با مشاهدات، مطالعات و بررسی‌های انجام شده می‌پردازیم به آشنایی با زیورآلات بر‌جا مانده از دوران ورود اسلام به ایران و دوره‌ی سلجوقیان که در موزه‌ی ملی ایران، رضاعباسی و موزه‌ی متروپولیتن نیویورک آمریکا حفظ و نگهداری می‌شوند.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
74 صفحه
کد:
222 mt
در سال 1278 مظفرالدین‌شاه اجازه‌ی حفاری در ایران را به مدت 60 سال به دولت فرانسه واگذار کرد. در سال 1309 بعد از 30 سال مجلس وقت، این قانون را لغو کرد و تصمیم گرفته شد که آثار، بین دو کشور تقسیم شود. بر اساس این قانون 10 شیء نفیس از آثار سیمین و زرین و معماری برای ایران و بقیه‌ی آثار طی تشریفات باستان‌شناسی بین دو کشور تقسیم شد. برای نگهداری این آثار، نخستین موزه‌ی علمی ایران پایه‌گذاری شد که مهندس و طراح آن آندره‌گدار فرانسوی بوده است. کار ساختمان موزه در سال 1312 با معماری حاج عباس قلی خان معمار باشی آغاز و در سال 1315 پایان یافت. ورودی این ساختمان با الهام از ایوان بلند ساسانی در تیسفون می‌باشد. این موزه شامل بخش‌های نمایشگاهی و پژوهشی است و نحوه‌ی چیدن آثار در بخش نمایشگاهی موزه به صورت تقدم تاریخی است. با شروع جنگ تحمیلی ایران، این موزه با نام "موزه‌ی ایران باستان" تعطیل و در سال 1366 با نام موزه‌ی ملی بازگشایی شد (اداره ی کل میراث فرهنگی). در حال حاضر موزه‌ی متعلق به آثار دوره‌ی اسلامی به علت تعمیرات بسته است، در نتیجه آنچه که در این پایان نامه مورد بررسی و توصیف قرار گرفته، 24 اثر از آرشیو موزه و کتاب‌های موجود مربوط به موضوع می باشد.
گردنبندی در موزه‌ی ملی ایران نگهداری می‌شود. این گردنبند از گوی‌های دو مخروطه‌ی شیاردار و از جنس نقره ساخته شده است. مربوط به اوایل دوره‌ی اسلامی، احتمالا دوره‌ی طاهریان و صفاریان می‌باشد. محل کشف آن کرمان و طول آن 30 سانتی متر است (غیبی،1391).
گردنبندی در موزه‌ی ملی ایران نگهداری می‌شود. زیباترین گردنبندی که هنر فلزکاری را در قرن چهارم هجری/ دهم میلادی، دوره‌ی سامانیان نشان می‌دهد. «این گردنبند طلا که از گرگان به دست آمده شامل چند مهره‌ی شیشه ای با روکش مشبک و پنج سکه‌ی دوره ی اسلامی و گوی‌های مشبک طلایی و با آویزی از جای دعا و مجسمه ی پرنده می‌باشد. آویز آن دارای جای دعا و پرنده‌ای، روی سطحی حکاکی و ملیله‌کاری شده، و سکه‌ی آن در وسط، از زیباترین تزیینات این گردنبند است» (غیبی،1391،245). تصویر بر گرفته از آرشیو موزه‌ی ملی ایران می باشد.
