سرفصل مطالب این مقاله مبانی نظری :
توجه چیست؟ -توجه انتخابی -نگاه گردن و گوش دادن انتخابی -انواع توجه --پایه های عصب شناختی توجه --عوامل موثر در دقت و توجه عوامل خارجی- تغییر- تکرار- قدرت محرک- اختلاف یا تضاد- تازگی و ناگهانی- ب) عوامل روانی- عادت- آمادگی- احتیاج های اساسی- رغبت- تلقین- روش‌هایی برای تـقویت حـافظه حـافظه‌سازها- روش تقطیع و فراخنای حـافظه- روش تصویرسازی ذهنی و رمزگردانی- روش مکان‌ها- روش واژه کلید- روش بسیط معنایی در بهسازی حافظه- روش استفاده از بـافت در بـهسازی حـافظه- روش سازمان‌دهی در بهسازی حافظه- روش تمرین بازیابی در بـهسازی حـافظه- روش پس ختام- تمرینات مربوط به پرورش حواس به منظور افزایش میزان توجه و تمرکز- پرورش حس بینایی- پرورش حـس شـنوایی- پررش حس لامسه- -مروری بر پیشینه پژوهش -پژوهش های داخلی -پژوهش های خارجی
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل
تعریف توجه و دقت
توجه یعنی حالت روانی که در آن انرژی های جسمی محدود است، و نیروهای روانی و کارکردهای ذهنی بسیج می شوند تا یک موضوع را بشناسند و با پاسخ مناسب آن را برآورده کنند. «تمرکز ذهن بر یک موضوع خاص است، یا احساس در شدیدترین و روشن ترین آن است و تجلی تمایل ذهن به ارضای احساس با بیشترین میزان ممکن دانش است.
توجه همچنین یک «فرایند انتخابی محرک است که اولین گام در شناخت همان طور که تعریف می شود» یک فرایند شناختی زودهنگام است. از طریق موارد بالا می توان گفت که توجه تحت تأثیر شرایط جسمی و روانی قرار می گیرد و کانالیزه ای از انرژی های ذهنی در موضوع مورد توجه وجود دارد و هدف آن کمک به فرد برای به دست آوردن بزرگترین میزان اطلاعات است. توجه همچنین به عنوان یک فیلتر برای محرک های دریافت شده توسط اندام های حس، انتخاب برخی و غفلت از دیگران عمل می کند.
وقتی می گویید «توجه یک فرایند شناختی بزرگ شده است» به این معنی است که توجه مربوط به شناخت است. در وسط بین حس و ادراک قرار دارد. در گام اول محرک ها حس می شوند و نقش توجه در مرحله دوم می آید، زمانی که فرد به برخی توجه می کند و دیگران را نادیده می گیرد و در مرحله سوم ادراک این محرک ها را تفسیر می کند و به آن ها معانی می دهد و در این مرحله فرایند رمزنگاری اطلاعات، یا کدگذاری آن را انجام می دهد و سپس برای دوره ای که ممکن است طولانی تر یا کوتاه تر باشد در حافظه نگهداری می شود.
توجه همچنین یکی از مهم ترین فعالیت های روانی کمک کننده به فرایند حافظه است. بدون اینکه توجه خود را بر روی مطالب خوانده شده متمرکز کند، قادر نخواهد بود آن را به وضوح درک کند و بدون توجه، فرد نمی تواند مطالب را به گونه ای حفظ کند که او را قادر سازد تا آن را برای دوره های طولانی نگه دارد، یا زمانی که به آن نیاز دارد، آن را بازیابی کند. در اینجا پرسش بسیار مهمی مطرح می شود: چگونه می توان توجه خود را بر محرک خاصی متمرکز کرد؟
روانشناسان برای اینکه بتوانیم توجه خود را بر روی یک محرک متمرکز کنیم، معتقدند مجموعه ای از عوامل عینی وجود دارد که توجه و درجه تمرکز آن را تحت تأثیر قرار می دهد. دانشمندان این عوامل را در دو دسته خلاصه می کنند: عوامل خارجی مربوط به محرک . عوامل ذهنی مربوط به فرد مشاهده شده . عوامل مربوط به محرک مانند اینکه یک محرک چقدر ثابت یا تغییر می کند، یک محرک متغیر جذاب تر از محرکی است که با همان سرعت تکرار می شود. همچنین توجه به محرک های قوی، محرک قوی قابل توجه تر از محرک ضعیف است و هر چه شدت وضوح محرک بیشتر باشد، احتمال جلب توجه بیشتر است. صفحه رنگی روشن دانش آموزان را هل می دهد تا بیش از صفحه تاریک به آن توجه کنند. توجه نیز تحت تاثیر حرکت، اندازه و تمایز قرار می گیرد، چرا که محرک های متحرک قابل توجه تر از محرک های ایستا هستند. و همچنین مورد برای محرک های بزرگ آنها قابل توجه تر از محرک های کوچک, و به عنوان محرک به طور مشخص متفاوت از آنچه در اطراف آن است توجه گرفتن.
