پروپوزال روش تحقیق روانشناسی
مشخصات پروپوزال روش تحقیق:
عنوان پروپوزال: بررسی عوامل محافظت کننده و مخاطره آمیز در نگرش به مصرف سیگار در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر شهرکرد
قسمت های یک پروپوزال استاندارد: دارد
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
نوع فایل: Word و قابل ویرایش
تعداد صفحات پروپوزال: 36 صفحههمراه با فرم استاندارد پروپوزال
مواجهه با نشانه: این روش ها بر عوامل محیطی مرتبط با مصرف سیگار و الكل تمرکز می کنند. برای مثال، اگر فرد هنگام مصرف الکل، سیگار بکشد، الكل به نشانه ی بیرونی قوی برای سیگار کشیدن تبدیل می شود و بالعکس. فنون مواجهه با نشانه، فرد را به تدریج با نشانه های گوناگون مواجه می سازند و او را به توسعه راهبردهای مقابله ای برای رویایی با آنها تشویق می کنند. هدف این روش، خاموشی پاسخ به نشانه ها در طول زمان است و در نقطه مقابل روش های اجتناب از نشانه قرار می گیرد. روش های اجتناب از نشانه فرد را تشویق می کنند تا در محل هایی که میل به مصرف الکل و سیگار را بر می انگیزند، حضور پیدا نکند. مواجهه با نشانه، برخی مشکلات روش سم زدایی سریایی جهت درمان اعتیاد به الکل را مشخص می کند که به موجب آن فرد الكلی آنقدر در بیمارستان بستری می شود تا میزان الكل موجود در بدن وی کاهش یابد و به حداقل برسد. این روش با دور نگاه داشتن فرد از الكل هنگام بروز علائم ترک، درصدد کاهش نیاز فیزیولوژیکی فرد به الکل است. با این حال، بستری شدن در بیمارستان نحوه مقابله با نشانه های مصرف الکل را به افراد الکلی نمی آموزد؛ به این معنی که این افراد به جای مواجهه با نشانه ها، از آنها اجتناب می کنند. مدیریت خود: این روش ها از انواع فنون رفتاری برای ترویج ترک سیگار و الكل استفاده می کنند و می توانند تحت راهنمایی حرفه ای انجام شوند. چنین روش هایی مشتمل بر خود پایی ۷۵۶ (یادداشت برداری از رفتار مصرف الکل و سیگار)، آگاهی از علل مصرف سیگار و الكل («چه چیزی باعث می شود که سیگار بکشم؟»، «کجا سیگار می کشم؟»، «کجا الكل می نوشم؟») و آگاهی از پیامدهای مصرف سیگار و الكل («آیا با مصرف آن احساس بهتری دارم؟»، «از مصرف سیگار و الكل چه انتظاری دارم؟») هستند. با این حال، به کارگیری صرف فنون مدیریت خود موفقیت آمیزتر از سایر مداخلات نیست (هال و همکاران ، ۱۹۹۰). ۵. کلینیکهای ترک چندمنظوره: كل رویکردهای بالینی مطرح شده برای ترک سیگار و الكل را در هم می آمیزند و مستلزم به کارگیری تلفیقی از درمان های بیزاری اور، قراردادهای توافقی، مواجهه با نشانه و مدیریت خود هستند. به علاوه، این رویکرد چندمنظوره برای ترک سیگار، اغلب از مداخلات مبتنی بر الگوی بیماری نظیر جایگزینی نیکوتین استفاده می کند. لاندو (۱۹۷۷) الگوی یکپارچه ی ترک سیگار را مطرح کرد که به عنوان الگوی راهنما برای کلینیک های دیگر عمل می کند. رویکرد وی مشتمل بر روش های زیر است: شش جلسه سیگار کشیدن پیاپی