در این مقاله بسیار مهم معایب و محاسن روش تحقیق پس رویدادی بیان شده است که دانستن آن در انجام پایان نامه ارشد روانشناسی و علوم تربیتی و در تحقیقات بیشتر رشته های علوم انسانی به کار می آید.

محاسن:

1ـ تحقیق پس رویدادی در کلیۀ مواقعی که امکان آزمایش میسر نیست نیاز پژوهشگر را برآورده می سازد.

برای مثال، پژوهشگر نمی تواند رابطۀ بین استعمال دخانیات و سرطان ریه را به صورت آزمایشی مورد پژوهش قرار دهد.

2ـ این روش اطلاعات مفیدی در مورد ماهیت پدیده ها به همراه دارد، چه عاملی به چه عامل و تحت چه شرایطی همراه است به این دلیل تحقیق پس رویدادی یک وسیلۀ اکتشافی باارزش به حساب می آید.

3ـ استفاده از روش های آماری نسبتاً قوی در اکثر موارد این روش را قابل دفاع می سازد.

4ـ این روش در برخی از جهات و در موقعیت های معین مفیدتر از روش آزمایشی است. به ویژه در زمانی که تحقیق آزمایشی موجب تصنعی یا ساختگی شدن پژوهش می شود.

5ـ این روش برای کشف روابط ساده علّت و معلولی به دلیل صرفه جویی در وقت، هزینه و نیروی انسانی مناسب تر است.

6ـ از این روش می توان به طور مقدماتی برای آزمون فرضیه استفاده کرد و نتایج به دست آمده از آن در شرایط خیلی دقیق و کنترل شده به صورت آزمایشی مورد پژوهش قرار داد.

معایت و محدودیت ها:

1ـ مشکل فقدا کنترل بطور مستقیم موجب می شود که پژوهشگر نتواند متغیر مستقل را دستکاری کرده و آزمودنی ها را به صورت تصادفی انتخاب کند.

2ـ نمی توان بطور مطمئن دریافت که تحقیق در برگیرندۀ عوامل علّی است یا حتی آن ها را شناسایی کرده است.

3ـ این امکان وجود دار که هیچ عاملی واحدی علّت نباشد.

4ـ یک پیامد خاص ممکن است در موقعیت های متفاوت نتیجۀ عوامل مختلف باشد.

5ـ زمانی که یک رابطه کشف گردد به سختی می توان تعیین کرد که کدام علّت است و کدام معلول. به عبارت دیگر مشکل علیت معکوس باید مورد توجه قرار گیرد.

6ـ رابطۀ بین دو عامل ممکن است لزوماً علّت و معلولی نباشد.

7ـ تقسیم بندی آزمودنی ها به دو گروه گسستۀ دو ارزشی می تواند مشکل ساز باشد.

8ـ نتایج این پژوهش اغلب برپایۀ یک نمونه یا حوادث محدود استوار است.

9ـ این روش اغلب از جدا کردن یک عامل از عوامل دیگر واقعاً مهم و تأیید این که وقایع دارای علّت چندین گانه هستند، عاجز است.

10ـ عده ای اعتقاد دارند این روش بیش از اندازه انعطاف پذیراست.

11ـ مشکل تفسیر و خطر عدم رعایت مفروضه ها در اجرای متغیرهایی که در گذشته اتفاق افتاده اند، نمی توان گفت چون X قبل o اتفاق افتاده پس x لزوماً علّت o است.