برای تحلیل و بررسی تفاوتها و تشابهات میان متون روایی و دراماتیک ابتدا باید الگوی ارتباطی این دو گونه از متن را با هم مقایسه کنیم.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
34 صفحه
کد:
102 mt
داستان و طرح
داستان شالوده و اساس تمامی متون دراماتیک و روایی است. داستان را از نظر ساختاری میتوان حاصل سه عنصر 1.عامل انسانی 2. بعد زمانی (که بیانگر گذشت زمان و پیشرفت وقایع است) و 3. (بعد فضایی که القاگر حسی از فضاست)، دانست.
از زمان بوطیقای ارسطو تمامی منتقدان در اینکه داستان کلان ساختار تمامی متون دراماتیک است متفق القول بودهاند. در این جا ما داستان را به عنوان موضوع چیزی که به عنوان نمایشنامه ارائه می شود در نظر میگیریم نه آنچه که در نمایشنامه ارائه می شود. منظور این است که به عنوان مثال چند متن دراماتیک مختلف میتوانند مبتنی بر داستانی واحد باشند و یا اینکه یک داستان واحد میتواند در اغلب متونی از طریق رسانههای مختلف ارائه شود. در اینجا تمایزی که میان داستان به عنوان موضوع عرضه داشت و آنچه در عمل عرضه میشود، برگرفته از نظریه روایت شناسان کلاسیک (به خصوص فرمالیست های روس) در قائل شدن تفاوت میان داستان و طرح است.
داستان عبارت است از« توالی تنظیم شدهی رویدادها و اتفاقات بر حسب ترتیب زمانی صرف. » (فیستر، 1387: 261). در حالیکه طرح داستانی مستلزم در نظر گرفتن عناصر ساختاری همچون روابط علی است: « در نظریه ادبی انگلیسی – امریکایی این متمایز با تمایز میان "Story" (داستان) و "plot" (طرح) که به طور مشخص در پیوند با نظریه رمان بسط و تکامل یافته است، تناظر دارد. در تمایز مورد اشاره، این نکته تصریح میشود که "داستان" زنجیرهای از رویدادهاست که از نوعی "توالی زمانی" تبعیت میکنند، اما آنچه طرح را تعیین میکنند، علاوه بر موارد بالا یک عنصر اضافی دیگر یعنی علیت است.» (همانجا).