پروپوزال روش تحقیق همراه با پنج فصل
مشخصات پروپوزال روش تحقیق و پروژه:
عنوان پروپوزال و پایان نامه : مقایسه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سبک های دلبستگی، ابراز وجود و منبع کنترل در دختران فراری و عادی
قسمت های یک پروپوزال استاندارد: دارد
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
نوع فایل: Word و قابل ویرایش
تعداد صفحات پروپوزال: 23 صفحه
تعداد صفحات پنج فصل کامل پروژه سمینار با فهرست و پرسشنامه ها و منابع فارسی و لاتین : 102 صفحه
فرار از کانون خانواده تعابیر گوناگون دارد. یکی از آنها شکست در همانندی با الگوی رفتار والدین است و تعبیر دیگر آن تمایل شدید استقلال طلبی است که کودک مداخله و امر و نهی و وابستگی را نسبت به خود تحمل نمی کند. فرار کودک از منزل در واقع زیر پا گذاشتن مقررات خانوادگی است و اغلب به علت ترس، خشم یا انتقام جویی در مقابل عوامل مخرب و آشفته ی خانوادگی است که کودک برای مدت کوتاهی مکان های دیگر را به منزل خود ترجیح می دهد (میلانی فر، ۱۳۶۹). بعضی از دختران جوان براساس تخیلات واهی و به تصور اینکه وارد عالم جديد شوند و شهرت جهانی کسب کنند از خانه فرار می کنند، آمار نشان می دهد که ۳۰ درصد دختران جوان به علت راضی نبودن از ازدواج فرار می کنند (میلانی فر، ۱۳۶۹). کارن هورنای، فرار کودکان از منزل را سازو کار دفاعی با واکنشی جبرانی مطرح می کند و آن را نوعی تضاد درونی فردی می داند (لوئیس، ۱۹۵۴).
هارو کس نیز رشد انحراف را در سخت گیری های بیجا و غیر منطقی بزرگسالان و لوئلاکول میل به رهایی از قید و بندهای خانواده و تمایل به فرار از زیر فشارهای خانوادگی و اجتماعی را در این ناهنجاری اجتماعی مطرح می نماید (صمدی راد، ۱۳۸۱). فرار از خانه در میان دختران و پسران متفاوت است. به عبارت دیگر پسران تا سن خاصی فراری محسوب می شوند و از ۱۲ سالگی به بعد عمل فرد فرار تعریف نخواهد شد. چه بسیار پسرانی که در این سن مشغول به کار هستند و با خانواده ی خود یا ارتباط دارند یا ندارند، اما فراری محسوب نمی شوند (بیتس، ۱۹۷۰). کودکان خیابانی به طور خاص به گروهی از کودکان اطلاق می گردد که تمام یا بخش اعظم از اوقات خود را در خیابان ها می گذرانند.
عبارات متعددی در مورد کودکان خیابانی وجود دارند. به عنوان مثال گامين (بچه شیطان و چینجز (بچه ساس) در کلمبياء مارجینامن (بچه حاشیه ای در برزیل، رزیستولروس (باغبان کوچک) در هندوراس، استریت کتز (بچه گربه ها در آمریکا، اسکو کیئنری (فرفره) در ایتالیا، بوی دوی (بچه های خاکی) در ویتنام، سایکومان (بچه ناقلاها) در رواندا، بوسنیز (پشه ها) در کامرون، ملاپایپ (خوینده های لوله) در بخش هایی از آفریقای جنوبی، این عبارات بیانگر رفتارهای فردی - اجتماعی این کودکان، نگرش هر جامعه نسبت به آنها و روند رو به گسترش این پدیده اجتماعی است. طبق آمار و ارقام اعلام شده شمار کودکان خیابانی بیش از ۱۴۵ میلیون نفر می باشد و از این تعداد، حدود ۲۰ هزار نفر در تهران زندگی می کنند.