عوامل ذهنی که مربوط به فرد مشاهده شده مانند انگیزه، آمادگی، عادت، استراحت و خستگی، انگیزه ها، خواسته ها و نیازها نقش بزرگی در هدایت توجه فرد به سمت محرک های خاصی ایفا می کنند. به عنوان مثال وقتی دانش آموزی در حال نزدیک شدن به امتحان است، بیشتر به موضوعاتی که می خواند توجه می کند و به درک و درک سریع می رسد. به همین ترتیب، هنگامی که فرد انتظار دارد در زمان خاصی اتفاقی بیفتد، زمانی که زمان آن تعیین می شود، بیشتر به آن چیز توجه می کند. عادت نقش بزرگی در جلب توجه دارد، بنابراین هنگامی که فرد به پاسخ های خاصی به محرک های خاصی استفاده می شود، این محرک ها قابل توجه تر هستند. مثلاً کسی که به زبان عربی صحبت می کند، هنگام گوش دادن به یک جمله به زبان عربی در حین دیالوگ در یک فیلم خارجی، بیشتر به آن جمله توجه می کند. بیش از حد: خستگی شدید منجر به ناتوانی در تمرکز توجه می شود و فرد بهتر است زمانی که استراحت می کند بتواند توجه را متمرکز کند....
رابطه بين توجه و ادراک آگاهانه در روان شناسی
آیا توجه برای آگاهی در روانشناسی ضروری است؟
توجه یکی از فرایندهای مهمی است که به فرایندهای هوشیاری کمک می کند تا پیشرفت خود را در انجام وظایف مورد نیاز آن ها دنبال کنند، چرا که آگاهی ظاهری با آگاهی از دسترسی متفاوت است و هر یک از آن ها ممکن است به مکانیسم های توجه متفاوتی وابسته باشند.
رابطه بين توجه و ادراک آگاهانه در روان شناسی
در حالی که پردازش نظریه ها و نظریه ارتباط بین توجه و ادراک آگاهانه در چند سطح واگرا می شود، نقطه مرکزی درگیری بین آن ها ممکن است روابط پیشنهادی بین توجه و ادراک آگاهانه باشد، اگرچه این دو نظریه تقریباً بحث برانگیز هستند، اما اصطلاحات توجه و آگاهی از ابتدا برای تعریف در عمل مهم هستند، چرا که ما به توجه به معنای گسترده تر به عنوان فرایند انتخاب زیرمجموعه ای از اطلاعات حسی موجود برای پردازش ترجیحی اشاره می کنیم.
این شامل هر دو توجه از بالا به پایین است، به معنی داخلی و پایین به بالا. خارجی، و همچنین توجه به مکان های فضایی، ویژگی های حسی، لحظات زمانی یا اشیاء کاملاً ادراکی، به طوری که اصطلاح آگاهی برای اشاره به حالتی استفاده می شود که در آن محتویات می توانند خود آزمایش شوند، و درک آگاهانه و ادراک حسی به تجربه ذهنی محتوای مبتنی بر حسی اشاره دارد، بنابراین این تعریف متمایز از حالت های فعال برانگیختگی مانند کما در مقابل بیداری باقی می ماند، که لازم است اما نه به اندازه کافی برای تجربه محتوای آگاهانه.
