يكي از مهم‌ترين اصول پژوهش در علوم انسانی، چگونگي روش‌مند كردن مطالعات در این حوزه است. در عصر حاضر شناخت قرآن در قالبي روش‌مند نيز توجه بسياري از پژوهشگران را به خود جلب كرده است.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
56 صفحه
کد:
177 mt
نشانه و معنا در گذر از نشانه شناسی ساختارگرا به نشانه-معناشناسی گفتمانی
زبان یا زبان طبیعی همان زبانی است که بر تولد انسان مقدم است، قبل از تولد او وجود دارد و بعد از مرگ او نیز وجود خواهد داشت. زبان طبیعی در مقابل زبان ساختگی قرار می‌گیرد. زبان ساختگی زبانی است که انسان در شکل‌گیری آن نقش اولیه را عهده‌دار است. زبان طبیعی به دلیل قدرت ترکیبی زیادی که دارد، امکان تشکیل نشانه‌ها را در سطح وسیع و نامحدود ایجاد می‌کند و انعطاف‌پذیری قواعد آن نیز آنقدر زیاد است که امکان تولید واحد‌های همنشین را در سطحی بسیار گسترده که آن را " گفتمان" می نامیم، مسیر می سازد. اصولا، از ورای همین زبان طبیعی است که زبان‌های ساختگی شکل می‌گیرند. زبان به نظامی از نشانه‌ها یا مجموعه‌ی قواعد نظامداری اطلاق می‌شود که بنیان زبان طبیعی را تشکیل می‌دهند (شعیری، 1388: 21).
سیر تاریخی زبانشناسی در سه مرحله به ثبت رسیده است. سه دهه با سه کلید واژه وجود دارد: دهه ۷۰-۶۰ دهه ساختارگرایی، دهه ۸۰-۷۰ دهه گفته‌پردازی و دهه تعامل ۹۰-۸۰.
زبانشناسان دهه اول، زبان را در ارتباطات میان فرم‌ها در نظر می‌گرفتند. در این حالت، زبان جدا و مستقل از تولید کننده‌ی آن (گفته پرداز ) مطالعه می شد... آنچه اهمیت داشت توصیف عینی زبان بدون در نظر گرفتن جایگاه افراد و نقش آنان در تولید گفتار بود. شاید به همین دلیل، در بسیاری از مطالعات ساخت‌گرا به عنوان مطالعاتی فنی یا مکانیکی یاد شده است، زیرا روح فردی یا شخصی حاکم بر تولیدات زبانی در نظر گرفته نمی‌شد (شعیری، 1389: 9-10).
