در تعریف گردشگری باید دقت شود که هر دو بعد تقاضا (گردشگر) و عرضه (مقصد و ساکنان) مورد تعریف قرار بگیرند. تعاریفی که تنها بر مبنای بعد عرضه گردشگری شکلگرفتهاند.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
59 صفحه
کد:
90 mt
مصرف نمادین (چشمانداز جامعهشناختی به مصرف)
براون (1992) معتقد است مردمشناسان و جامعهشناسان در دهه اول قرن 19 به شیوههایی علاقهمند شدند که مصرف را در جامعه و در زمینههای اجتماعی و فرهنگی توضیح میداد. اکثر متون علوم اجتماعی نشان میدهد که مصرف کالا بیش از اینکه با توجه به کارکرد آن صورت بگیرد بر اساس شرایط اجتماعی و معانی زمینهای تعیین میشود. وبلن این موضوع را نخستین بار در سال 1899 در مورد معانی نمادینی که در پس مصرف نهفته است اظهار کرد. بدریلارد (1998) معتقد است مصرف فقط استفاده از اشیا و خدمات نیست بلکه بیش از آن نشانه هویت شخصی و اجتماعی است و تصویری که از یک شیء نشان داده میشود معمولاً از سودمندی آن اهمیت بیشتری دارد.
ادواردز (2000) دراینباره بیان میکند که این خط فکری از گذشتهای ریشه میگیرد که در آن درجات مصرف و سطوح آن نشانهای از موقعیت اجتماعی و تمایز طبقات بود؛ بنابراین مصرفگرایی با هویت اجتماعی و تصویری که فرد از خود داشت مرتبط شد. سولومون میگوید امروزه تسلط خرید فراغتی به این دلیل رخداده است که مصرفکنندگان واقعیت اجتماعی خود را بر اساس نمادگرایی کالا و تصویری که به دیگران ارائه میکنند، بنا میکنند (تیموتی،1388: 21). در واقع افراد از محصولات استفاده میکنند تا به واسطه آن هویت و شخصیت خود را به خودشان و به دیگران یادآوری شوند (والندورف وآرنولد ،531:1988).
رقابت بین مقصدهای مختلف برای جذب گردشگر بیشتر موجب گردیده تا بررسی رفتار مصرفکنندگان و الگوهای مصرفی آنها بیشازپیش موردتوجه برنامهریزان و بازاریابان قرار گیرد. سرعت تغییرات در محیط اجتماعی و فرهنگی و پیدایش نیازهای مختلف گردشگری ضرورت بررسی مداوم رفتار گردشگران را مورد تأیید قرار میدهد. در چنین فضایی داشتن درک صحیح از مصرفکنندگان و فرایند مصرف در گردشگری، مزیتهای متعددی را در بر خواهد داشت. این مزیتها شامل: کمک به مدیران جهت تصمیمگیری، تهیه یک منبع شناختی از طریق تحلیل رفتار گردشگران و کمک به عرضهکنندگان برای طراحی و ارائه محصولات متناسب با تقاضای روز گردشگری است