اگر درک آگاهانه می تواند در غیاب توجه رخ می دهد آن را حس می کند که پردازش تکراری محلی ظاهر می شود در اوایل قبل از تخصیص توجه در قشر حسی محلی بدون ورودی از شبکه های توجه جلو آهیانه, علاوه بر این, از توجه لزوما یک فرایند انتخابی است, پیش از محتوا تنگ آگاهی در حال حاضر ممکن است غنی و فنوتيپی گسترده.
جدایی مضاعف بین توجه و هوشیاری به تازگی پیشنهاد و دفاع شده است، چرا که این دیدگاه اظهار می دارد که توجه می تواند پردازش حسی را حتی در غیاب ادراک آگاهانه اصلاح کند و تجربه آگاهانه می تواند در غیاب توجه رخ دهد و بر خلاف این دیدگاه جدایی واحدی بین توجه و آگاهی پیشنهاد شده است و با توجه به این موقعیت در حالی که توجه می تواند پردازش حسی را بدون در نظر گرفتن اینکه محرک آگاهانه آگاه است یا نه اصلاح کند، ادراک آگاهانه نیاز به توجه دارد.
به عبارت دیگر توجه و هوشیاری فرایندهای روانی متمایزی هستند و در حالی که توجه می تواند مستقل از هوشیاری عمل کند، عکس آن چنین نیست، چرا که توجه به آگاهی ضروری است، که از آن نظر سومی نیز پیشنهاد شده است که علیه هر نوع اختلاف استدلال می کند، يعنی آگاهی توجه است.
شواهدی برای ارتباط بين توجه و ادراک آگاهانه در روانشناسی
اگر چه رابطه بین توجه و ادراک آگاهانه همچنان یک موضوع عمده بحث و باز به بررسی آینده است، شواهد فعلی به نفع دیدگاه جدا شدن فردی است، که فرضیه کاری ما فرض می کند که حداقل نوعی توجه برای انواع شناخت آگاهانه لازم است، با این حال این دیدگاه لزوماً مترادف با تئوری های آگاهی نیست بلکه تنها برای دسترسی است و هنوز هم می توان جنبه های خاصی از تئوری های ادغام را با این اصل کلیدی تئوری های درمان ادغام کرد.
تمایزی بین آگاهی دسترسی و آگاهی بی اندازه پیشنهاد شده است، جایی که آگاهی دسترسی به تجربیاتی اطلاق می شود که توسط سیستم های شناختی رفتاری خوانده می شوند و به همین دلیل به راحتی توسط مردم گزارش می شوند و از سوی دیگر آگاهی گسترده به خود تجربه های ذهنی اشاره دارد، صرف نظر از اینکه به آن ها دسترسی داشته باشد، به یاد بیاورد یا گزارش شود یا نه و ممکن است نیاز به حالت تار مانند آگاهی و توجه عظیم داشته باشد.
کدام یک از این دیدگاه ها با شواهد تجربی کنونی قوی تر حمایت می شود؟ در سال ۲۰۱۲ هنگامی که برخی از روانشناسان از دیدگاه تحلیل فردی دفاع کردند و بسیاری از استدلال های معتبر باقی ماندند و شواهد هنوز در هم آمیخته است، در طول ۶ سال گذشته، با این حال، حمایت رو به رشد از دیدگاه تحلیل ناپذیر یکی است، به این معنا که نوعی توجه برای آگاهی لازم به نظر می رسد، حتی اگر آگاهی بتواند در غیاب انواع خاصی از توجه به وجود بیاید.
به عنوان مثال دو مطالعه جداگانه نشان داده اند که حتی چیزهای به ظاهر اساسی مانند درک اساس یک صحنه یا تشخیص حیوانات در یک عکس را می توان با قرار دادن خواسته های کافی بر روی توجه منتشر فرد مختل کرد و در این شرایط بیش از نیمی از افراد در این مطالعات ناخواسته نسبت به طبیعت صحنه یا حضور حیوانات در تصاویر طبیعی کور بودند.