و بی وقفه به مدت ۲۵ دقیقه در طول یک هفته؛ دو برابر کردن میزان مصرف سیگار خارج از کلینیک به مدت یک هفته؛ جنبش های خودیاری با این که مداخلات سلامت عمومی و بالینی در چند دهه گذشته فزونی یافته اند، اما ۹۰ درصد افراد سابقا سیگاری اظهار می کنند که بدون دریافت کمک رسمی اقدام به ترک سیگار کرده اند (فیوره و همکاران ، ۱۹۹۰). لیختن اشتاین و گلاسگو (۱۹۹۲) به بازبینی ادبیات اقدام خودیاری پرداختند و نشان دادند که میزان موفقیت در پیگیری یکساله حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد و در ترک مداوم ۳ تا ۵ درصد است. مطالعات نشان می دهند سیگاری هایی که مصرف کمتری دارند، در مقایسه با سیگاری هایی که مصرف بالا دارند، در ترک سیگار موفق تر عمل می کنند و مداخلات کم هزینه نظیر پیگیری تلفنی می توانند این موفقیت را بهبود ببخشند. پژوهش ها همچنین نشان می دهند که چنانچه افراد سیگاری از حمایت شریک زندگی خود برخوردار باشند یا هر دو با هم تصمیم به ترک بگیرند، در ترک سیگار موفق تر عمل می کنند (کوهن و لیختن اشتاین، ۱۹۹۰). حمایت شریک زندگی به ویژه برای زنانی که در طول دوره ی بارداری تصمیم به ترک سیگار می گیرند، حائز اهمیت است (اپلتون و فارو ، ۱۹۹۸). با این که بسیاری از افراد سابقا سیگاری معتقدند که خودشان موفق به ترک سیگار شده اند، اما نباید از مواجهه ی این افراد با انبوه پیام های آموزش سلامت ارائه شده توسط تلویزیون، رادیو یا بروشورها غفلت شود. هدف مداخلات سلامت عمومی، ترویج تغییر رفتار در جوامع است و در سال های اخیر بر محبوبیت آنها افزوده شده است. هدف این مداخلات صرفا افرادی نیستند که درخواست کمک می کنند، بلکه کل افراد جامعه را هدف قرار می دهند. آنها در خصوص ترک سیگار در قالب توصیهی پزشک، مداخلات محل کار، رویکردهای جامعه گستر و مداخلات دولت ارائه می شوند. اکثر مداخلات سلامت عمومی در خصوص رفتار مصرف الكل در قالب مداخلات دولت ارائه می شوند. ۱. توصیهی پزشک: تقریبا ۷۰ درصد سیگاری ها هر ساله به پزشک مراجعه می کنند. پژوهش ها نشان می دهند که توصیه های پزشکان که منابع اطلاعاتی معتبر قلمداد می شوند، می تواند در ترویج ترک سیگار واقعا مؤثر باشد. در یک مطالعه ی کلاسیک انجام شده در پنج مطب پزشک عمومی در لندن (راسل و همکاران ، ۱۹۷۹)، افراد سیگاری که پزشک عمومی خود را در طول دوره چهار هفته ای ملاقات می کردند، در یکی از این چهار گروه قرار گرفتند: ۱. صرفا پیگیری، ۲. پاسخگویی به پرسش نامه ای درباره ی رفتار مصرف سیگار و پیگیری، 3. توصیه می پزشک به ترک سیگار، پاسخگویی به پرسش نامه ای درباره ی رفتار مصرف سیگار و پیگیری و ۴. توصیه می پزشک به ترک سیگار، ارائه ی بروشورهایی جهت ارائه ی راهنمایی در خصوص نحوه ی ترک سیگار و پیگیری. كل آزمودنی ها به مدت یک ماه و یک سال پیگیری شدند. نتایج پیگیری یکساله نشان داد که ۳ / ۳ درصد از کسانی که از آنها خواسته شده بود ترک کنند، همچنان از مصرف خودداری