در فرهنگ دهخدا میناسازی چنین تعریف شده‌است: نقاشی و تزیین فلزاتی همانند طلا، نقره و مس بوسیله رنگهای لعابدار مخصوصی که در حرارت بسیار زیاد پخته و ثابت شود.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
منابع:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
17 صفحه
کد:
46 mt
هنر میناکاری ایران قبل از اسلام
ایران زمین از زمان های بسیار دور مهد خلاقیت های هنری بوده و هست. فلات ایران با وجود کاوش های فراوانی که در آن صورت گرفته است، باز می توان گفت گنجینه ها و غنایم هنری بسیاری را در سینه خود محفوظ و مدفون دارد.
از جمله هنرهای دستی ایرانیان در گذشته های دور، تزیین و کنده کاری روی فلزات است. ظروف فلزی که به دست آمده از فلزات گوناگون ساخته شده که مهم ترین آنها، عبارتست از: طلا، نقره، مس، برنز، برنج، آهن، فولاد، سرب، آلومینیوم و کرم.
این فلزات برای زینت آلات و ظروف گوناگون به کار می رفتند، زیرا که امکان ساختن ابزار لازم در یک ورق فلز چندان مشکل و ناممکن نبود. از جمله موارد فلزکاری، می توان از ترصیع و میناکاری نام برد. «در آثار باقی مانده از سال های 4000 تا 1925 ق.م. فلزکاری هایی از بابل و سومری ها به دست آمده است که نشان می دهد این اقوام، در ایجاد نقش ها روی فلزات مهارت فراوانی داشته اند. در میان این آثار اگر به دقت مشاهده شود، خواهیم دید که مس به ویژه بیشتر مورد توجه بوده است. و غالباً ظروف مس به وسیله کنده کاری و موم کاری تزیین می شده است.»(دبیری، 1355، 2)