به همین ترتیب، با وجود ادعاهایی که برخی آمار خلاصه بصری را می توان آگاهانه در غیاب توجه هدایت شده آزمایش کرد، همین برداشت های جمعی به طور کامل توسط اکثریت مردم زمانی که توجه بیشتر قابل مالیات بود، و در همان نرخ ورین کوری غیرعمدی محرک های خاص، مانند چهره ها یا نام خود فرد، گزارش شده است که در مطالعات بعدی از قدرت حدود 50٪ کوری غیرعمدی به تصاویر چهره، از جمله چهره فرد کاهش یافته است.
حتی یافته ای که معمولاً مورد استناد قرار گرفت که افراد مورد مطالعه توانستند تمام نامه ها را در مدل کلاسیک اسپرملینگ ببینند، به تازگی به چالش کشیده شده است، پیدا کردن این که وقتی توجه به شدت بر روی یک کار حواس پرتی متمرکز شده بود اکثر مردم نتوانستند متوجه شوند که کل مجموعه شخصیت اسپرملینگ از صفحه نمایش حذف شده است، که در این صورت مردم به اشتباه گزارش دادند که پیام هایی دریافت کرده اند که از نظر فیزیکی در محاکمه قاطع حضور نداشتند.
آیا توجه برای آگاهی ظاهری یا عظیم در روانشناسی ضروری است؟
در بسیاری از موارد مفید است که توجه به عنوان یک منبع یا مکانیسم منسجم به هنگام انتخاب محرک های مرتبط با وظیفه برای پردازش شناختی بیشتر مورد استناد قرار گیرد، با این حال درک معاصر توجه در علوم اعصاب شناختی دقیق تر، پیچیده تر و چند وجهی تر است و اساساً بحث تاریخی در روانشناسی شناختی بین تئوری های زودهنگام و دیرهنگام انتخاب توجه توسط علوم اعصاب شناختی مدرن حل و فصل شده است.
پاسخ به توجه داخلی از بالا به پایین است هر دو resounding و همه چیز را در میان به عنوان مثال توجه فضایی بصری می تواند پردازش حسی را به عنوان اوایل به عنوان 80ms پس از تحریک تغییر دهید، در حالی که توجه مبتنی بر ویژگی می تواند اثر در 100ms اعمال، و توجه وابسته به شی می تواند پردازش بصری به عنوان اوایل به عنوان 150ms تاثیر می گذارد.
علاوه بر این، سیستم های عصبی تخصصی برای تمرکز توجه بر محرک هدف مربوط به وظیفه تبدیل شدن به درگیر در حدود 200-250 میلی ثانیه پس از شروع تحریک, مهمتر از همه, توجه همچنین می تواند محرک های تعدیل وظایف غیر مرتبط در سایت های بدون مراقبت و یا نقاط زمانی و همچنین محرک داشتن ویژگی های بدون مراقبت و یا ویژگی های شی درگیر, از آنجا که در حالی که مفید است برای تعیین اینکه آیا هر نوع توجه لازم است برای شناخت آگاهانه, تحمیل نیاز توجه به آگاهی زمانی که بسیاری از انواع توجه وجود دارد هنوز هم باقی می ماند بسیاری از سوالات باز است.
به عنوان مثال حتی اگر توجه برای آگاهی لازم باشد، ادراک آگاهانه چه زمانی و از کجا سرچشمه می گیرد؟ آیا آگاهی از یک رویداد قابل مشاهده در نقاط اولیه، متوسط، یا دیرهنگام در زمان ظاهر می شود، و آیا در مناطق مغز از راه خلفی، پخش شبکه های نوروآناتومیکال یا به یک مکانیسم اختصاصی پیش پیشانی بومی شده است؟ این فرض که آگاهی به نوعی توجه بستگی دارد، به طور خودکار به معنای نقطه نظر دسترسی تنها به آگاهی نیست.
پیشینه داخلی و خارجی جدید:
دارد
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
27 صفحه
کد:
904 mb