می کردند و ۱ / ۵ درصد از افرادی که از آنها خواسته شده بود ترک کنند و بروشور دریافت کرده بودند، ترک موفقیت آمیزی داشتند. ارقام مذکور با میزان ۰ / ۳ درصدی در گروهی که صرفا پیگیری شده بودند و میزان ۱ / ۶ درصدی در گروهی که به پرسش نامه پاسخ داده و پیگیری شده بودند، قابل مقایسه بود. با این که این تغییرات واقعا ناچیز هستند، اما چنانچه پزشکان عمومی ترک سیگار را به افراد سیگاری توصیه کنند، موجب خواهند شد که سالانه نیم میلیون نفر به جمعیت افراد سابقا سیگاری در انگلستان افزوده شود. پژوهشها همچنین نشان می دهند که اثربخشی توصیهی پزشک می تواند با آموزش دادن فنون مشاوره بیمار محور به پزشکان افزایش یابد (ویلسون و همکاران ، ۱۹۸۸). مداخلات محل کار: در طول دهه ی گذشته به توسعه ی مداخلات ترک سیگار مبتنی بر محیط کار، توجه زیادی شده است. این مداخلات در قالب اتخاذ سیاست مبارزه با سیگار توسط شرکت ها و طرح ریزی برنامه های ارتقای سلامت مبتنی بر کار ارائه می شوند. مزیت مداخلات محل کار این است که بدون نیاز به حضور یافتن افراد در بیمارستان یا کلینیک های دانشگاهی، می توان تعداد زیادی از آنها را مورد بررسی قرار داد. علاوه بر این، تعداد زیاد افراد، فرصتی را برای انگیزش گروهی و حمایت اجتماعی فراهم می کند. این مداخلات می توانند برای کاهش مصرف منفعل سیگار (استنشاق دود سیگار در محیط کار، به عنوان عامل خطرزای ابتلا به بیماری های عروق کرونری قلب، تلویحاتی را در بر داشته باشند (هی و همکاران ، ۱۹۹۴). نتایج پژوهش های انجام شده در خصوص بررسی اثربخشی سیاست های مبارزه با سیگار با یافته های حاصل از برخی مطالعات که حاکی از کاهش کلی تعداد سیگارهای مصرفی در یک سال بوده اند (ییتر و همکاران ، ۱۹۸۹) یا مطالعات دیگری که نشان می دهند مصرف سیگار در خارج از ساعات کاری سبب جبران کاهش مصرف سیگار در محیط کار می شود (گومل و همکاران ، ۱۹۹۳)، در تناقض است. در دو مطالعه می انجام شده می در استرالیا، نگرش کارمندان دولت به ممنوعیت مصرف سیگار در ۴۴ اداره ی دولتی، پس از اعلام آن و شش ماه بعد بررسی شد. نتایج نشان داد با این که بسیاری از افراد سیگاری بلافاصله پس از ممنوعیت مصرف به دردسر می افتند، اما با گذشت شش ماه نگرش های افراد سیگاری و غیر سیگاری بر اثر شناخت مزایای ممنوعیت سیگار بهبود می یابد. با این حال، تنها ۲ درصد از آنها مصرف سیگار را در طول این دوره کنار گذاشتند (بورلند و همکاران ، ۱۹۹۰). با این که مداخلات محل کار ابزار موفقیت آمیزی در دسترسی آسان به بسیاری از افراد سیگاری هستند، اما این توان بالقوه هنوز هم به طور کامل محقق نشده است. با این که پژوهشگران و مربیان سلامت در صدد یافتن بهترین ابزارهای ترویج ترک سیگار و مصرف سالم الكل هستند، اما ارزیابی اثربخشی هر مداخله با مشکلات روش شناختی عمدیده ای همراه است. این مشکلات برای ترک سیگار عبارت اند از: چه کسی غیر سیگاری به شمار می آید؟ کسی که ماه، هفته یا روز گذشته سیگار نکشیده است؟ کسی که خود را غیر سیگاری تلقی می کند؟ (سیگاری ها به کمتر گزارش کردن میزان مصرف خود مشهورند). آیا یک زدن به سیگار معادل سیگار کشیدن محسوب می شود؟ آیا مصرف سیگار برگ هم به حساب می آید؟ برای ارزیابی میزان موفقیت باید به سؤالات فوق پاسخ داد. چه کسی همچنان سیگاری به شمار می آید؟ کسی که در تمام جلسات کلینیک حضور یافته است و همچنان سیگار می کشد؟ کسی که جلسات را نیمه کاره رها کرده و دیگر باز نگشته است؟ کسی که از او خواسته شده تا حضور پیدا کند، اما هرگز نیامده است؟ برای مشخص شدن تعداد خط پایه و میزان موفقیت باید به سؤالات فوق پاسخ داد. آیا باید ادعای غیر سیگاری ها را مبنی بر این که تابه حال سیگار نکشیده اند باور کرد؟ روش هایی غیر از خودسنجی برای ارزیابی رفتار مصرف سیگار وجود دارد، از جمله اندازه گیری میزان مونواکسید کربن در بازدم یا نیکوتین موجود در بزاق. این روش ها دقیق تر، اما هزینه بر و زمان بر هستند. تفاوتهای جنسیتی در مصرف سیگار پژوهش ها حاکی از تفاوت های جنسیتی در مصرف سیگار بوده اند (گرونبرگ و همکاران ، ۱۹۹۱)، به این صورت که نشان داده اند در اروپا و ایالات متحده می آمریکا مصرف سیگار طی بیست سال گذشته در مردان ثابت باقی مانده و حتی مقداری کاهش یافته است، اما در زنان افزایش پیدا کرده است. این افزایش، در گزارش های ارائه شده درباره ی تفاوت های جنسیتی سرطان منعکس شده است و حاکی از آن بوده که سرطان ربه علت اصلی مرگ و میر زنان آمریکایی است. پژوهش ها برای تبیین افزایش میزان مصرف سیگار در زنان، بر مزایای ادراک شده ی مصرف سیگار تمرکز کرده اند و نشان داده اند که زنان و مردان سیگاری از ترس اضافه وزن به سیگار کشیدن ادامه می دهند. بنابراین، وسواس فرهنگی لاغراندام بودن می تواند توجیهی برای افزایش مصرف سیگار در زنان باشد. افراد سیگاری معمولا حدود سه کیلوگرم لاغرتر از همسالان غیرسیگاری خود هستند و آنهایی که می خواهند حدود ۲ / ۵ کیلوگرم اضافه وزن پیدا کنند، از مصرف سیگار خودداری می کنند (وزارت بهداشت و خدمات اجتماعی ایالات متحده ۱ ۷۹، ۱۹۹۰). زنان و مردان فرانسوی به ترتیب ۳ / ۸ کیلوگرم و ۲ / ۸ کیلوگرم اضافه وزن دارند. پژوهش ها نشان می دهند زنانی که رژیم غذایی دارند، از سیگار به عنوان راهبردی جهت کم کردن و یا حفظ وزن خود استفاده می کنند (کلسگس و کلسگس ، ۱۹۸۸؛ اگدن و فاکس ، ۱۹۹۴). برای مثال، نتایج یک پژوهش نشان داد که افراد تحت رژیم، با گویه هایی در زمینه ی آغاز و تداوم مصرف سیگار به منظور کنترل وزن، نقش اضافه وزن در تجارب قبلی بازگشت به مصرف سیگار، قصد ترک پس از اضافه وزن و قصد ترک طی پنج سال، موافقت بیشتری نشان می دهند (اگدن و فاکس، ۱۹۹۴). ۱۰ درصد افراد سیگاری در فرانسه بر این باورند که اضافه وزن عامل اصلی عدم ترک سیگار است.
بعد از پرداخت ، پروپوزال به همراه پنج فصل پایان نامه همین پروپوزال بلافاصله قابل دانلود است.
کد فایل: zp261
