است (حجازی، 1380).
تصورات قالبی جنسی با ساخت های بیشماری پیوند دارد و ممکن است برای زندگی حال و آینده نوجوان پیامد های جدی داشته باشند. مثلا می توانند بر عزت نفس، افسردگی ، رفتارهای جنسی و کلیشه های شغلی مبنی بر جنسیت تاثیر داشته باشد (برزگری، 1386). یافته ها نشان داده است که رفتارهای والدین بر اساس جنس فرزندانشان متفاوت است و این رفتارها بر تصورات قالبی جنسی فرزندانشان تاثیر گذار می باشد (شیرر ،2007).
تحقیفات نشان داده که نوجوان عقاید جنسی بزرگسالان را یاد می گیرند و با همنوایی همسالان خود ، آن ها را تقویت می کنند (رولینس ، 1982).
روابط خانوادگی به طور کامل و روابط بین فرزندان به صورت خاص، اثر عمیق و پایداری در پی ریزی رفتارهای فردی کودک و برانگیختن آرامش درونی و عزت نفس و در نتیجه بر سلامت روانی کودک دارد (دانش و همکاران، 2011).
با توجه به تاثیر شیو های فرزند پروری بر کلیشه های جنسیتی و سلامت روان، پژوهشگران سه نوع الگوی رفتاری والدین را ارائه نموده اند، الف) سبک مقتدرانه، ب) سبک مستبدانه، ج) سبک آسان گیر، هر کدام از سبک های فرزند پروری پیامد های متفاوتی دارد. سبک فرزند پروری مقتدرانه و اطمینان بخش باعث می شود فرزندان سرزنده، شاداب، دارای عزت نفس بالا باشند و همین امر باعث می شود که در دوران نوجوانی، از سطح بالای موفقیت و سلامت روان برخوردار باشند.
خانواد هایی با شیوه فرزند پروری مستبدانه احتمالا فرزندان مضطرب ، ناشاد و ناسازگار تربیت می کنند . شیوه فرزند پروری آسان گیر باعث می شود فرزند تکانشی، نافرمان، سرکش و متوقع و وابسته بار بیاید و عملکرد ضعیف در مدرسه از خود نشان دهد(باقرپور و همکاران ،2007).
از این رو تاثیر والدین تنها در جنبه ارثی خلاصه نمی شود و انتخاب سبک فرزند پروری مناسب می تواند تاثیر مهمی بر شکل گیری کلیشه های جنسیتی و در نتیجه عزت نفس مناسب داشته باشد.
