سرمایه‌گذاری نهادی به سازمان‌ها و نهادهایی گفته می‌شود که تعداد عمده‌ای از سهام یک شرکت را در اختیار دارند مانند بانک‌ها و بیمه‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری، صندوقهای سرمایه‌گذاری و سازمان‌ها و نهاد‌های دولتی و عمومی و امثال اینها.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل مقاله
پیشینه داخلی و خارجی:
دارد
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
37 صفحه
کد:
1568 mg
صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک- تعریف صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک- انواع صندوق های مشترک سرمایه‌گذاری- مزایای صندوق های مشترک سرمایه‌گذاری- معایب صندوق های مشترک سرمایه‌گذاری- ریسک سرمایه‌گذاری در صندوق های مشترک سرمایه‌گذاری- کارمزد ارکان و هزینه‌های صندوق- در‌آمد و بازده صندوق های مشترک سرمایه‌گذاری- پیشینه تحقیق- تحقیقات انجام شده در خارج از کشور- تحقیقات انجام شده در داخل کشور- منابع فارسي- English resources
سرمایه‌گذاری نهادی به سازمان‌ها و نهادهایی گفته می‌شود که تعداد عمده‌ای از سهام یک شرکت را در اختیار دارند مانند بانک‌ها و بیمه‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری، صندوقهای سرمایه‌گذاری و سازمان‌ها و نهاد‌های دولتی و عمومی و امثال اینها.
عموماً این‌گونه تصور می‌شود که حضور سرمایه‌گذاران نهادی ممکن است به تغییر رفتار شرکت‌ها منجر شود.
این اصل از فعالیت نظارتی که این سرمایه‌گذاران انجام می‌دهند نشأت می‌گیرد.
سرمایه‌گذاران نهادی، توانایی و انگیزه‌های بیشتری برای نظارت بررفتار شرکت نسبت به سهامداران معمولی دارند.
از سوی دیگر، طیف دیگری از محققین معتقدند که وجود سرمایه‌گذاران نهادی به دلیل بعضی از ساختارهای موجود در شرکت‌ها این فرصت را فراهم می‌آورد تا به دلیل داشتن قدرت کنترل با مدیران همسو شده و تضاد منافع بین مدیر و سهامداران بیشتر شود و سرمایه‌گذاران نهادی همراه با مدیران به ضرر سهامداران اقلیت عمل نمایند.
چنین همگرایی و واگرایی منافعی که بین سرمایه‌گذاران نهادی و مدیران ایجاد می‌شود می‌تواند بر جنبه‌های مختلف شرکت اثر گذارد.
(کاشانی پور،1389) ماگ (۱۹۹۸) به این نتیجه رسید که استفاده از سرمایه‌گذاران نهادی از توانایی‌هایشان برای نظارت بر مدیریت، تابعی از میزان سرمایه‌گذاری آنهاست.
هرچه سطح مالکیت نهادی بیشتر باشد نظارت بر مدیریت بهتر انجام می‌شود و این یک ارتباط مستقیم است.
