مفهوم سلامت روان شامل احساس دروني خوب بودن و اطمينان از كارآمدي خود، اتكاء به خود، ظرفيت رقابت، وابستگي بين نسلي و خودشكوفايي توانایي هاي بالقوه فكري و هيجاني و غيره مي باشد. البته با در نظرگرفتن تفاوت هاي بين فرهنگ ها، ارائه تعريف جامع از سلامت روان غيرممكن مي نمايد. با وجود اين، بر سر اين امر اتفاق نظر وجود دارد كه سلامت روان چيزي فراتر از نبود اختلالات رواني است و آنچه مسلم است اين است كه حفظ سلامت روان نيز مانند سلامت جسم حائز اهميت است (شاکری نیا، 1391). بر اساس اساسنامه سازمان جهانی بهداشت، سلامت که عبارت است از رفاه کامل و نه فقدان بیماری تنها به سلامت جسمی محدود نمی شود، بلکه با جنبه های روانی و اجتماعی زندگی بشری نیز در پیوند است (جزایری، 1381).
کرسینی (1999؛ به نقل از بهادری خسروشاهی و هاشمی نصرت آباد، 1390) سلامت روانی را حالت ذهنی همراه با سلامت هیجانی نسبتاً رها شده از نشانه های اضطراب و ناتوانی در برقراری روابط سازنده، مقابله با خواسته ها و محرک های تنیدگی زای زندگی تعریف کرده است. کمتر خانواده ای را می توان یافت که با اختلالات روانی روبرو نشده و یا در یک دوره دشوار به کمک و مراقبت نیازمند نشده باشند. با وجود این خود را ناآگاه نشان می دهیم و این حقایق را نادیده می گیریم و یا انکار می کنیم. شاید به این دلیل باشد که ما از بهداشت روان اطلاعات کافی نداریم که در مورد آن صحبت کنیم. به بیان دیگر نمی دانیم چه تعداد از افراد نیازمند به دریافت خدمات از این کمک ها بی بهره-اند (بروتلند، 1381).
بهداشت روان با جنبه های رفتاری و عاطفی زندگی روزمره و همچنین روابط میان افراد که می تواند بر روی کیفیت زندگی تاثیر مثبت یا منفی داشته باشد، هم پیوند است. افزون بر این بهداشت روان با گسترش خانواده های مستحکم تر که از پیوندهای نزدیک تر برخوردارند و می توانند فرزندانی شاد تربیت کنند، رابطه مستقیم دارد. هدف بهداشت روان توسعه جوامعی است که ملاک احترام در آن ها توانایی های فردی و میزان کمک و حمایت از یکدیگر است (جزایری، 1381).
بيماري افسردگي چهارمين مشكل فراگير بهداشتي اعلام شده از طرف سازمان بهداشت جهاني است و شدت ناتوان كنندگي آن قابل مقايسه با 8 بيماري عمده ي طبي مزمن مي باشد، پيامد وجود اين بيماري در مبتلايان به بيماري قلبي، وخيم شدن حالت جسمي و روحي آن ها است (سبزمكان، هزاوهئي، حسن زاده و ربيعي، 1388).
تعریف سلامت روان سازمان بهداشت جهاني سلامت را به صورت بهزيستي كامل فيزيك، رواني و اجتماعي تعريف مي كنند نه صرف فقدان بيماران و ناراحتي سلامت در ديدگاهي كلي نگر از جنبه هاي رواني، اجتماعي و فيزيكي مورد توجه قرارگرفته و رابطه آن با محيط نيز مدنظر قرار مي گيرد (كارسون، 2007).
سازمان بهداشت جهانی در تعریف دیگری، بهداشت روانی را بر اساس جنبه های زیستی و اجتماعی تعریف می-کند. به نظر سازمان بهداشت روانی برای فرد استعداد ایجاد روابط موزون با دیگران و استعداد شرکت در تغییرات محیط اجتماعی و طبیعی با استعداد کمک به تغییرات به شیوه سازنده قائل است. هچنین بهداشت روانی ایجاب می کند که بین تمایلات غریزی فرد هماهنگی وجود داشته باشد. در این تعریف هیچ اشاره-ای به بیماری نشده است (ابراهیم ، 2005). سلامت روانشناختي نيز تعريفي است كه دانشمندان روان شناسي و علوم اجتماعي و رفتاري در مورد كارآمدي و عملكرد روانشناختي متناسب انسان ارائه كرده اند (بهادرخان، 1388).
