با وجود این که بهترین تحقیقات علی در چارچوب طرح های تمام آزمایشی انجام می شود، اما اکثر تحقیقات حوزه آموزش که نیاز به استنتاج علی دارند،
نمی توانند به صورت تمام آزمایشی انجام شوند، زیرا در آنها انتساب تصادفی مشارکت کنندگان به دو گروه آزمایشی و کنترل امکان پذیر نیست یا نسبت به گروه کنترل یا مقایسه، اطمینان وجود ندارد.
به علاوه، بیشتر طرح های تمام آزمایشی از این جهت که نیاز به آموزش محیطی و نظارت بر اجرای صحیح آن وجود دارد، پرهزینه هستند.
در این مورد، برای اعمال کنترل کافی روی تهدیدات اعتبار تحقیق، می توان از طرح های تحقیق شبه آزمایشی استفاده کرد.
چندین نوع طرح شبه آزمایشی وجود دارد که به نظر می رسد برای انجام تحقیق پایان نامه شما سودمند باشد.
تصور بر این است که طرح های تحقیق آزمایشی بهترین نوع تحقیق کمی می باشند.
تعداد کمی از پایان نامه های حوزه آموزش با استفاده از طرح تمام آزمایشی انجام شده است، بنابراین، اگر فرصت انجام چنین مطالعه ای را دارید، استفاده از آن فرصت برای دوره تحصیلی تان مزایایی را دربر خواهد داشت.
طرح تجربی این امکان را به شما می دهد تا مشخص کنید که آیا یک برنامه یا یک رفتار، علت ایجاد یک نتیجه است و در چنین موردی، باید روایی درونی قوی داشته باشید.
طرح تجربی مستلزم دستکاری حداقل یک متغیر مستقل و سعی در ثابت نگه داشتن دیگر متغیرها به جز متغیر وابسته است.
اساس یک طرح تمام آزمایشی، انتخاب تصادفی از جمعیت مورد نظر و انتساب تصادفی آنها به گروه های کنترل و تیمار (رفتار) است.
کوک و کمپل (1979) به طور مشخص ده نوع طرح آزمایشی را ذکر کرده اند که از روش انتساب تصادفی افراد به گروه های کنترل و رفتار استفاده می کنند.
گروه کنترل ممکن است هیچ رفتاری را دریافت نکند، یا رفتار استاندارد یا نمونه را دریافت نماید، مانند دانشجویانی که کلاس انگلیسی پیشرفته را به عنوان زبان دوم (ELS) می گذرانند در برابر کسانی که کلاس های معمولی زبان ELS را می گذرانند.
