اگر مقالات سایت را کامل بررسی کنید و متغیرها را استخراج کنید می توانید جدیدترین موضوعات پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی و عمومی و همه گرایش های روانشناسی را انتخاب کنید.
متن زیر حاوی متغیرهای مهمی است که برای انتخاب موضوع کمک کننده است :
تفاوت گسترش اثر ثوراندایك و تعمیم پاولف:
گسترش اثر به تأثیر تقویت بر پاسخهای مجاور پاسخ تقویت شده بدون توجه به شباهتهای این پاسخها با پاسخ تقویت شده اشاره می کند در گسترش اثر عامل مهم مجاورت است. تعمیم توان افزایش یافتة محرکهای وابسته به محرکی که عملاً پیش از تقویت رخ داده است را در ایجاد CR توصیف می کند.
در تعمیم شباهت عامل مهم است نه مجاورت.
تمییز: عکس تعمیم، تمیز است. تمیز به تمایل جاندار به پاسخ دادن به دامنة محدودی از محرکها یا تنها به آن محرکی که در ضمن شرطی شدن به کار رفته است اشاره می کند.
تمییز را می توان به دو طریق ایجاد کرد شرطی كردن دراز مدت و تقویت تفكیكی. اگر چندین بار CS و UCS با هم همراه شوند تمایل به پاسخدهی به محرکهای وابسته به CS اما نه همانند آن، کاهش می یابد به گفتة دیگر اگر حداقل دفعات لازم CS و UCS برای ایجاد CR به کار رود در ضمن خاموشی تمایل نسبتاً نیرومندی در ارگانیسم برای پاسخ دادن به محرکهای وابسته به CS وجود خواهد داشت.
یعنی میزان قابل ملاحظه ای از تعمیم دیده خواهد شد اما اگر جریان شرطی شدن ادامه یابد، در ضمن خاموشی تمایل برای پاسخ دادن به محرکهای وابسته به CS کاهش می یابد بنابراین می توان از راه کنترل مقدار شرطی شدن تعمیم را کنترل کرد. راه دوم روش تقویت تفکیكی است. یعنی نوع محرک خاص و تقویت کنندة خاصی را ارائه دهیم که ارگانیسم به غیر از این تقویت كننده پاسخ ندهند.
رابطة بین CS و UCS:
دو نکته کلی باید در این رابطه ذکر شود: برای ایجاد شرطی شدن با حداکثر سرعت بین ارائه CS و UCS یک فاصلة بهینه وجود دارد. تعدادی پژوهشگر یافته اند که اگر CS نیم ثانیه پیش از UCS روی دهد شرطی شدن با حداکثر سرعت اتفاق می افتد.
فاصلة بهینة CS و UCS برای وقوع سریع شرطی شدن به عوامل زیادی وابسته است برای مثال بعدها که پژوهشهای مربوط به بیزاری از مزه را مرور می کنیم خواهیم دید زمانی که تأخیر بین CS و UCS چندین ساعت است پدیده ای شبیه به شرطی شدن رخ می دهد همچنین موقعیتهایی وجود دارند که در آنها CS در فواصل زمانی بهینه (نیم ثانیه) پیش از UCS رخ می کند اما هیچ نوع شرطی شدنی اتفاق نمی افتد.
نکتة دوم به نکتة اول وابسته است. اگر Cs پس از ارائة UCS معرفی شود شرطی شدن با دشواری زیاد انجام می گیرد و حتی گاه غیرممکن به نظر می رسد. به این شرطی شدن وارونه می گویند.
تببین این نکته این است که CS باید برای جاندار خاصیت خبررسانی داشته باشد تا اینکه شرطی شدن رخ دهد. آشکار است که CS ارائه شده بعد از UCS نمی تواند برای جاندار به عنوان چیزی که وقوع UCS را علامت می دهد مورد استفاده قرار گیرد. این نکته در موقعیتی که CSها تکراری یا غیرقابل اطمینان هستند نیز صادق است.