انسان از زمان خلقت خویش برای ارتباط با محیط و پیرامون خود همواره سعی کرده است همه چیز را تحت سیطره ی خود درآورد؛ یکی از مهمترین قدرتهای انسان که سبب تمایز و برتری او بر دیگر جانوران است.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
16 صفحه
کد:
117 mt
تعریف شعر
اشارات صاحبنظران و تعاریف متعدد و مختلف شعر، نشان از اهمیت و ظریف بودن موضوع می باشد. تعاریف و برداشت های مختلف از شعر نشان می دهد که هر یک از زوایای مختلف بدان نگریسته اند و آن را بر اساس هدف خود تعریف کرده اند. بدین ترتیب نمی توان به تعریف خاصی از شعر را بسنده کرد اما برای شناخت بهتر، اظهار نظر صاحبنظران گذشته و حال و تفاوت های موجود میان تعابیر شان، به چند تعریف اشاره می کنیم: صاحب کتاب ارزشمند المعجم فی معاییر اشعار العجم چنین گوید که:«شعر سخنی است اندیشیده، مرتب، معنوی، موزون، متکرر، متساوی، حروف آخرین آن به یکدیگر ماننده.»( قیس رازی، 1314: 147)
همان طوری که ملاحظه می گردد در تعریف شمس قیس به چهار عنصر اندیشه، وزن، قافیه، زبان توجه شده است. در چهارمقاله نیز در مقاله ی شعر و شاعری در باب ماهیت شعر و شاعر چنین نقل شده است که:« شعر صناعتی است که شاعران بدان صناعت، اتّساق مقدّمات موهومه کند و التئام قیاسات منتجه بر آن وجه که معنی خُرد را بزرگ گرداند و معنی بزرگ را خُرد، و نیکو را در خلقت زشت باز نماید و معنی بزرگ را خُرد، و نیکو را در خلقت زشت باز نماید و زشت را در صورت نیکو جلوه دهد و به ایهام، قوبت های غضبانی و شهوانی را برانگیزد تا بدان ایهام، طباع را انقباضی و انبساطی بود و امور عظام را در نظام عالم سبب شود.» ( نظامی عروضی، 1366: 43)
ارسطوشعر را زاييده ي دو نيرو مي داند كه يكي غريزه ی محاكات است و ديگري خاصيّت درك وزن و آهنگ. (ارسطو، 1353: 23) از زمان ارسطو تا حال فيلسوفان، انديشمندان، شاعران و منتقدان كوشيده اند تا به گونه اي شعر را تعريف كنند. حقيقت اين است كه هيچ يك از تعريف ها كامل، جامع و مانع نيست و تنها درباره ي برخي از گونه هاي شعر، صادق است. علّت اين امر را باید در تحوّل و تكامل انديشه و دانش و نيز باور داشت مردم جستجو كرد. تعريفي كه در زمان ارسطو درباره ي شعر معاصر وي در يونان صادق بود، نمي تواند به طور كامل درباره ي شعر معاصر فارسي و حتّي شعر قرن دهم هجري مصداق پيدا كند. تعريف افلاطون و نيز نيچه از شعر، همانند تعريف خواجه نصيرالدّين طوسي يا شمس قيس رازي، تنها درباره ي شعرهايي صادق است كه مدّ نظر آنان بوده است.