سابقه نمایش در ایران به زمان هایی بسیاردور رسیده و سابقه ای بس طولانی دارد. در طول سالیان درازی که از عمر نمایش ایرانی می گذرد.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
54 صفحه
کد:
56 mt
خلاصه ای از شرایط سیاسی اجتماعی برهه زمانی نگارش نمایشنامه های متقدم
میرزا فتحعلی آخوندزاده و میرزا آقا تبریزی، هر دو معاصر با حکومت فتحعلی شاه قاجار و محمد شاه قاجار هستند. مهمترین کلام درباره حکومت فتحعلی شاه قاجار این است که روند پاره پاره شدن خاک ایران با پادشاهی او آغاز شد. در مورد دوره سلطنت او نوشته اند: "دریاهای شمالی و جنوبی ایران که یک وقتی وسیله امنیت و حفاظت ایران بود، در این زمان اسباب ضعف و وسیله خطرناکی برای این کشور شد. چنانچه در بحر خزر فرانروایان مسکو و در خلیج فارس، بریتانیای کبیر اسباب مزاحمت شده و صادرات و واردات نیز به دست روس و انگلیس افتاده است." (ویکی پدیا، ذیل عنوان فتحعلی شاه قاجار)
سرکوب شدید مخالفان دولت توسط فتحعلی شاه باعث پدید آمدن جنگ داخلی در جای جای ایران – در خراسان با نوادگان نادر شاه، در چهارمحال و بختیاری با ایل تراکمه و ... - و متعاقباً پدید آمدن فرصتی مغتنم برای دول خارجی روس و انگلیس برای حمله و یا نفوذ در ایران گردید. روسها در 1181، وارد قفقاز -که مردمش دل خوشی از شاه ایران نداشته و بیشتر به روسها متمایل بودند- شدند. اقدامات فتحعلی شاه و نائب السلطنه اش عباس میرزا برای باز پس گیری قفقاز، به دلیل همکاری خانهای قفقاز با روسها موثر واقع نشده و در 1183 جنگ ایران و روسیه رسماً آغاز شد، جنگی که شکستهای پیاپی برای ایران به همراه داشت. در نهایت فتحعلی شاه از هم پیمان خود، انگلیس، برای دفع روسها کمک خواست. او قبل تر هم به خاطر خوشامد انگلیسی ها، هر گونه ارتباط با فرانسه را قطع کرده بود. انگلیس هم با دیدن شرایط ایران، درخواست خود مبنی بر تسلط بر جزیره هرمز و همچنین بنادر خزر و بوشهر را در قبال کمک به ایران مطرح نمود و بدینسان فتحعلی شاه از کمک انگلیس مایوس شد.
از طرف دیگر، ناپلئون تصمیم داشت به انگلیس حمله کند اما انگلیس، جزیره ای بود با نیروی دریایی قوی و مجهز و حمله به آن کاری سخت بود. به همین دلیل تصمیم گرفت به مهمترین مستعمره انگلیس یعنی هندوستان حمله کند. ناپلئون برای راهیابی به هندوستان از ایران که دارای مرز مشترک با این کشور بود کمک خواست و در نهایت در 1186، معاهده فین کن اشتاین بین ایران و فرانسه منعقد شد که مطابق آن دو کشور ایران و فرانسه علیه دولت انگلیس متحد شدند و ایران پذیرفت تا ارتش فرانسه را برای حمله به هند یاری دهد و دولت فرانسه قول داد ایران را برای بازپس گیری ایالات از دست رفته توسط روسیه یاری دهد. اولین اقدام فرانسویان در این راه، اعزام قشون، سواره و توپخانه و افسران فرانسوی برای تعلیم سپاه ایران بود. همین نقطه آغاز موج تمایل به فرانسه در ایران به عنوان ناجی وطن بود که کنایات مربوط به آن در نمایشنامه های متقدم دیده می شود.
