طرح تک گروهی یک طرح آزمایشی ضعیف و از اعتبار درونی بسیار پایینی برخوردار است. در این طرح، پژوهش گر یک مداخله ی آزمایشی را بر یک گروه انجام می دهد و پس از اعمال مداخله، از آزمودنی ها پس آزمون به عمل می آورد.
از آنجا که در این طرح هیچ گونه خط پایه ی معینی وجود ندارد، نمی توان نسبت به تغییرات ایجاد شده در پس آزمون داوری کرد.
فرض کنید گروهی از دانش آموزان را در معرض یک مداخله ی شناختی برای کاهش اضطراب امتحان قرار داده و سپس، پرسش نامه ی اضطراب امتحان را بر آن ها اجرا می کنیم.
چگونه می توان نسبت به مؤثر بودن مداخله ی آزمایشی قضاوت کرد؟
اگر پژوهشگر حد استانداردی از اضطراب امتحان در اختیار داشته باشد، می تواند میانگین گروه آزمایشی را با آزمون t-test تک نمونه ای ارزیابی کند.
اگر نتیجه ی آزمون t-test تک نمونه ای در جهت فرضیه ی پژوهشگر معنی دار شود، باز هم نمی توان ادعا کرد که مداخله ی آزمایشی مفید بوده است.
در طرح آزمایشی تک گروهی، عامل های تضعیف اعتبار درونی همانند تاریخ، بلوغ، انتخاب، افت و عامل های تضعیف اعتبار بیرونی همانند تعامل انتخاب و مداخله ی آزمایشی کنترل نمی شوند.