متأسفانه این آمار و ارقام روند صعودی دارد. تعریف فوق الذکر به طور اعم شامل کلیه کودکانی است که تمام اوقات خود را در خیابان ها به سر می برند و هیچ گونه تماسی با خانواده های خود ندارند، افرادی که با خانواده های خود تماس دارند، افراد بدسرپرست، افراد تک سرپرست، افراد مجهول الولی و بالاخره افراد متواری می باشند. نظر به اینکه تمامی کودکان خیابانی افراد بی خانمان بوده و اکثریت قریب به اتفاق آنها را متواریان تشکیل می دهند. آخرین تحقیقات در آمریکا نشان می دهد که امروزه فرار از خانه به صورت یک بحران معمول در زندگی بسیاری از خانواده های امریکا درآمده است و سالانه بیش از ۱ / ۳ میلیون کودک از خانه های خود فرار می کنند و درصد قابل توجهی از این افراد را دختران تشکیل می دهند. یکی از آسیب های اجتماعی که به صورت روزافزون و جدی جامعه ی ما را تهدید می کند، گسترش سریع پدیده می فرار در بین دختران است که به دلایل مختلف، بخشی با تمامی اوقات خود را در خیابان ها و یا مأمنی به جز آغوش گرم خانواده سپری می کنند.
این پدیده معلولی چندملیتی است که ریشه می آن را می توان در فقر، طلاق، جدایی های عاطفی والدین، رفاه و آزادی بیش از حد، تعرض جنسی اطرافیان، اعتیاد، شکاف بین نسل ها و اختلاف فرزندان و والدین جست و جو کرد. پدیده ی فرار یکی از مبرم ترین فرایندهای سوء رفتار و فقدان پایگاه سالم اجتماعی و رعایت نکردن و تأمین نیازهای اولیه ی روانی و جسمانی دختران است. این معضل نوظهور نیست و در هر جامعه ای که به نوعی با آسیب ها و ناهنجاری ها دست به گریبان است، بروز می کند و به دنبال خود انواع جرایم و انحرافات اجتماعی را یدک می کشد. ماهیت فرار را می توان نوعی سازو کار دفاعی با نوعی واکنش حیات بخش و جبرانی خوانند که آدمی برای نجات و رهایی خود از رنج ها به آن تن در می دهد.
پناه بردن نوجوان به خیابان به علت رهایی از رنج و آلام درون منزل را کارل هورنای نوعی تضاد درونی فرد می داند. تضاد به این معنا که از یک طرف جوان خواهان استقلال و از طرف دیگر خواهان همبستگی است. حل نشدن این تعارض باعث می شود که او راهی جز فرار و مأمنی ایمن تر از آن نیابد، هر چند اگر نوجوان توان مقاومت را در خود می یافت که این دو را در محیط خانه و مدرسه تلفيق کشد تن به فرار نمی داد. فرار را می توان نوعی اختلال رفتاری دانست که در رابطه با واکنش های سازگار خود را به صورت آشفته نشان می دهد (دانش، ۱۳۷۴). فرار جوانان از خانه و خانواده به شکل های مختلف صورت می گیرد.
گریز از محیط و منطقهی سکونت اولیه همچون منزل و پناه بردن به خانه ی دوستان اعم از پسر و دختر و یا فرار به سوی شهر و شهرستان های بزرگ تر. بنابراین، فرار ممکن است درون شهری یا برون شهری انجام گیرد و از نظر زمانی به بلندمدت و کوتاه مدت تقسیم شود. فرار در واقع پاسخی است به یک موقعیت دردناک و نجات از آزردگی ها، دور شدن از تعارضها، حقایق، انکار واقعیت های تلخ زندگی مثل اعتیاد به مواد مخدر و الکل، افراط در شهوت رانی و یا پشت پا زدن به ضوابط و مقررات و تن دادن به آلودگی ها (بیابانگرد، ۱۳۷۸).
بعد از پرداخت ، پروپوزال به همراه پنج فصل پایان نامه همین پروپوزال بلافاصله قابل دانلود است.
کد فایل: zp245
